کدبانوهای هنرمند و همه فن حریف خانه ، قدرت معجزه آسایی در ایجاد عادات غذایی سالم برای فرزندان و حتی تغییر عادات غذایی اشتباه اطرافیان و همسران خود دارند و در مورد نخودفرنگی هم می توانند با طبخ یک خورشت لذیذ و خوش طعم که شاید خیلی ها تجربه پختش را نداشته باشند، یک غذای جدید را به منوی خود اضافه کنند.
حیف است فصل بهار باشد و چشم مان را به روی گیاهان تر و تازه این فصل ببندیم و از غذاهای نوبرانه اش غافل شویم. کنگر و ریواس و باقالا و نخودفرنگی و …؛ دوتای اول وحشی و دوتای بعدی اهلی که خب با عرق به محیط زیست و جلوگیری از انقراض گونه های گیاهی، توصیه ما دوتای بعدی است و تمرکزمان روی نخودفرنگی که شاید خیلی ها تصوری از حضور آن در سبد غذایی شان نداشته باشند و در همین ابتدا بگویند این غذا باب طبع بچه ها نیست و قید خواندن این گزارش را هم بزنند اما واقعیت این است که کدبانوهای هنرمند و همه فن حریف خانه قدرت معجزه آسایی در ایجاد عادات غذایی سالم برای فرزندان و حتی تغییر عادات غذایی اشتباه اطرافیان و همسران خود دارند و در مورد نخودفرنگی هم می‌توانند با طبخ یک خورشت لذیذ و خوش طعم که شاید خیلی ها تجربه پختش را نداشته باشند، یک غذای جدید را به منوی خود اضافه کنند.
آن هایی هم که مشکلی با خوردن نخودفرنگی ندارند، باید بدانند این دانه پرخاصیت صرفا قرار نیست عضو گهگدار سالاد الویه باشد، بلکه با یک سرچ ساده در سایت های آشپزی می توان ده ها دستور پخت با آن به دست آورد و لذت و خاصیت خوردنش را نصیب همه اعضای خانواده کرد.
خدا خیر بدهد کاشف نخودفرنگی را!
اما برویم سر اصل مطلب. همه لطف نخودفرنگی به این است که با دستان خودمان، آن را پاک کرده و تا فصلش تمام نشده، چندبسته ای هم برای دیگر ماه های سال کنار بگذاریم تا اگر هوس نخودفرنگی کردیم، نخواهیم به کنسروهای بازاری با آن همه موادنگهدارنده و طعم عجیب و غریبش متوسل شویم. کاری که بسیاری از زنان کدبانو هرساله با آمدن فصل نخودفرنگی و هر نوع سبزی و گیاه فصلی انجام می دهند و مثل همان مورچه معروف، آذوقه زمستان شان را کنار می گذارند.
به واقع خورشت نخودفرنگی، غذایی است که از همان ب بسم الله اش یک همت خانوادگی می طلبد، پس چه بهتر که با یک تیر و دونشانی اساسی، دور هم حلقه بزنیم تا هم بار پاک کردن نخودها را از دوش خانم خانه برداریم و هم چند دقیقه ای فارغ از دغدغه های روزمره، خوش و بشی کرده و حتی به غیبت کاشف نخودفرنگی بنشینیم! وقتی همه نخودها را از غلاف درآوردید و آبی به سر و رویشان زدید، وقت آن است بروید سراغ پخت و پز. بگذارید از همین اول بگوییم که برای پخت این خورشت بسته به جنس نخودفرنگی ها، حدود یک و نیم تا دو ساعت، زمان لازم است و عملا می توان آن را در لیست خورشت‌های فوری گنجاند و با کمترین زمان و البته مواد ممکن، یک خورشت متفاوت درست کرد.
مواد لازم برای 4 تا 6 نفر:
نخودفرنگی: نیم کیلو
گوشت چرخ کرده: ۲۰۰ گرم
پیاز: یک عدد
گوجه: ۵ عدد
رب: یک قاشق غذا خوری
سیر: دوحبه
آبلیمو و آبغوره: به مقدار لازم
نمک، فلفل، زردچوبه و دارچین: به مقدار لازم
همیشه پای یک کودک در میان است
طبق روال همیشه باید کارتان را با پیاز داغ شروع کنید و درحالیکه پیازها برای گرفتن رنگ و رویی طلایی، در تابه به تکاپو افتاده اند، از یک سرباز آماده به رزم که ممکن است یکی از بچه های بزرگتر و یا همسرتان باشد، کمک بگیرید و با تقدیم صمیمانه گوجه ها، کار رنده کردن را به او بسپارید. اگر کوچولوهای خانه بدو بدو خودشان را رساندند تا با سماجت شان برای یک خرابکاری دیگر، ناجی سرباز آماده به رزم باشند و آخر سر هم گوجه ها دست خودتان را ببوسند، بلافاصله برگ برنده بعدی را رو کنید و با یک رنده کوچک که اختصاصا برای سیر و گردو کاربرد دارد، حواس کوچولوی خانه را پرت کنید تا هم گوجه های خورشت سر و سامان بگیرند و هم عضو کوچک خانواده، لذت همکاری را با تمام وجودش بچشد. ضمنا مراقب باشید در این گیر و دار، پیاز داغ تان به یک اثرهنری سیاه قلم تبدیل نشود و مجبور به دوباره کاری نباشید، پس وقتی پیازها سبک و کمی طلایی شدند، زردچوبه، فلفل، رب و گوشت چرخ کرده را اضافه کنید و اجازه دهید کمی تفت بخورند.
قدر سربازان آماده به رزم را بدانید
احتمالا حالا دیگر کار گوجه ها هم تمام شده و سربازتان با ظرفی پر از گوجه، هنرش را به رختان می‌کشد و منتظر یک تشکر جانانه است، پس از یک به به و چه چه مادرانه یا همسرانه غافل نشوید و او را در لشکر خودتان نگه دارید. شاید به نظرتان کمی موذیانه به نظر برسد اما این تعریف و تمجیدها اصلا حکم اهرمی گول زننده ندارد و انصافا گفتن یک دست مریزاد به کسی که دست به رنده می شود، از حقوق مسلم اوست.
قدم بعدی این است که گوجه ها را داخل قابلمه بریزید و چند دقیقه ای اجازه دهید تا خامی گوجه ها گرفته و آب آن جمع شود. به این مرحله که رسیدید، نخودفرنگی ها را با 2 الی ۳ لیوان آب به مواد داخل قابلمه اضافه کنید و اجازه دهید تا طی ۲ ساعت آینده به خوبی جا بیفتد.
یک وعده نوبرانه بدون کابوس چی بپزم
بله شما به همین راحتی و با یک غذای نوبرانه به کابوس چی بپزم، پایان داده اید و خیالتان از بابت غذا راحت شده، پس حالا می‌توانید دقایقی آرام بگیرید و در کنار خانواده با یک دمنوش بهار نارنج یا گل محمدی و گل گاو زبان، از بهار و معجزه هایش لذت ببرید؛ فقط حواستان باشد که باید در میانه‌های پخت خورشت، سری به آن بزنید و سیر خام رنده شده و آبلیمو، آبغوره، دارچین و نمک را به آن اضافه کنید تا همه مزه ها به خورد هم بروند و خورشت حسابی جا بیفتد. لطفا فکر حذف هریک از این چاشنی ها را از سرتان بیرون کنید چون هرکدام از آن ها، نقشی حیاتی در طعم نهایی خورشت دارند. مثلا ممکن است بپرسید چرا دوچاشنی ترش را باهم به غذا اضافه می‌کنیم اما مطمئنا بعد از آنکه خورشت نخودتان را نوش جان کردید، خودتان جواب سوال را پیدا خواهید کرد.
«به خوراک خود بنگرید!»
وقتی بعد از حدود دوساعت، نخودها کاملا پختند و خورشت تان جا افتاد، وقت خوردن آن می رسد که مثل همه خورشت های ایرانی باید با برنج سرو شود و البته یک سالاد شیرازی ناب با نعناع و لیموترش تازه که حس طراوت را در شما زنده کند. دراصل با این ترکیب است که می توانید پکیج طعم‌های نوبرانه بهاری تان را کامل کنید و شاکر نعمت های خداوند باشید که نه تنها از آداب اصلی غذاخوردن است، بلکه توصیه ای است از جانب خداوند در سوره عبس. خداوند در این سوره می فرماید:«پس انسان باید به خوراک خود بنگرد(تفکر کند) که ما آب را به صورت بارشى فرو ریختیم، آنگاه زمین را شکافتیم و در آن دانه رویانیدیم و انگور و سبزى و زیتون و درخت خرما و باغ هاى انبوه و میوه و چراگاه، برای برخورداری شما و چهارپایانتان.»
