ازدواج؛ رسیدن به زوجیت از فردیت
ازدواج فقط اضافه‌شدن یک نفر به زندگی نیست، بلکه تحول زندگی از فرد بودن به زوج بودن است.
گروه هیچ یک زندگی – زوج بودن دنیای جدیدی است که ادبیات مخصوص به خودش را دارد. قبل از ازدواج ممکن است فرد آزادانه‌تر تصمیم بگیرد و اهداف خود را دنبال کند. در دوران مجردی، تصمیم‌گیری درباره کار و تفریح و تحصیل و… تا حد زیادی فردی انجام می‌شود. ازدواج نقطه تمام‌شدن اهداف نیست؛ اما وقتی ازدواج اتفاق می‌افتد، همان فرد ممکن است احساس کند بسیاری از انتخاب‌ها و تصمیم‌گیری‌هاش دچار نوسان شده و به آسانی قبل اتفاق نمی‌افتد. حتی ممکن است هماهنگ‌شدن با فرد دیگر را زمان‌بر و سخت ببیند و مواقعی احساس کند ازدواج مانع رسیدن به اهدافش شده است. اما واقعیت چیست؟
با ازدواج خانه وجودت بزرگ می‌شود
فکر کنید خانه‌ای ۴۰متری دارید. وقتی قرار باشد خانه را تمیز کنید، احتمالاً خیلی سریع می‌توانید دستی روی سر و روی آن بکشید و خانه را دسته‌گل کنید. نظافت خانه کوچک آسان است و البته به‌هم‌ریختگی‌اش هم سریع و در چشم. صدالبته در این خانه مشکلاتی هم با محدودیت جا دارید.
اگر خانه‌تان جابه‌جا شود و به خانه ۲۰۰متری تبدیل شود، برایتان خوشحال‌کننده است یا ناراحت‌کننده؟ خانه بزرگ یعنی وسعت بیشتر، یعنی فضای راحت‌تر و بزرگ‌تر برای حرکت. البته که خانه بزرگ سختی‌هایی هم دارد. از جمله اینکه نظافت و جمع‌وجورکردن در این خانه سخت‌تر است. اما در نهایت، کدام خانه‌ها حس توانمندی بیشتری ایجاد می‌کند؟
تصمیم‌گیری در بافت زوجی
ازدواج مثل تغییر مکان از خانه کوچک به خانه‌ای بزرگ است. وجود فرد با ازدواج وسعت پیدا می‌کند. اما این خانه ملزومات خودش را هم دارد. از جمله اینکه دیگر فرد به‌تنهایی در آن زندگی نمی‌کند. همه چیز برای دو نفر که با هم زندگی می‌کنند، مهیا شده است. فرد بعد از ازدواج، قرار نیست تصمیم‌گیری‌های خودش را کنار بگذارد؛ اما آن‌ها را در زمینه جدیدی انجام می‌دهد که بافت زوجی نام دارد. مثلاً قرار نیست اگر در حال آماده‌شدن برای کنکور بوده، درس‌خواندن را کنار بگذارد؛ ولی این پذیرش را نیاز دارد که در زندگی زوجی ممکن است زمان بیشتری لازم شود تا در مقطع بعدی پذیرفته شود؛ چون دیگر تنها نیست و در تصمیماتش باید یک نفر دیگر را هم در نظر بگیرد.
به گزارش وب گاه تبیان، قدم‌به‌قدم و پابه‌پای هم بنا به موقعیت و وضعیتی که زندگی تعیین می‌کند، هر دو طرف مسیر زندگی را برای خودشان و برای دیگری هموار می‌کنند. تجربه دانشجویی نشان داده است کسانی که متأهل بوده‌اند، در بسیاری مواقع نظم و نمرات بهتری را در دانشگاه از آنِ خود می‌کنند. واردشدن به بافت زوجی، در حقیقت واردشدن به مفهوم تعهد است؛ چرا که هر دو طرف در همه تصمیم‌گیری‌ها قرار است همسرشان را در نظر بگیرند.
