مثلا حلوای سه آرد که مایه اش آردهای رنگارنگ است با چاشنی صبر برای شیرین و در دهان آب شدن. شما هم دعوتید به حلواپزان خانوادگی .
گروه زندگی- سمیه دهقان زاده: برف، این نزول آسمانی سفیدرو و بیشتر اوقات دوستداشتنی، چند روزی است بر سر اهالی ایران میبارد. همه جا را سفیدپوش کرده و سرمای دلپذیری هم با خود آورده که بساط خوراک و خوراکیهای گرم را داغ کرده است. مثلا آش، لبو، فرنی، کاچی و صدالبته حلوا.
حرف از حلوا شد، حتمی هر کدام شما برای حلواپزون یک دستورعمل دارید و حتی اگر اهل پختنش نباشیدیک نوعش را بشتر از بقیه دوست دارید. حلوا هویج، حلوا عربی، حلوا زعفرانی، حلوا عراقی، حلوا افغانی حلوا اهوازی ، اگر بخواهیم اسم هایشان را تمام و کمال بگوییم کلی طول میکشد ولی شاید باورتان نشود درست کردن یکی از این حلواها خیلی هم دیر و دور نیست، اگر خانوادگی برایش آستین بالا بزنید که دیگر فبها.
با حلوا سه آرد چطورید؟ اسمش را نشنیدهاید؟ طوری نیست، هم سر و شکلش به دل می نشیند هم اگر حلواخور باشید باب دندانتان میشود و گفتن ندارد که اگر دستپخت خودتان باشد که باب دندان تر.
مواد لازم برای حلواپزون خانوادگی
آرد گندم، آرد برنج، آرد نخودچی از هر کدوم نصف پیمانه
کره ۵۰ گرم
روغن مایع نصف پیمانه
برای شربت :
آب دوپیمانه
شکر یک و نیم پیمانه
پودر هل یک دوم قاشق چای خوری
زعفران دم کرده دو قاشق غذاخوری
گلاب یک چهارم پیمانه
در جستجوی آردهای رنگارنگ
خب حالا که مواد لازم را دانستید، این کوی و این حلوا.
آرد گندم را که جایش را راحت پیدا میکنید، آرد برنج و آرد نخودچی را هم اگر در کمد و کابینت ها نبود، درِ یخچال و قوطیهای توی قفسهها را بگردید حتما پیدایش میکنید, اگر نه، صبر کنید مادر خانواده بیاید و بگوید همان جاست چرا نمیبینی و دقیقا آرد را از جایی که هزار بار چک کردید و ندیدید بدهت دستتان.
اگر بچه کوچکی در خانه هست، الک را دستش بدهید تا آردها را یک باره و دوباره الک کند.
ماهیتابهای با دیوارهای بلند انتخاب کنید و قاشق چوبی را بردارید که این کار هم برای سالم ماندن ظرف و متعاقبا خودتان به تقوا نزدیک تر است!
تفتدهندگان هوشیار و دیگر هیچ
حالا اول آرد گندم الک شده را روی حرارت ملایم تفت دهید، هی آردها را از طرفین جمع کنید و زیر و رو.
به قول قدیمیها یک دست صدا ندارد، پس قاشق چوبی را بین خودتان دست به دست کنید و به تفت دادن ادامه دهید، بوی خامی که جای خودش را به آرد سرخ شده داد، نوبت آرد نخودچی است و بعد آرد برنج.
تفت دادن را ادامه دهید و دست برندارید که یک لحظه غفلت، مساوی است با یک عمر پشیمانی!
مردها، دست قویهای خانهاند. البته نه برای زور و خشنونت که برای کمک و دست به دست دادن.
پس تا آردها حسابی تفت داده شوند این مهم را به مردان خانه بسپارید و خودتان بروید سراغ شیرین کاری حلوا پزون.
ماموریت شیرین بچهها
زعفران، این گل سرسبد دیار خراسان را که سابیدید، به کوچکترهای خانه بگویید یخ بیاورند و استکان و نعلبکی، یخ و زعفران را لایه لایه بریزند توی استکان و درش را بگذارند، دم که کشید زعفران خوش رنگ و رو را نشانشان دهید که این از تلاش آنها به دست آمده.
قدیمترها بچهها را موقع آشپزی بیرون میکردند تا مبادا چیزی بشکند، بریزد یا خراب شود، شاید حق داشتند آخر آن وقتها مثل این روزها فراوانی نبود و الحق که بچه ها امروزی، باهوش ترند و به راهتر. پس بد بهدلتان راه ندهید. اصلا ریش و قیچی کل شربت حلوا را بدهید دست بچهها، فقط مراقبشان باشید آتش نسوزانند و خودشان را هم نسوزانند.
بچه ها آب و شکر و هل را بریزند توی ظرف، شکر که در آب حل شد، زعفران و گلاب هم اضافه اش کنند، بهشان بگویید یکی دو گل که زد، دیگر تمام است. تبریک میگویم، شما مامویتتان را با موفقیت به پایان رسید. ظرف را کنار بگذارید تا وقتش.
اندراحوالات آردها و روغن و شربت
حالا نوبت کره رو روغن است که به خورد آردها برود. کمی کره نرم شده باشد چه بهتر. کم کم به آرد اضافه شان کنید و این بار خانمهای جمع، کار را به دست بگیرند، اولش آرد گلوله گلوله است. بد به دلتان راه ندهیدها. کم کم درست میشود.
آردها که حسابی روغنی شدند، ظرف را از روی گاز بردارید، حالا نوبت شربت از ماموریت برگشته بچههاست، یکی شربت را کم کم اضافه کند و یک نفر دیگر مواد را هم بزند. آفرین دقیقا، همین طوری ادامه دهید.
وقت، وقت گهواره است
حال دوباره ظرف را روی حرارت بگذارید و حلوای در حال آماده شدن را در یک طرف ظرف جمع کنید، وقتی آردها همه شربت را نوش جان کردند، مواد حلوا دیگر به طرف نچسبید وقت وقت گهواره است. ظرف حلوا را از روی گاز بردارید.
میپرسید، گهواره دیگر چیست؟ یاد بچگیهایتان افتادید که برایتان لالایی میخواندند و در آغوش یا گهواره تکان تکانتان میدادند تا خواب به چشمتان بیاید؟ دقیقا اینجا هم منظور همان است. فقط اینجا باید دو طرف ظرف را بگیرید و حلوا را به دیوارها بزنید. کمی بعد یک حلوا یک دست و به روغن افتاده و براق پیش روی شماست.
بچه ها را ردیف کنید کنید از حلوای گرم در کف دستشان بگذارید تا با همه وجود طعم خوشمزه همکاری را بچشند. تا گرم است بشقاب بشقابش کنید و با هر چه دوست دارید تزئین.
کمی برای خودتان نگه دارید و بقیه هم راه دوری نمیرود اگر بین همسایهها تقسیم کنید، هم برای درگذشتگانتان خیرات میشود هم به خودتان بیشتر میچسبد.