اولین منشور هوش مصنوعی و روزنامه‌نگاری به چه موضوعاتی پرداخته است؟

به گزارش پایگاه خبری هیچ یک به نقل از تامسون‌فاندیشن، بنیاد تامسون به همکاری 16 سازمان دیگر «منشور پاریس در زمینه هوش مصنوعی و روزنامه نگاری» را منتشر کرد. این اولین منشوری است که اصول و اخلاقیاتی را برای روزنامه‌نگاران، اتاق‌های خبری و رسانه‌ها تعریف می‌کند تا در کار خود با هوش مصنوعی از آن استفاده کنند.

این منتشور توسط کمیسیونی به ابتکار گزارشگران بدون مرز و متشکل از 32 متخصص رسانه از 20 کشور مختلف نوشته شده و ریاست آن را ماریا رسا، روزنامه نگار برنده جایزه صلح نوبل، برعهده دارد. نتیجه مجموعه ای از 10اصل اساسی اخلاقی برای محافظت از یکپارچگی اخبار و اطلاعات در عصر هوش مصنوعی و با پیش بینی فناوری های جدید است که صنعت رسانه را به طرز چشمگیری متحول می کند.

10 اصل منشور پاریس در زمینه هوش مصنوعی و روزنامه نگاری

1. اخلاق روزنامه نگاری نحوه استفاده رسانه ها و روزنامه نگاران از فناوری را بیان می کند.
2. خروجی رسانه ها عاملیت انسانی را در اولویت قرار می دهند.
3. سیستم‌های هوش مصنوعی مورد استفاده در روزنامه‌نگاری مورد ارزیابی قبلی و مستقل قرار می‌گیرند.
4. رسانه ها همیشه در قبال محتوایی که منتشر می کنند پاسخگو هستند.
5. رسانه ها در استفاده از سیستم های هوش مصنوعی شفافیت را حفظ می کنند.
6. رسانه ها منشاء محتوا و قابلیت ردیابی را تضمین می کنند.
7. روزنامه نگاری مرز مشخصی را بین محتوای معتبر و مصنوعی ترسیم می کند.
8. شخصی سازی محتوای مبتنی بر هوش مصنوعی و توصیه، تنوع و یکپارچگی اطلاعات را حفظ می کند.
9. روزنامه‌نگاران، رسانه‌ها و گروه‌های حامی روزنامه‌نگاری در مدیریت هوش مصنوعی مشارکت دارند.
10. روزنامه‌نگاری پایه‌های اخلاقی و اقتصادی خود را در تعامل با سازمان‌های هوش مصنوعی حفظ می‌کند.

«حسام ال ناگر» مدیر نوآوری و یادگیری در بنیاد تامسون، گفت: « این کمیته سخت تلاش کرد تا تعادل مناسبی بین کمک به خبرنگاران در جهت یابی خطرات ناشی از استفاده هوش مصنوعی و احساس کشف مزایای آن پیدا کند. منشور هوش مصنوعی و روزنامه نگاری یک نقطه مرجع ارزشمند در زمانی است که همه راه خود را پیدا می کنند».

تاریخچه اخبار و اطلاعات با پیشرفت تکنولوژی در هم آمیخته است. هوش مصنوعی که از اتوماسیون اولیه تا سیستم‌های تحلیلی و خلاق را در بر می‌گیرد، دسته جدیدی از فناوری‌ها را معرفی می‌کند. این عصر نشان دهنده تغییر قابل توجهی در جمع آوری اطلاعات، جستجوی حقیقت، داستان سرایی و انتشار ایده ها است.

 به این ترتیب، شرایط فنی، اقتصادی و اجتماعی، روزنامه نگاری و رویه تحریریه را عمیقاً تغییر خواهد داد. سیستم‌های هوش مصنوعی، بسته به طراحی، حاکمیت و کاربردشان، این پتانسیل را دارند که چشم‌انداز اطلاعات جهانی را متحول کنند. با این حال، آنها چالش ساختاری برای حقوق اطلاعات ارائه می دهند. حقوق جریان اطلاعات ناشی از آزادی جستجو، دریافت و دسترسی به اطلاعات قابل اعتماد است. این حقوق ریشه در چارچوب حقوقی بین المللی از جمله بیانیه های جهانی حقوق بشر، میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و مشارکت بین المللی برای اطلاعات و دموکراسی دارد. این حق زیربنای آزادی های عقیده و بیان است.

نقش اجتماعی روزنامه‌نگاری و رسانه‌ها (به عنوان واسطه‌های قابل اعتماد برای جامعه و افراد) در میان بسیار پررنگ است. سیستم‌های هوش مصنوعی می‌توانند تا حد زیادی به رسانه‌ها در ایفای این نقش کمک کنند، اما این تنها در صورتی محقق می شود که به‌طور شفاف، منصفانه و مسئولانه در محیط تحریریه‌ اخلاقمند استفاده شود.

بنیاد تامسون اعلام کرد: در تأیید این اصول، ما از حقوق اطلاعات، روزنامه نگاری مستقل دفاع کرده و به اخبار و رسانه های قابل اعتماد در عصر هوش مصنوعی متعهد هستیم.