روایت مسعود دیانی از آب شدن سایه آینده زیر برق سوزان سرطان

مصطفی ملکیان، نظریه‌پرداز حوزه علوم انسانی، فیلسوف و روشنفکر با انتشار عکسی از زنده‌یاد مسعود دیانی در صفحه اینستاگرام خود چنین نوشت:

«برگی از خاطرات| دیدار مصطفی ملکیان و مرحوم مسعود دیانی
این دیدار ۲۱ مرداد ۱۴۰۱ انجام شد و متأسفانه مسعود دیانی بر اثر سرطان در ۱۸ اسفندماه درگذشت. یادش گرامی.

به قلم مرحوم مسعود دیانی

جمعه ۲۱ مرداد ۱۴۰۱
صبح آقای ملکیان به دیدنم آمد. خبر بیماری‌ام را از ایوب شنیده بود. برایم کتاب و شکلات آورده بود. علی‌اکبر هم آمد. با ایوب حلقه‌ای شدیم برای گفتگو. مسئله را من روی میز گذاشتم؛ مسئله‌ای که نامش را «بی‌آیندگی» گذاشته بودم یا زندگی در سایه‌ی آینده‌ی کوتاه. اتفاقی که برای بیماران سرطانی رخ می‌داد. زیر برق سوزان سرطان، سایه‌ی آینده آب می‌شد و کوتاه می‌شد. بیمار سرطانی می‌دانست زندگی‌اش آفتاب لب بام است. شکنندگی چینی عمرش را می‌فهمید و این آغاز یک چالش جدی برای او می‌شد. او به زندگی‌ای دچار می‌شد که پیش از این نیاموخته بودش. زیست‌نهای پیش از اینش، همه برای آینده بود. به آب و آتش زدن برای رسیدن به مقاصدی بلند. در آینده‌های دور و نزدیک. مسئله این بود: بی‌آیندگی یا کم‌آیندگی با معنا و کیفیت زندگی ما چه می‌کند؟

آقای ملکیان پاسخ‌های متفکرانه‌ای داشت. از دلایل عقلانی نامعقولی زندگی برای آینده حرف زد تا شیوه‌های معقول و کارآمد زیست و تاب‌آوری در آینده‌ی کوتاه‌قد. از ایده‌ی کنش بی‌خواهش ملهم از آیین دائو تا باور به جبر و تقدیرگرایی تا زندگی رواقی و حرف‌های دیگر. پایان سخن با غزل‌های سعدی بود. آقای ملکیان می‌گفت زیباترین عاشقانه‌های جهان از آن سعدی است. بی‌گمان. و راست می‌گفت. همین.»