«بازگشت» سفری از دنیای یأس به دنیای امید و روشنی
نمایش «بازگشت» رجوعی است به حقیقت انسان؛ یعنی داشتن میل به بهبود اوضاع و رسیدن به آرامش ابدی، همان چیزی که در افسانه‌ها، اسطوره‌ها و ادبیات فولکلوریک به وفور مشاهده می‌کنیم.
به گزارش پایگاه خبری هیچ یک _ نمایش بزرگ «بازگشت» روایتی است از سفر طولانی انسان از دنیای یاس به دنیای امید و روشنی، سفری که مخاطب با آن همراه می‌شود و به تجربه تازه‌ای می‌رسد.
هنر پدیده‌ای است ساخته و پرداخته دست انسان تا از این طریق به آرزوها، آرمان‌ها و خواسته‌های درونی خود رنگ حقیقت ببخشد. در این میان داشتن امید به آینده و گریز از یاس نقش پررنگ‌تری دارد. پرداختن به مقوله امید از دیرباز در آثار هنرمندان بسیاری نمود بارزی داشته است که می‌توان در آثار درام نویسان بزرگ از یونان باستان تا نمایشنامه نویسان معاصر مشاهده کرد. مسئله امید بخصوص در آثار هنرمندان مسلمان و بخصوص شیعیان از آنجا که به اصل مهدویت قائل هستند مسلما باید مورد توجه جدی قرار بگیرد.
متاسفانه در بسیاری از آثار سینمایی، تئاتر و حتی آثار تلوزیونی آنچه بیشتر به مخاطب عرضه می‌شود یاس و سرخوردگی از شرایط موجود است که باید مورد واکاوی جدی قرار گیرد. همین نگاه یاس آلود و سیاه‌انگارانه به جامعه، آدم‌ها و مشکلات پیش رو سبب شده تا مخاطبان هر چه بیشتر با آثار سینمایی و نمایش فاصله بگیرند که این امر باعث می‌شود آثار هنرمندان غربی که اتفاقا نگاه امیدورانه‌تری به آینده دارند مورد استقبال قرار بگیرد.
نمایش بزرگ «بازگشت» به کارگردانی «حسین برزا» با همین نگاه یعنی القای امید به مخاطب و پرهیز از یاس و ناامیدی روی صحنه رفته است. این نمایش که تلفیقی از فیلم و تئاتر است داستان مردی به بن بست رسیده را روایت می‌کند که به جای برخورد درست و منطقی با مشکل خود دست به عملی می‌زند که شرایط را برای خود و خانواده‌اش مشکل می‌کند تا جایی که دیگر امیدی به رهایی او نیست. اما در سفری اودیسه‌وار در زمان فضاهای آشنایی را مشاهده می‌کند که به تجربه بزرگی برای او تبدیل می‌شود.
میل به زندگی و ایستادن در برابر شرایط بغرنج است که انسان را بزرگ می‌کند. مرد نمایش «بازگشت» می‌تواند شمایی باشد از هر کسی که به تماشای این اثر می‌نشیند. یعنی مخاطب با دیدن ناامیدی شخصیت اصلی نمایش «بازگشت» درمی‌یابد خود نیز مراتبی از ناامیدی را تجربه کرده است و مواجه با چنین شخصیتی می‌تواند به راه‌ها و دریچه‌های تازه‌ای فکر کند. در واقع نمایش «بازگشت» جدا از اینکه چه نقاط قوت و ضعفی دارد رجوعی است به حقیقت انسان؛ یعنی داشتن میل به بهبود اوضاع و رسیدن به آرامش ابدی، همان چیزی که در افسانه‌ها، اسطورها و ادبیات فولکلوریک به وفور مشاهده می‌کنیم.
دیدن نمایش بزرگ «بازگشت» برای مخاطبان عامی که تماشگر و پی‌گیر حرفه‌ای تئاتر نیست، می‌تواند تجربه خوبی باشد. چرا که این گونه آثار را باید بدون داشتن هیچ پیش‌فرضی مشاهده کرد. در نمایش بزرگ «تنهاتر از مسیح» نیز که توسط همین گروه روی صحنه رفت دیدیم که مخاطبان عام استقبال کم نظیری از آن داشتند همچنان که پیش‌بینی می‌شود همین اتفاق برای «بازگشت» نیز بیفتد. این گونه آثار برای مخاطبان عام ساخته و پرداخته شده و در جذب آنها نیز موفق است. به کار بردن عبارت مخاطب عام ابدا بار معنایی منفی ندارد.
اگر هنرمندی بتواند این دسته از مخاطبان را که فی ذاته منتقدان منصف و در عین حال سخت‌گیری هستند را به خود جذب کند قدم بلندی را برداشته است. عوامل این نمایش در اثر قبلی خود «تنهاتر از مسیح» توانستند در جذب مخاطب به خوبی عمل کنند و آنچه در روهای آغازین اجرای اثر تازه خود «بازگشت» مشاهده می‌شود این است که در جذب دوباره مخاطبان موفق عمل کرده‌اند.
«بازگشت» تازه‌ترین اثر سازمان هنری رسانه‌ای اوج است که به همت موسسه هنری رسانه‌ای سیمای ققنوس روی صحنه خواهد رفت.
