هیچ پدر یا مادری دوست ندارد ناراحتی و آزردگی کودک خود را ببیند. خشمگینشدن کودک میتواند باعث خشمگینشدن متقابل والدین شود یا به ابزاری تبدیل شود تا کودک به آنچه میخواهد دست یابد.
گروه سلامت پایگاه خبری هیچ یک _ سینا که تنها ۷ سال دارد مدام با مامان سر بازی کردن با دوستانش در کوچه، کلنجار میرود و از مامان انکار و از سینا ابرام و پافشاری برای رفتن به بازی.
خلاصه مادر از اصرار پسرش به تنگ آمده و عصبانی شده و در مقابل نیز، سینا هم مقابله به مثل کرده و از انجام دادن تکالیفش خود داری میکند. خلاصه! دعوای مادر و پسر خیلی جدی است که یکدفعه آقا بابک مرد خانه هم که تازه از سر کار برگشته و خسته و بی حوصله این جر و بحث میشود و انگار قرار است سر و صدای دو نفری به بحث و جدل سه نفره افزایش پیدا کند و …
عصبانیت کودکان دلائل مختلفی دارد که یکی از علل آن سرباز زدن والدین از در خواست آنهاست؛همان داستانک بالا که سینا برای رفتن به کوچه و بازی کردن پایش را تو یک کفش کرده و وقتی با مخالف والدین خد روبرو می شود با عصبانیت داد و بیداد کرده و میگوید پس من هم تکالیفم را انجام نمیدهم!
دلایل زیادی برای عصبانیشدن کودک شما میتواند وجود داشته باشد از جمله:
عصبانیبودن و مشاجرۀ سایر اعضای خانواده خصوصاً پدر و مادر، مشکلات کودک با دوستان خود و آزار کودک توسط کودکان قلدر در مدرسه، تکالیف و امتحانات مدرسه، احساس ترس و اضطراب در مورد چیزی و تغییرات هورمونی در دوران بلوغ و نزدیک به آن است.
گاهی ممکن است دلیل عصبانیبودن کودک به وضوح مشخص نباشد، بنابراین لازم است که با او صحبت کنید تا بتوانید بفهمید که چه چیزی باعث شده است که کودک شما تا این حد عصبانی و خشمگین باشد. در ادامه این گزارش به بررسی راهکارهای کنترل خشم کودک میپردازیم.
از تنبیه فیزیکی خودداری کنید!
در بیشتر موارد کودک در کنترل فوران عصبانیت مشکل دارد. در حقیقت، هنگامی که موردی تنشزا پیش میآید کودک غرق در احساسات میشود و این احساسات به شکل خشم بروز پیدا میکنند.
یکی از راهکارهای کنترل خشم کودک اصلاحِ رفتاری است که موجب بروز تنش و فوران عصبانیت شده است. باید توجه داشت که والدین همگام با کودک عصبانی نشوند و این عصبانیت به تنبیه فیزیکی منجر نشود.
کارشناسان توصیه میکنند، به جای تنبیه که باعث ایجاد احساس شرم و درد میشود، با آموزشدادن، پیامد اعمال کودک را به او نشان دهید.
در این حالت سختگیر باشید اما سعی کنید فریاد نزنید و خشمگین نشوید. بهتر است کودک را به اتاقش بفرستید و به او بگویید که بعد در مورد اتفاقی که افتاده است با او صحبت خواهید کرد.
اجازه ندهید عصبانیت کودک به وسیلهای برای به دست آوردن چیزی که میخواهد تبدیل شود.
شاید دیدن اینکه فرزندتان بسیار عصبانی است باعث ناراحتشدن شما شود و از آن جایی که او برایتان بسیار عزیز است، برای رفع این حالتش، هرچه سریعتر آنچه میخواهد را در اختیارش قرار دهید.
اینکه آیا فرزندتان برای به دست آوردن چیزی که میخواهد (مثلاً یک اسباببازی) عصبانی میشود یا اینکه واقعاً کنترل خشم خود را از دست میدهد در این مورد مهم نیست. یکی از راهکارهای کنترل خشم کودک حفظ اقتدار در برخورد با اوست.
در صورتی که کودک بفهمد که با عصبانیشدن میتواند به هرچه میخواهد برسد دردسرهای زیادی خواهید داشت.
راههای مؤثری برای آرامکردن کودکتان ایجاد کنید!
کودک باید یاد بگیرد هنگامی که عصبانی میشود با این عصبانیت کنار بیاید و بتواند آرام شود. یکی از مؤثرترین راهها برای اینکه چگونه خشم کودک را کنترل کنیم، این است که هنگام عصبانیت کودک را در موقعیت متفاوتی قرار دهید.
در واقع جداکردن کودک از محیط و آن چیزی که باعث بروز تنش در او شده است باعث دورشدن او از آن احساس عصبانیت نیز میشود.
شما میتوانید وقتی کودک عصبانی شد او را به انجام فعالیتی خاص موظف کنید یا اجازه دهید که در اتاقش یک فعالیت آرام مانند نقاشیکشیدن انجام دهد.
در واقع برای اینکه چگونه خشم کودک را کنترل کنیم، باید در وهلۀ اول کودک خود را بشناسیم. ممکن است کارهایی که موجب آرامشدن یک کودک شود در کودک دیگر اثری نداشته باشد.
سعی کنید با کودک خود در مورد اینکه چه چیزی او را آرام میکند صحبت کنید. هنگام عصبانیشدن و پیش از طغیان عصبانیت، هرچه زودتر، بتوانید کودک را آرام کنید نتیجه بهتر خواهد بود.
الگوی کودک باشید.
اینکه برای کنترل خشم کودکان چه باید کرد، صرفاً به هنگام عصبانیت او خلاصه نمیشود. شما باید الگوی کودک خود باشید. اگر کودکتان شما را در حال عصبانیت و خشم بینید، نباید انتظار داشته باشید که هنگام عصبانیتش به توصیههای شما توجه زیادی کند.
وجود تنش در زندگی یک چیز عادی است و همۀ ما گاهی روزهای بدی را میگذرانیم؛حتی ممکن است اختلافاتی با همسر خود داشته باشید که این موجب به همریختگی افکار و احساسات شما شده باشد. باید توجه داشته باشید که همواره باید رفتار سالمی را به کودک خود ارائه کنید و نگذارید که این فراز و نشیب زندگی موجب تأثیرگذاری منفی روی کودکتان شود که در حال رشد روانی است.
در مورد احساسات صحبت کنید.
یک راهکار مؤثر برای اینکه چگونه خشم کودک را کنترل کنیم این است، که در مورد احساسات خود و کودک صحبت کنید. گاهی پیش میآید که کودک بهعلت ناتوانی در بیان احساساتش عصبانی میشود.
باید سعی کنید که در خانواده فضایی را ایجاد کنید که کودک بتواند بهسادگی در مورد احساساتش با شما صحبت کند و شما باید با آرامش درمورد آن با او صحبت کنید.
کودکانی که میتوانند در مورد احساسات خود صحبت کنند توانایی مدیریت بسیار بیشتری در مواجهه با احساسات مختلف خواهند داشت.
یک راه آموزش کنترل خشم به کودک این است که الگوی کودک باشید و با صحبت دربارۀ احساسات خود به کودک آموزش دهید که چگونه میتواند احساسات خود را در مورد موضوعات مختلف بیان کند.
مراجعه به متخصص را در نظر داشته باشید
احساس عصبانیت و خشم تقریباً در همۀ ما وجود دارند و این یک امر طبیعی است. اما گاهی پیش میآید که موارد طغیان خشم بسیار تکرار میشوند و هر بار نیز بسیار شدید هستند. در این گونه موارد ممکن است نیاز به مشورت با یک متخصص روانشناس یا روانپزشک باشد.
برخی از کودکان ممکن است شرایط روانی و عاطفی خاصی مانند اختلالات اضطرابی، نقص توجه و… داشته باشند که منجر به عصبانیت و عدم کنترل آن میشود.
یک متخصص با بررسی دقیق کودک، در صورتیکه نیاز باشد، ممکن است از درمانهای شناختیـرفتاری یا درمانهای دارویی استفاده کند.