خاستگاه این غذای محبوب به آسیای جنوب شرقی بر می گردد.به طوری که سوشی در جنوب چین زودتر از ژاپن گسترش یافت.
سوشی در ابتدا نه یک دستور غذایی بلکه روش نگهداری ماهی بوده است.به این صورت که ماهی نمک زده که اصطلاحا به آن “ناره سوشی” می گویند.در برنج تخمیر شده پیچیده می شد و به این ترتیب ماهی که منبع اصلی تامین پروتئین مردم ژاپن بوده است ماه ها در برنج نگهداری می شد.البته در این نوع سوشی برای خوردن برنج دور ریخته می شده و فقط ماهی قابل خوردن بوده است.
هرچند تمایل ژاپنی ها به خوردن سوشی با برنج بود و این تمایل نوع بعدی سوشی با نام “ناماناره یا ناماناری” را به وجود آورد.در این نوع مانند نوع مادر آن ماهی داخل برنج تخمیر شده پیچیده می شد ولی چون زمان نگهداری آن کوتاه بود(حدود 2 تا 4 هفته) برنج آن نیز قابل خورن بود اما همچنان بوی نامتبوعی بود.
مدتی بعد سومین نوع سوشی با نام هایازوشی پدید آمد در این نوع مجموع ماهی و برنج به طور هم زمان آماده و قابل مصرف بود. در این روش سوشی به عنوان یک دستور غذایی در آمد که در آن برنج تخمیر نمی شد بلکه با سرکه برنج (برنجی که طعم سرکه دارد),ماهی ,سبزیجات و … مخلوط می شد غذایی که امروزه با نام سوشی در سراسر دنیا مصرف میشود و محبوب است یک غذای فوری است که توسط هانا یوهی ابداع شد.
