محققان تربیت مدرس ترکیب زیست سازگار برای منگنه پزشکی طراحی کردند

به گزارش پایگاه خبری هیچ یک _ از دانشگاه تربیت مدرس، احتمال ایجاد عوارض توسط منگنه های پزشکی بسیار کمتر از دیگر روش های بستن جراحت است و سریع تر از بخیه بهبود می یابد. منگنه های زیست تخریب پذیر خطر آسیب پوستی را کاهش می دهند و در جراحی های پلاستیک بسیار پرکاربردند. با توجه به محبوبیت این محصول در بین بیماران و پزشکان، ترکیبی نوین و کم هزینه برای دسترسی آسان عموم مردم به این محصول، مورد نیاز است.

نگار بختیاری که این تحقیق را در قالب پایان نامه کارشناسی ارشد در رشته مهندسی پزشکی انجام داده است، در خصوص طرح پژوهشی خود گفت: در این پروژه ترکیبی نوین بر پایه پلیمرهای زیست سازگار، پلی لاکتیک اسید (PLA) با پلی اتیلن گلایکول (PEG) با درصد حضور ۱۰، ۱۵، ۲۰، ۳۰، ۴۰ و ۵۰ درصد، در دی کلرومتان حل شده و به روش ریخته گری مذاب نمونه های اولیه بدست آمد.

وی افزود: مطالعات در مرحله مهندسی با بررسی تخریب پذیری، خواص مکانیکی و زاویه تماس انجام شد که نمونه های حاوی ۳۰، ۴۰ و ۵۰ درصد PEG به عنوان گروه های بهینه وارد مرحله زیستی شدند. مرحله زیستی با تست سمیت سلولی روی نمونه های بهینه طی ۲۴ و ۷۲ ساعت انجام شد که از این مرحله گروه های حاوی ۳۰ و ۴۰ درصد PEG به مطالعات درون تنی منتقل شدند. مطالعات درون تنی با کاشت نمونه در عضله پشتی رت (موش) برای بررسی پاسخ های بدن میزبان و پاسخ ها طی یک، ۶ و ۱۲ هفته انجام شد. تمامی نتایج با اطلاعات موجود از نمونه های تجاری در بازار مقایسه شد.

بختیاری درباره نتایج حاصل شده اظهار داشت: در مرحله مهندسی، خواص مکانیکی گروه های مورد آزمایش نشان داد بیشینه نیروی قابل تحمل برای نمونه ها با نمونه های موجود در بازار هماهنگی دارد. همچنین تخریب ترکیب PLA-PEG به معنای افت خواص مکانیکی در گروه های حاوی ۳۰، ۴۰ و ۵۰ درصد PEG برای کاربرد منگنه های پزشکی مطلوب است.

وی ادامه داد: از طرفی میزان آب دوستی این گروه ها برای برهم کنش بافتی مطلوب تر است. در مرحله زیستی، نتایج تست سمیت نشان داد ترکیبات اثر سمی نداشته و زنده مانی سلولی را دچار خطر نمی کند. همچنین نتایج کاشت در عضله رت (موش)، عدم حضور پاسخ های التهابی شدید را تایید کرد که نشان دهنده زیست سازگاری بالای فرمولاسیون های پیشنهادی است. با اینکه نمونه ها پس از یک، ۶ و ۱۲ هفته درون بدن رت (موش) قابل مشاهده بود و به طور کامل جذب نشدند، اما هیچ گونه اختلال قابل مشاهده ای در روند طبیعی زندگی حیوان دیده نشد.

بختیاری در پایان تأکید کرد: با توجه به نتایج به دست آمده این ترکیب پیشنهاد مناسب و نوینی برای منگنه های پزشکی است که در راستای تولید محصول می تواند گزینه مناسبی برای توسعه تولیدات داخلی و در قدم های بعدی صادرات کشوری و ارزآوری باشد.

این پژوهش در قالب پایان نامه کارشناسی ارشد نگار بختیاری با راهنمایی حامد باقری و مژده صالح نیا در دانشکده علوم و فناوری های بین رشته ای دانشگاه تربیت مدرس انجام شد.