محمود رضایی – هیچ یک | این روزها بحث بازنشستگی محمدرضا داورزنی و کنار رفتن او از فدراسیون والیبال بسیار داغ شده است.
چند روز قبل بود که خبر بازنشستگی محمدرضا داورزنی، رئیس فدراسیون والیبال در یکی از خبرگزاری‌ها منتشر شد. او که سومین دوره حضورش در فدراسیون والیبال را می‌گذراند براساس حکم وزارت ورزش و جوانان از روز اول دی بازنشسته محسوب می‌شود و باید صندلی ریاست فدراسیون را ترک کند. بحث بازنشستگی داورزنی موضوعی نیست که به تازگی مطرح شده باشد و از سال گذشته صحبت‌های زیادی در خصوص آن وجود داشته است.
داورزنی چندی پیش هم مدعی شده بود که هنوز بازنشسته نیست ولی هر زمان بازنشسته شود فدراسیون والیبال را ترک خواهد کرد ولی مصاحبه اخیر میلاد تقوی، دبیرکل فدراسیون والیبال نگران‌کننده به نظر می‌رسد. تقوی در واکنش به احتمال ورود فدراسیون جهانی به بحث بازنشستگی داورزنی گفت: قطعا فدراسیون جهانی نسبت به این اتفاق بی تفاوت نخواهد بود. موارد اینچنینی وجود داشته است. به عنوان مثال هند، مالدیو و فیلیپین تعلیق شدند و تا مدت‌ها نمی‌توانستند در مسابقات شرکت کنند. این نامه ابتدا باید ابلاغ شود تا ببینیم وزارت ورزش و در ادامه فدراسیون جهانی والیبال در این زمینه چه تصمیمی می‌گیرند.
بدون شک بهترین تصمیم در شرایط فعلی استعفای داورزنی است تا دیگر خطری از سمت فدراسیون جهانی والیبال ایران را تهدید نکند اما حداقل الآن به نظر نمی‌رسد رئیس فدراسیون والیبال تصمیمی برای استعفا داشته باشد و انگار منتظر است تا وزارت ورزش او را کنار بگذارد. اتفاقی که قطعا باعث ایجاد سوال برای فدراسیون جهانی خواهد شد و در آن صورت پاسخ رئیس فدراسیون والیبال و اعضای هیئت رئیسه حائز اهمیت خواهد بود. با این حال از فردی مثل داورزنی که نزدیک 40 سال در ورزش حضور داشته این توقع وجود دارد که الگویی برای مدیران جوان باشد و بدون حاشیه و دردسر از قانون تمکین کند و پای فدراسیون جهانی را به اتفاقات داخلی والیبال ایران باز نکند.
مشابه این اتفاق در فدراسیون فوتبال برای شهاب‌الدین عزیزی خادم رخ داد. او در شرایطی از صندلی ریاست کنار گذاشته شد که خودش معتقد بود برکناری‌اش فوتبالی نبوده از نهادهای دیگر حکم عزلش را داده‌اند. بعد از برکناری عزیزی خادم حتی نامه‌ای هم از سوی فیفا برای او ارسال شد ولی رئیس سابق فدراسیون فوتبال ترجیح داد پای فیفا را به برکناری خود باز نکند تا در آستانه جام جهانی سایه تعلیق بر سر فوتبال ایران قرار نگیرد. در شرایط فعلی از داورزنی که سابقه‌ای بیشتر از عزیزی خادم در ورزش داشته انتظار نمی‌رود که با مطرح کردن بحث تعلیق والیبال بخواهد به نوعی وزارت ورزش را در بحث بازنشستگی‌اش تهدید کند و چالش جدیدی بسازد.البته فدراسیون جهانی والیبال هم به سادگی کشورهای مختلف را تعلیق نمی‌کند و باید مسئله دخالت دولت در ورزش برای آن‌ها مسلم شود تا تصمیم به تعلیق یک کشور بگیرند. مشابه این اتفاق سال 2016 برای والیبال هند رخ داد و فدراسیون جهانی به دلیل اختلافات و درگیری های داخلی در این کشور، تصمیم به تعلیق والیبال هند گرفت. البته ذکر این نکته هم خالی از لطف نیست که در حال حاضر والیبال ایران هیچ مسابقه بین‌المللی در پیش ندارد و حتی به فرض تعلیق موقت هم تا زمان آغاز مسابقات مسئله حل خواهد شد.
مشابه این اتفاق سال 2006 برای فدراسیون فوتبال رخ داد که فیفا پس از برکناری محمد دادکان تصمیم به تعلیق فوتبال ایران گرفت اما با تشکیل کمیته انتقالی ماجرا حل شد و حتی تیم ملی امید توانست راهی بازی‌های آسیایی 2006 دوحه شود.
با این حال بهترین اتفاق این است که خود داورزنی پیش‌قدم شود و با استعفا از ریاست فدراسیون والیبال ماجرا را خاتمه دهد.
