ترسو مثل آنچلوتی: فرار معجزه‌وار رئال از مخمصه

 رئال مادرید در یک بازی حیرت‌انگیز بد در سانتیاگو برنابئو برابر لایپزیش به تساوی رسید (1-1). پس از نیمه اولی که شاگردان کارلو آنچلوتی حتی شهامت و جسارت آن را نداشتند که دفاع ژرمن‌ها را حتی اندکی به لرزه در بیاورند، رئال در نیمه دوم با ورود رودریگو به جای کاماوینگا از خواب بیدار شد.
صعود و دیگر هیچ
به گزارش هیچ یک _ وینیسیوس جونیور که با خطر اخراج مواجه شد، گلی را به ثمر رساند که میزبان را پیش انداخت ولی خیلی زود اوربان گل تساوی را به ثمر رساند. دنی اولمو می‌توانست در وقت‌های اضافه بازی را به وقت اضافه بفرستد، اما توپ به تیر خورد و به این ترتیب رئال مادرید در قرعه‌کشی مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا حضور خواهد داشت.
بهترین خبر برای رئال مادرید پس از پایانبازی، صعود بود و اینکه علی‌رغم اینکه در بازی رفت (0-1 آلمان) نیز نسبت به رقیب خود ضعیف‌تر بود، بدون شکست در هیچ یک از دو بازی به این هدف مهم دست یافت. در بازی برگشت در سانتیاگو برنابئو حتی اوضاع بدتر نیز بود. لایپزیش تا حد زیادی رئال مادرید را اذیت کرد و باعث گیج شدن آنچلوتی شد. به‌طوری که او قادر به مدیریت بازی نبود و دقایق پایانی به رولت روسی تبدیل شد. تیم با تاکتیک عجیب مرد ایتالیایی، ترسو و بیش از حد محافظه کار بود. رئال مادرید از همان ابتدا جواب نمی‌داد، وقتی تنها تونی کروس و دنی کارواخال در مقابل طرح دفاعی تیم آلمانی راه حل‌هایی با توپ ارائه کردند.

پاسخ سانتیاگو برنابئو به این بازی شرم‌آور
با کاماوینگا و شوآمنی سردرگم و والورده تنها در جناح راست، رئال هیچ عمق و حضوری در زمین لایپزیش نداشت. در یک سوم پایانی هم کسی نبود که به وینیسیوس و بلینگام توپ بدهد، بنابراین حاصل کار در نیمه نیمه صفر ضربه بین چارچوب بود. بدون هیچ امنیت دفاعی و انرژی برای حمل و انتقال توپ.
پنج هافبک فضاها را به خوبی پوشش نمی‌دادند و به جای ارائه راه حل، حملات حریف را تماشا می‌کردند. رئال مادرید آنقدر بد بود که تماشاگران حاضر در سانتیاگو برنابئو در پایان 45 دقیقه اول یک پیام بلند و واضح برای تیم خود ارسال کردند: یک سوت اعتراضی بزرگ. درست که رئال مادرید عقب نبود، اما آنها دلایل زیادی برای عصبانی شدن داشتند. بازی وحشتناک بود و هضم آن بسیار سخت. اوپندا دو موقعیت واضح برای سبقت گرفتن لایپزیش از رئال داشت که به دلیل کمبود اعتماد به نفس فرصت‌ها از دست رفتند. او شاید 20 شوت دیگر هم می‌زد، گل نمی‌شد.
بدترین بازی فصل
رئال مادرید هم در دفاع و هم در حمله بیش از حد شلوغ و سردرگم بود. وینیسیوس جونیور تیم را روی دوش خود حمل می‌کرد، رودریگو در حمله خطراتی اندک ایجاد کرد و لوکا مودریچ نیز سعی می‌کرد به تیم مکث لازم را بدهد، اما نیمه دوم هم مشکلات نیمه اول را حل نکرد. دقایق پایانی یک معجزه بود، زیرا رئال مادرید بد دفاع می‌کرد، تلوتلو می‌خورد و به سختی دروازه‌اش را نجات می‌داد.
ناچو فرناندز در پایان بازی به عملکرد ضعیف تیم اذعان کرد: «همه ما می‌دانیم که بهترین بازی ما نبود، اما گاهی اوقات شما بازی‌های بدی دارید. آنها فوق‌العاده بودند و ما خوب نبودیم، اگرچه به هدف دست یافتیم.»
آنچلوتی هم اعتراف کرد که تاکتیک او جواب نداده است: «مشکل از برنامه تاکتیکی من بود. اگر می‌توانستم، خودم را هم بین دو نیمه عوض می‌کردم.»
رئال یک مساوی معجزه‌وار گرفت و به دور بعد رفت. دیداری برای فراموش شدن در شبی که تیم برای نخستین‌بار در فصل جاری و به درستی هو شد.