متخصص روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی گفت: کم تحرکی در طولانی مدت یکی از دلایل مرگ زودرس است و علاوه بر اثرات طولانی مدت، عوارض نامطلوبی دارد که میتوانید روزانه آنها را احساس کنید.
گروه پایگاه خبری هیچ یک _کم تحرکی، از ویژگیهای اجتناب ناپذیر زندگی مدرن است. با ابداع و تولید ابزار مختلف هر روز بخشی از تحرک انسان از وی گرفته میشود.عدم توجه به بی تحرکی و یا کم تحرکی، شاید یکی از مشکلات اساسی قرن ما باشد.
سبک زندگی کم تحرک به عنوان نوعی شیوه زندگی تعریف میشود که فرد میزان فعالیت بدنی منظمی را انجام ندهد. بررسیها نشان می دهند که کم تحرکی و نداشتن فعالیت فیزیکی، سالانه موجب مرگ و میر میلیونها نفر در سراسر دنیا میشود.
کم تحرکی، فقط به استراحت در تخت اطلاق نمیشود؛ کارمندی که ساعتها پشت یک میز بنشیند، به درجاتی از بیتحرکی مبتلا است. در حقیقت، نشستن،آن هم برای ساعتهای طولانی از جنبههای گوناگون برای سلامت انسان مضر است. خطر نشستن تا آنجا است که متخصصان امر، آن را در ردیف سیگار کشیدن قرار داده اند.
متاسفانه نداشتن فعالیت فیزیکی هم در کودکان و هم در افراد بالغ به وفور مشاهده میشود که این موضوع موجب شده که بسیاری از عوارض و مشکلات ناشی از عدم فعالیت فیزیکی در همان دوران کودکی بروز کند و تا سالها باقی بماند.
میثم پورغلامی مرکه، متخصص روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با اشاره به اینکه بیرون آمدن از رختخواب در بیشتر روزها میتواند ناخوشایند به نظر برسد، اظهار کرد: مغز انسان بی تحرکی را به رفتارهای پویاتر ترجیح می دهد.
وی ادامه داد: هر چه زمان بیشتری را صرف بی تحرکی کنید، مغز تلاش بیشتری میکند تا در همین وضعیت باقی بماند.
به گفته این عضو هیئت علمی دانشگاه اگرچه بسیاری از افراد به سلامت مغز خود فکر نمی کنند اما، حقیقت این است که سلامت مغز به دلیل کم تحرکی می تواند آسیب ببیند.
پورغلامی خاطرنشان کرد: علیرغم این که زوال عقل و سایر مشکلات حافظه به شدت با عوامل ژنتیکی مرتبط هستند، ولی مطالعات نشان داده اند ورزش نکردن می تواند تأثیر مشابهی داشته باشد.
ورزش نکردن خطر زوال عقل را افزایش میدهد
عضو هیأت علمی دانشگاه گفت: ورزش نکردن خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش می دهد.
وی توضیح داد: بخشی از مغز که در ساختن خاطرات جدید نقش دارد با کم تحرکی نازک می شود و همین مسئله، در دراز مدت باعث ناتوانی در به خاطر سپردن خاطرات و تغییرات خلق و خو می شود که تنها راه حل این مشکل، افزایش فعالیت بدنی است.
پورغلامی افزود: مجموعه شواهد نشان می دهد بی تحرکی با سطوح بالاتر استرس مرتبط است.
این عضو هیأت علمی دانشگاه با اشاره به اینکه یکی از دلایل اصلی بی تحرکی و استرس استفاده زیاد از فناوری است، توضیح داد: به طور متوسط، افراد کم تحرک زمان بیشتری را در مقابل نمایشگرها میگذرانند و این میتواند باعث ایجاد اعتیاد شود که برای همه افراد یک احساس استرس ایجاد میکند علاوه بر این، ضعف بدن بر سلامت روان فشار وارد می کند و همانطور که شروع به احساس ضعف می کنید، کنترل کمتری بر زندگی و اعمال خود احساس می کنید بنابراین، میزان استرس افزایش مییابد.
ُوی توصیه کرد: اگر به دلیل افزایش بی تحرکی در زندگی دچار استرس می شوید باید شروع به فعالیت کنید زیرا بخش اصلی که تحت تاثیر بی تحرکی قرار می گیرد، سلامت روان است.
بی تحرکی افسردگی و اضطراب را افزایش میدهد
به گفته پور غلامی هنگامی که بی تحرک میشوید، احتمال اینکه افسردگی یا اضطراب را تجربه کنید بسیار بیشتر است.
وی با اشاره به این که هورمون ها نقش اساسی در در تعادل خلق و خو دارند خاطرنشان کرد: هورمون اولیه درگیر در این فرآیند سروتونین است و هنگامی که ترشح نمی شود، منجر به افسردگی و اضطراب می شود بنابراین وقتی تمام روز را دراز می کشید، احتمال ترشح سروتونین در مغز کاهش می یابد.
متخصص روانپزشکی دانشگاه ادامه داد: هنگامی که غیر فعال هستید، مغز سروتونین ترشح نمیکند بنابراین، افسرده می شوید و هنگامی که افراد احساس اضطرب یا افسردگی می کنند کمتر به فعالیت بدنی می پردازند زیرا قدرت انجام این کار را پیدا نمی کنند و این یک چرخه معیوب ایجاد می کند که تنها با فعالیت بدنی می توان آن را تغییر داد.
پورغلامی با اشاره به این موضوع که محققان پیش بینی می کنند که با افزایش پشت میز نشینی، عدم تحرک کافی، استفاده از برنامه های سرگرمی و عدم تفکر روزانه، دیابت و فشارخون در جامعه شهر نشین زمینه ابتلا به آلزایمر نیز فراهم شود.
وی با بیان اینکه آلزایمر یک پدیده چند وجهی و چند عاملی است ادامه داد: برهمین اساس شاید به تنهایی نتوان به یک علت اشاره کرد بلکه فاکتورهای متعددی از جمله بالا رفتن سن، دیابت، افزایش چربی خون و بیماریهای عصبی و مسئله وراثت، در ابتلا به بیماری آلزایمر موثر هستند.
عضو هیأت علمی دانشگاه در خاتمه هشدار داد: پیش بینی میشود با افزایش پشت میز نشینی، عدم تحرک کافی، استفاده از برنامههای سرگرمی و عدم تفکر روزانه، دیابت و فشارخون در جامعه شهر نشین، باید برای پیشگیری از آلزایمر در آینده نزدیک کاری کرد.