چه بخواهیم و چه نخواهیم بعضی روزها و بعضی غذاها خاص هستند و خاص هم طبخ می شوند که روز مرد، یکی از همان روزهاست؛ روزی که حتما عاشقانه ترین غذاهایتان را می پزید و عاشقانه ترین سفره را می چینید؛ پس دست به کار شوید و بروید برای پخت «یک مرغ ذغالی مخصوص» و خلق یک جشن کوچک به افتخار آقای خانه.
گروه زندگی- نفیسه خانلری- اگر چندوقتی است منتظر بهانه می گردید تا یک بزم خانوادگی راه بیندازید و با یک غذای شاهانه، همسر و بچه ها را به فیض برسانید، وقتش همین چند روز آخر هفته است. بالاخره روز مردی گفته اند و انصاف نیست که در یک روز خاص مردانه، برای این جنگجویان میدان زندگی، برنامه ای نداشته باشید. اصلا مگر همین چندوقت پیش آقای همسر با یک شاخه گل و یک جعبه شیرینی حسابی ذوق زده تان نکرد و با بچه ها برای سورپرایزتان نقشه نکشید؟ پس به تلافی آن همه مردانگی، حالا نوبت شماست که در یک روز عیدانه، از دیس خوشرنگ و لعاب تان رونمایی کنید و حسابی از خجالت همسرتان درآیید.
حتما با خودتان می گویید ما که همیشه درحال پخت و پز هستیم و خجالتی برای درآمدن از آن نمانده که خب درست هم می گویید، بالاخره ۳۶۴ روز سال می پزید و همه افراد خانواده را مستفیض می کنید اما خودمانیم آیا واقعا در تمام این ۳۶۴ روز، تمام آنچه در چنته دارید را رو می کنید و از صد خود مایه می گذارید؟ اگر پاسختان مثبت است که فبها اما اگر پاسختان مثبت نیست، باز هم فبها! به هرحال حرجی نیست؛ بالاخره با این همه مسئولیت خانه و بچه داری و احتمالا کار بیرون، همیشه نمی توان یک غذای بیست بیست پخت و جلوی خانواده گذاشت، بنابراین چه بخواهیم و چه نخواهیم بعضی روزها و بعضی غذاها خاص هستند و خاص هم طبخ می شوند که روز مرد، یکی از همان روزهاست. روزی که حتما عاشقانه ترین غذاهایتان را می پزید و عاشقانه ترین سفره را می چینید؛ پس دست به کار شوید و بروید برای پخت «یک مرغ ذغالی مخصوص» و خلق یک جشن کوچک به افتخار آقای خانه.
مرغ ذغالی؛ غذایی با عطر دود و طعم خاطرات
مرغ ذغالی با سس مخصوص، یک مرغ متفاوت است که حتی مرغ نخورها و بچه های بدغذا را هم وسوسه می کند و حتی به خاطر بوی دودش می تواند یادآور خاطرات دورهمی و سفرهایتان با اهالی فامیل و خان عمو و خاله خانم باشد.
اما مواد اولیه؛ احتمالا به عنوان خانمی کدبانو یا همان اقتصاددان های متبحر که ذخیره ارزی یخچال و فریزرشان هیچ وقت خالی نمی‌شود، همه مواد را در خانه دارید اما اگر هم نداشتید، می‌توانید برای یک وعده غذای شوهرپسند دست به جیب شوید و به افتخار روز مرد خرید کنید. مقداری مرغ، هویج، سس مایونز و زعفران و چند تکه ذغال، کل چیزی است که به آن نیاز دارید.
حالا برویم سر اصل مطلب، یعنی پروسه جذاب پخت و پز؛ قبل از همه باید دو عدد پیاز ریز خردشده را تفت دهید و کمی زردچوبه به آن اضافه کنید. سپس در همان روغن پیاز، تکه های مرغ (سینه یا ران مرغ بنا به سلیقه خانواده) را سرخ کنید تا به رنگ کاراملی درآید. تفت دادن مرغ در روغن پیاز تاثیر زیادی در گرفتن بوی مرغ دارد و حتما از نتیجه اش راضی خواهید بود. در حالیکه مشغول سرخ کردن مرغ ها هستید، بچه ها را به آشپزخانه محبوبتان دعوت کنید. بالاخره روز مرد، نه فقط روز همسرهای نازنین شما بلکه روز پدر بچه ها هم هست و حتما تک تک آن ها از اینکه پای کار باشند و موقع خوردن غذا بتوانند ژست سرآشپزهای حرفه ای را بگیرید، کلی کیف خواهند کرد، پس می توانید با همان مدیریت همیشگی هایتان، همه را به صف کنید. یکی هویچ ها را پوست کنده و حلقه حلقه کند و یکی هم سس مخصوص را آماده. چه بساکه همین کارها، خودش یک دست ورزی حرفه ای است و می تواند به تقویت عضلات دست بچه ها و تعادل چشم و دست آن ها کمک کند، پس این فرصت را غنیمت بدانید.
خب برگردیم سر مرغ هایمان. وقتی تکه های مرغ کاراملی رنگ شدند، یعنی آماده اند برای ورود به خان بعد. در این مرحله باید ابتدا پیاز داغ را داخل تابه ریخته، هویج ها و سپس مرغ ها را بچینید و سس را روی تمام مرغ ها بریزید و یک ساعتی اجازه دهید تا غذایتان کاملا جا بیفتد. چقدر زود؟ بله همینطور است که می گویید اما این از مزیت های مرغ سرخ شده است. وقتی کلی زحمت سرخ کردن مرغ را می کشید، تقریبا نصف راه را می روید و زمان پخت مرغ ها را پایین می آورید، پس گاهی می توانید از این ترفند استفاده کنید؛ از واژه همیشه استفاده نکردیم چون استفاده دایم از مرغ سرخ کرده نه برای کلسترول خونتان خوب است نه برای جیب همسرتان. خب حتما می پرسید پس کو دستور سس مخصوص؟
یک سس خاص برای یک خاص همه پسند
خداراشکر! همین که تا اینجای آشپزی با ما مانده اید و بادقت همه مراحل را دنبال می کنید، یعنی یک همسر و مادر همه چیز تمام هستید که عزمتان را جزم کرده اید برای یک بزم خانوادگی؛ پس لطفا بدون استرس و ترس ریختن سس و زعفران که البته اگر بریزد، جمع کردنش کار حضرت فیل است، تهیه کننده سس را همراهی کنید. می توانید یک سینی تمیز زیر دست او بگذارید و بقیه اش را بسپارید به خدا و آشپز کوچولو. اینطوری، هم خیالتان از ریختن احتمالی محتوای کاسه راحت است و هم اگر خدایی نکرده، اتفاق غیرمترقبه ای افتاد، می توانید بدون تلف شدن مواد، محتویات داخل سینی را به کاسه برگردانید و به کارتان ادامه دهید. البته این توصیه ها برای روز مباداست، چون بچه ها معمولا آنقدر سختکوش و باهوش هستند که معمولا از پس مسئولیت شان به خوبی برمی آیند.
دیگر وقتش است. دو تا سه قاشق سس مایونز، مقداری زعفران دم کرده، نمک و دو لیوان آب باید به خوبی با هم ترکیب شوند. تهیه کننده کوچولوی سس را تشویق کنید اما حواستان باشد که این تشویق، ناگهان استرس زا و بهانه ای نشود برای کنارکشیدن او از کار. اجازه دهید خودش به آرامی مواد را با هم مخلوط کند و ضمن چشیدن لذت ترکیب مواد، روی حفظ تعادل و سرعت دوران دست هایش تمرکز کند. نگران نباشید با چند دقیقه تاخیر، اتفاقی برای بزم شاهانه تان نمی افتد. اگر در حین هم زدن سس مخصوص، چشمتان افتاد به حرکات موزون بچه های دیگر با صدای ریتم قاشق درحال حرکت داخل سس، لطفا آن را به فال بد نگیرید و به جای آن به ذهن خلاق و هوش موسیقیایی کودکانتان امیدوار شوید. خدا را چه دیدید شاید آن ها روزی موزیسین های سرشناس این مرز و بوم باشند!
حالا وقت اضافه کردن سس است. وقتی سس و زعفران به خوبی در آب حل شدند، این سس مخصوص را روی مرغ بریزیدتا همه آن ها را کاملا بپوشاند. (اگر دقت کرده باشید همان اول گفتیم مرغ ها را در تابه بپزید، حتما الان متوجه علتش شده اید) راستی اگر دیدید سس گوله گوله شده، نگرانی به دلتان راه ندهید، این گوله ها بچه های سر به زیری هستند و موقع طبخ مرغ از هم باز می شوند. حالا اجازه دهید مرغ ها با دمای ملایم مغزپخت شوند. یادتان باشد که این نوع مرغ به آب زیادی نیاز ندارد و همین که در پایان کار یک لیوان آب غلیظ داخل تابه باقی مانده باشذ، برای سرو کافی است.
خان آخر؛ ذغالی کردن مرغ ها با چاشنی تفکر!
برویم سراغ خان آخر. وقتی مرغ ها کاملا پختند و غذا به غلظت مناسب رسید، وقت شگفتانه غذای امروزتان است، یعنی دودی کردن مرغ با چند تکه ذغال. کاری که دقیقا باید موقع سرو غذا انجام دهید. در این زمان، قطعا همسرجان هم به کنارتان آمده تا سر از غذای تان درآورد، می توانید کل این خان را به او بسپارید. معمولا آقایان تبحر خاصی در سرخ کردن ذغال دارند و از پس این کار به خوبی برمی آیند.
باید ذغال ها را روی شعله بگذارید تا کاملا سرخ شوند وقتی رگه های قرمز رنگ را روی ذغال ها دیدید، عجله نکنید! با هم به ذغال ها زل بزنید. رنگ قرمز و عطر دلنشینی که از ذغال های نیمه سوخته خارج می شود، احتمالا شما را به خاطرات مشترکی در پس ذهنتان می برد و حالتان را خوب تر کند. به قول روانشناسان امروزی خیلی خوب می شود اگر بتوانبم در هیاهوی زندگی روزمره، گاهی ساده ترین چیزها را با خودآگاهی کامل نظاره کنیم و با این مهارت، آرامش را به خودمان هدیه دهیم. پس حداقل در آشپزی این روز خاص، ذهنتان را آزاد کنید و نه از سر عادت بلکه از روی آگاهی، غذای مخصوصتان را به سرانجام برسانید، آنوقت می بینید که حاصل این چاشنی عشق و آرامش چطور جواب خواهد داد! هروقت از لذت تماشا و صدای جیلیز ویلیز ذغال ها سیر شدید (البته قبل از آنکه ذغال ها پودر شوند) آن ها را با انبر به داخل یک ظرف کوچک فلزی انتقال داده و وسط تابه مرغ جا دهید. بلافاصله چند قطره روغن مایع روی ذغال ها بریزید و خیلی تر و فرز درب تابه را بگذارید تا دود ذغال ها کاملا در تابه بپیچد و به خورد مرغ ها برود. حدود ۱۰ دقیقه بعد یعنی وقتی دود جمع شده داخل تابه کاملا از بین رفت، وقت سرو غذا رسیده، البته با برنجی که درحین پخت مرغ، دم انداخته اید.
حالا دیگر وقت آن است که غذای مخصوصتان را به بهترین شکل ممکن تزیین کنید و با یک تبریک جانانه جمعی به آقای پدر، سر سفره ببرید. از سیب زمینی، قارچ و کدوی سرخ شده گرفته تا هر نوع سبزیجاتی که باب میل خانواده است، می تواند گزینه ایده آلی برای دورچین مرغ تان باشد. هرکدام از این ها چه به تنهایی و چه باهم می توانند دیس مرغ را خوش رنگ و لعاب تر کنند. راستی از سالاد و سبزی خوردن و یا ترشی های خوشمزه ای که ته یخچالتان جا خوش کرده اند، غافل نشوید و در این روز خاص، حسابی از خودتان پذیرایی کنید و خاطره بسازید. نگران سفره تجملاتی و تربیت بچه ها هستید؟ انصافا دست مریزاد دارید اما مطمئن باشید، اشکالی ندارد اگر سفره تان در چنین شبی، کمی رنگین تر از همیشه شود! بالاخره این سفره، یک سفره خاص است و گاهی لازم است بچه ها در خانه خودشان و جمع خانواده، سفره های رنگارنگ را تجربه کنند! اگر باور ندارید از روانشناسان کودک بپرسید.
