مصرف روزانه آب در تهران در این روزها بیش از سه میلیون مترمکعب (سه میلیارد لیتر)، یعنی تقریباً معادل حجم دریاچه چیتگر است که هر روز توسط شهروندان تهرانی، مصرف می‌شود و این در حالی است که تهران بعد از سیستان و بلوچستان دومین استان فقیر از نظر منابع آبی است. این روزها کاهش بارش‌ها صدای پای خشکسالی را بلندتر از هرزمان دیگری به گوش می‌رساند و از طرف دیگر تداوم روند مصرف بی‌رویه به‌خصوص در تهران زنگ هشداری است که مدیریت مصرف جدی‌تر لحاظ شود. باتوجه‌به اینکه از یک سو جمعیت شناور شهر تهران حدود ۱۲ میلیون نفر است و از سوی دیگر منابع آبی دیگری در دسترس نیست، مصرف درست آب در بخش خانگی اثر بسزایی روی تداوم پایداری تأمین آب این شهر دارد.اما شاید برای بسیاری از افراد این ابهام شکل بگیرد که «مگر بخش اعظم آب در حوزه کشاورزی مصرف نمی‌شود؟ پس دلیل تأکید بر ضرورت مدیریت مصرف آب در بخش خانگی چیست؟» برای پاسخ به این ابهام توجه به مواردی که در ادامه می‌آید تا حدودی به رفع ابهام خواهد انجامید.گفتنی است هر نوع آبی قابلیت استفاده در حوزه شرب را ندارد؛ به این معنا که نوع آبی که برای آشامیدن، تصفیه می‌شود. میانگین کشوری مصرف آب در حوزه شرب بین ۷ تا ۱۰ درصد است در حالی که این بخش در استان تهران بین ۴۵ تا ۵۰ درصد آب را به خود اختصاص داده است؛ بنابراین این باور عمومی که برای نجات استان تهران از وضعیت کم‌آبی باید ابتدا بر اصلاح شیوه‌های کشاورزی تاکید کرد، زیر سوال می‌رود و سهم حوزه شرب به اندازه حوزه کشاورزی اهمیت می‌یابد.از طرف دیگر دشواری‌ها و هزینه‌های هنگفت تأمین و توزیع آب نیز یکی از مؤلفه‌هایی است که لزوم استفاده بهینه از آب شرب شهری را بیشتر می‌کند.الگوی مصرف آب برای هر خانوار تهرانی ماهانه ۱۴ مترمکعب است که تنها ۳۷ درصد از جمیعت شهر تهران آن را رعایت می‌کنند و ۶۳ درصد شهروندان بیش از الگو مصرف می‌کنند که این گروه از شهروندان تهران از ابتدای امسال تا پایان مهرماه نزدیک به ۳۱۰ میلیون مترمکعب آب مصرف کرده‌اند؛ درصورتی‌که این گروه به میزان۱۰درصد از مصرف آب را کاهش می‌دادند حدود ۳۱ میلیون مترمکعب در مصرف آن صرفه‌جویی می‌شد که این رقم نزدیک به حجم کنونی سد لار است که یکی از پنج سد تأمین‌کننده آب تهران است.اهمیت مصرف درست آب در بخش خانگی و تأکید بر رعایت الگوی مصرف از سوی شهروندان تهرانی زمانی بیشتر به چشم می‌آید که به این نکته مهم توجه شود که استان تهران دومین استان فقیر کشور (بعد از سیستان و بلوچستان) از نظر منابع و ذخایر آبی است و بخش زیادی از آب این استان در حوزه شرب مصرف می‌شود.از سوی دیگر به دلیل کاهش بارش‌ها به‌ویژه در سه سال اخیر که کشورمان با خشکسالی پیاپی روبرو بوده، ذخایر سدها و منابع تأمین‌کننده آب پایتخت به طور چشمگیری کاهش‌یافته است و به دلیل نبود منابع آبی دیگر، مدیریت درست منابع کنونی، دردسترس‌ترین راه برای گذر از کم‌آبی است؛ بنابراین توجه به راهکارهای مدیریت مصرف آب در بخش خانگی بیش‌ازپیش ضروری است.
