«هفت خان اسفندیار» با کارگردانی حسین پارسایی و حضور بازیگرانی چون بانیپال شومون، امین زندگانی، فریبا کوثری و…هر شب در تالار وحدت اجرا می‌شود.
به گزارش خبرنگار تئاتر ، این روزها در تالا وحدت نمایش کنسرتی با نام «هفت خان اسفندیار» در حال اجرا است، تئاتری که با بازگشت به ادبیات کهن تلاش می‌کند خوانشی امروزی از موضوع را پیش کشد.
«هفت خان اسفندیار» با کارگردانی حسین پارسایی و حضور بازیگرانی چون بانیپال شومون، امین زندگانی، فریبا کوثری و…هر شب در تالار وحدت اجرا می‌شود.
این اثر هنری توسط سازمان هنری رسانه‌ای اوج و با مشارکت بنیاد رودکی ساخته شده است. سازمان هنری رسانه‌ای اوج سال گذشته نیز سریالی با نام «مستوران» ساخته بود که فیلم‌نامه‌اش ریشه در ادبیات کهن فارسی داشت. به نوعی می‌توان «هفت خان اسفندیار» را هم‌افق با همان رویکرد «مستوران» بازخوانی کرد. نظریه پردازان و فلاسفه هنر معاصر معتقدند: هر بازگشت به گذشته‌ای، اگر گذشته را هم افق با روزگار ما نکند ارزشی ندارد( نقل به مضمون). در واقع در این شیوه بیان بازگشت به گذشته به معنای شکل دادن به افق‌های معنایی تازه است.
جالب اینجاست که فیلم سینمایی«غریب» هم که هم اکنون در سینماهای کشور در حال اکران است، با اینکه گوشه‌هایی از تاریخ معاصر را بازنمایی می‌کند اما بازهم آشکارا تلاش می‌کند روایتی معطوف به وضع موجود از موضوعات را پیش بکشد. به نظر می‌رسد این تئوری می‌تواند کمک کند بسیاری از آثار کهن و تاریخی را هم افق با روزگار امروز بازخوانی شوند. بی‌شک در موضوع بازگشت به سنت و خوانش امروزی از آن، روش «هرمنوتیک» یکی از مهم‌ترین مفاهیمی است که کمک می‌کند بتوانیم صداهای مختلف را بشنویم.
ایوب آقاخانی نویسنده، بازیگر و دراماتورژ تئاتر در رابطه با لزوم استفاده از شاهنامه در آثار نمایشی گفته است:« یادمان نرود که شاهنامه فردوسی یکی از ۵ رکن اساسی ادبیات نمایشی در جهان است و این رتبه‌ای نیست که در ایران و داخل کشور به آن داده باشند بلکه کاملا رتبه‌ای جهانی است و در جهان به‌عنوان نگین ادبی از آن صحبت می‌شود. در نتیجه پرداختن به داستان‌های مانند شاهنامه فردوسی یک ضرورت است. متاسفانه ما آنطور که باید به آن نپرداخته‌ایم.»
نسرین بختیاری درباره این کنسرت نمایش نوشت:«بنابراین شاید ما زیاد از «هفت خان رستم» شنیده باشیم اما کمتر از «هفت خان اسفندیار» چیزی به گوش‌مان خورده باشد.
داستان این نمایش از این قرار است که اسفندیار رویین‌تن، آیین زرتشت را گسترش داد و با پهلوانی‌های خود کاری کرد که جز در کارنامه رستم، در کارنامه هیچ‌کسی دیده نشده است. ارجاسپ شاه خیونان به مرز گشتاسپ حمله آورد اما عاقبت اسفندیار آنها را پس‌راند و چون ارجاسپ خواهرانش را ربود، به تعقیب آنها پرداخت و به این شکل هفت خان اسفندیار شروع شد. پشتوتن، برادر اسفندیار در این سفر جانشین و سالار سپاه است.
همچنین گرگسار، یک تورانی در غل و زنجیر و بلد راه است که در آغاز هر خان، هرچه را راجع به مانع پیش‌رو می‌داند به اسفندیار می‌گوید ولی آرزو دارد که اسفندیار زنده از نبرد برنگردد و هربار که او زنده بازمی‌گشت، گرگسار آزرده می‌شد.
هفت خان اسفندیار، کنسرت‌نمایشی است که تکیه‌گاه اصلی‌اش اشعار شاهنامه و گروه ارکستری است که در بخش پایینی سن صحنه‌های نمایش را با هیجان و حرارت هرچه بیشتر با بیان موسیقایی خود دیدنی و ماندنی می‌کند.
قطعه ایران با آهنگسازی بردیا کیارس و پوریا خادم در پایان این نمایش نیز شور و حال خوبی میان تماشاگران ایجاد می‌کند. از آنجا که هفت خان اسفندیار در آغاز راه خود است و معمولا نمایش‌ها بعد از چندین اجرا به هماهنگی بیشتر می‌رسند، می‌توان به این نمایش با اغماض نگاه کرد. اجرای هماهنگ بازیگران به شکل لب‌خوانی با اشعار و آوازهای بیان‌شده با وجود اینکه به نظر می‌رسد همچنان جای کار دارد و به هماهنگی لازم نرسیده، خوب است. شاید این نمایش در هیچ جای دیگری مانند تالار وحدت نمی‌توانست به‌خوبی حالا اجرا شود.
