«نیمکت» یک تجربه واقعی است

بهروز شمشیری کارگردان فیلم کوتاه «نیمکت» در گفت‌وگو با هبچ یک  درباره شکل‌گیری ایده و تولید این فیلم کوتاه، گفت: ایده این فیلم بر اساس یک تجربه واقعی است که در دهه ۶۰ برای من اتفاق افتاده بود و با مقداری تغییر تبدیل به فیلمنامه «نیمکت» شد. همیشه در ذهنم به تفاوت بچه‌های دهه ۶۰ با بچه‌های امروز توجه داشتم و تلاش کردم در حد توان خودم فضای آن دهه را ماندگارتر کنم.

وی افزود: اصل ماجرایی که برای من اتفاق افتاده بود در فیلم آمده است. در واقع من یک گل را برای آقای معلم برده بودم که گل به همان شکل در فیلم وجود دارد اما وقتی از مدرسه بیرون می‌آمدم دیدم گل‌های من در سطل آشغال است. این اتفاق یک تجربه باورنکردنی برای من بود چرا که از نظر من آن گل‌ها خیلی با ارزش بودند و ما فقط همان گل‌ها را در خانه داشتیم ولی انگار از دید معلم آن گل‌ها ارزشمند نبود.

شمشیری ادامه داد: برای آن که داستان کشمکش داشته باشد بخش‌های گم شدن وسایل همکلاسی یا دیدن گل توسط معلم را به قصه اضافه کردم اما در واقعیت من همان گل‌ها را به همان شکل به عنوان هدیه برای معلمم بردم و بعد از مدرسه آنها را در سطل زباله پیدا کردم و گل‌ها را به خانه برگرداندم.

این کارگردان با اشاره به اینکه تلاش کرده است تا فضا دقیقاً شبیه دهه ۶۰ باشد، گفت: آن زمان وسایل ارتباطی مثل موبایل و تبلت وجود نداشت و پیدا کردن فضایی که حس و حال و فضای قدیم را داشته باشد برای من سخت بود. چندین مدرسه در روستاهای مختلف را بررسی کردم. حتی پیدا کردن نیمکت‌های قدیمی خیلی سخت بود و بعضاً خود مدرسه نیز همکاری نمی‌کرد از این رو فضای مدرسه را تغییر دادیم و نیمکت‌ها را متناسب با آن فضا تأمین کردیم. همچنین تابلوهای آن دوره را مورد استفاده قرار دادیم و تخته سیاه آوردیم تا فیلم همان حس و حال قدیم را داشته باشد.

وی با اشاره به دیگر چالش‌ها تولید «نیمکت»، گفت: بر سر اصلاح رنگ نظر من با نظر تدوین‌گر متفاوت بود. تدوین‌گر علاقه مند بود از رنگ شاد استفاده کند و با فضای امروزی اصلاح رنگ انجام دهد اما من معتقد بودم که این تدوین متناسب با حال و هوای اثر نیست و دست بردن در تاریخ هم چالش برانگیز است. تصویربردار فیلم اهل هنر است و کارگردانی می‌داند از این رو قاب بندی‌های متناسب با قصه انجام داد و از فیلمنامه تا صحنه و تولید اثر به من خیلی کمک کرد.

شمشیری یادآور شد: فیلمبرداری سخت بود چرا که تمام فیلمبرداری ها روی دست انجام می‌شد و از لنزهای تله که فوکوس آنها سخت است، استفاده کرده بودیم. فوکوس وایرلس نداشتیم و فوکوس به صورت دستی تنظیم می‌شد. همچنین بازیگر اصلی ما کودک بود و برخی صحنه‌ها را هم پیوسته می‌گرفتیم که این مساله برای بچه‌ها سخت بود به شکلی که حتی بعضی پلان‌ها را در ۳۰ برداشت گرفتیم. در کنار این موارد، بچه‌های ۷ تا ۹ ساله سر صحنه بودند که گرسنه یا دلتنگ خانواده می‌شدند و اگر بچه‌ای روز بعد سر صحنه نمی‌آمد حتماً به مشکل می‌خوردیم از همین رو به بچه‌ها توجه جدی داشتیم.

این فیلمساز در پایان ضمن اشاره به این که طراحی صحنه و لباس را خودش انجام می‌دهد، گفت: نوشتن فیلمنامه «نیمکت» ۶ ماه زمان برد و پس از آن پیش تولید شامل، طراحی صحنه، لباس و… ادامه داشت تا به تولید اثر رسیدیم که حدوداً ۸ ماه زمان برد.

عوامل این فیلم کوتاه عبارتند از نویسنده و کارگردان: بهروز شمشیری، تهیه کننده: بهروز شمشیری، انجمن سینما جوانان دفتر تبریز، دستیار کارگردان و برنامه ریز: مریم فرهادی، بازیگران: اتابک وحدانی، مرضیه قاسمی، مدیر فیلمبرداری: مهدی میمندی، صدابردار: حسن سلمانی، تدوین و صداگذاری و اصلاح رنگ: نادر فرجی، گریم: لیلا سیاهی، طراح صحنه و لباس: بهروز شمشیری، آهنگساز: حافظ شهریاری، مدیر تولید و عکاس: امیرحسین فرهادی، پوستر: زهرا ترکمنلو، سایر بازیگران: رسول آهنی، بابک وحدانی، فرشته مرادی، آرین حسینی، آدرین احمدپور، امیرمهدی عباسیان، علی بوذری، فاطمه بوذری، امین نجف‌قلی زاده، پویا رضا پور، محمد عبدالهی، امیرعلی حسن پور، امیرحسین حسن پور، نهال شیرینی، نازلی بساوت، ریحانه رهبر، ستایش آقاعلی پور، یاسمین صافی، محیا انتظار اصل، ریحانه دین محمدی، اسرا باغبان، سادنا قلی پور اصل، اسرا موسوی، نگین اشکانی.