آدمها هر روز بیشتر شبیه هم می‌شوند، مثل چندهزارتا کپی از یه نسخه! انگار که در باتلاق زیبایی گیر افتاده باشند و برای رهایی از آن دست به دامان جراحیهای دیگر می‌شوند فارغ از آنکه بدانند این کارشان بیشتر دست‌وپا زدن و فرورفتن در باتلاقی به اسم زیبایی است!
آدمها هر روز بیشتر شبیه هم می‌شوند، مثل چندهزارتا کپی از یه نسخه! انگار که در باتلاق زیبایی گیر افتاده باشند و برای رهایی از آن دست به دامان جراحیهای دیگر می‌شوند فارغ از آنکه بدانند این کارشان بیشتر دست‌وپا زدن و فرورفتن در باتلاقی به اسم زیبایی است!
جراحی به قیمت از دست دادن جان
خودزشت پندارها درباره بدن و ظاهر خودشان تصویر اشتباهی می‌سازند به طوریکه با نقص ظاهری خیالی یا اغراق شده دچار اختلال ذهنی مفرط می شوند. این افراد ممکن است در مورد هر چیزی از بدن خود متنفر باشند اما معمولا در مو، پوست، شکل و اندازه بینی، سینه یا شکم خود عیب و ایراد پیدا می‌کنند. بیشتر دغدغه و نگرانی‌های آنها، تغییردادن وضع فیزیکی و هیکل‌شان است و برای آن دست به هرکاری می‌زنند که گاهی همین رفتار کار دستشان می‌دهد.
احتمالا در دوست و آشنا و اطرافیان این موردها را دیده باشید، فردی که بیش از حد و به شکل افراطی ورزش میکند و از هر مکمل و تزریق پروتئینی به سادگی نمی‌گذرد! و گرفتن رژیمهای سختی که به مرور به فرد آسیبهای جدی روحی و جسمانی می‌زند. صبر کنید ماجرا فقط محدود به این موضوع نمی‌شود و افتادن در تله و دام جراحیهای متعدد زیبایی، مورد دیگر افراد مبتلا به اختلال خودزشت پنداری‌ست، جراحی‌هایی که گاه به قیمت جان آدمها تمام می‌شود.
برای مثال چندوقت پیش کریستینا اَشتِن گورکانی مدل و بدل یک سلبریتی معروف، پس از عمل جراحی زیبایی اخیر خود برای تلاش و دستیابی به شباهت هرچه بیشتر به سلبریتی معروف، دچار ایست قلبی شد و در ۳۴ سالگی درگذشت.
علائم خودزشت پنداری
احتمالا شما هم آدمهایی که از جلوی آیینه تکان نمی‌خورند را دیده‌اید، افرادی که بیش از حد با ظاهرشان درگیرند و به آن اهمیت می‌دهند، برای پوشش عیوبی که در بیشتر وقتها حتی واقعی نیست آرایش بیش از حد دارند، مدام در حال تغییر دادن صورت و رفتن زیر تیغ جراحی زیبایی هستند از جراحی بینی تا تغییر ابرو و پف چشم و زاویه فک و صورت گرفته تا کم و زیاد کردن چربی به اطراف بدن! جراحیهای زیبایی که آدمها را تبدیل به فردی خشک و بی روح میکند، کپی شده از یک نسخه شبیه بهم که حتی طرز و نوع پوششان هم یکسان است.
با همه این تغییرات باز فرد خوشحال نیست و احساس رضایت ندارد، از آدمها دوری میکند چرا که از نظر خودش، نگاه اطرافیان به او فردی با شکل و شمایل زشت است! افراد مبتلا به اختلال خودزشت پنداری، مشکل عزت نفس دارند و این کمبود اعتماد به نفس و رفتارهای دنباله‌دارش میتواند زمینه‌ای برای ابتلا به افسردگی و اختلال وسواسی جبری شود.
جراحی، مسکن موقت
خیلی وقتها فردی که احساس کمبود و زشتی میکند در تلاش است تا عامل زشتی را هرطور شده برطرف کند، جراحی زیبایی ساده‌ترین راه برای حل مشکلی‌ست که در نظر فرد وجود داد و برای کسانی که دچار بیماری خودزشت پنداری هستند حکم یک مسکن فوری دارد اما دائمی نیست چراکه فرد بعداز حل کردن نقص جسمانی‌ش، به دنبال نقص دیگر می‌گردد و این چرخه جراحی ادامه دار می‌شود. مثلا مایکل جکسون ،در طول 30 سال با انجام 100 عمل جراحی قصد داشت به مفهومی از کامل بودن برسد اما در سالهای پایانی عمرش مشغول ترمیم نقاطی از بدنش بود که بوسیله جراحیهای زیاد آسیب دیده بودند!
خودزشت پنداری رو چطور درمان کنیم؟
به گزارش وب گاه تبیان، دارو درمانی و استفاده از روش CBT یا درمان شناختی رفتاری یکی از بهترین روشهای درمان این اختلال به حساب می‌آید روانشناس برای بازسازی شناختی فردی که دچار اختلال است تلاش میکند تا فرد عقاید منفی درباره ظاهر و اندامش را رها کند و این واقعیت را بپذیرد که زیبایی صرفا یک برداشت و نظر شخصی است و میتواند توصیفات خنثی یا بدون ایراد را جایگزین نظرات و انتقادات منفی خود بکند.
