سیرجان، سیر از ناکامی‌های هر فصل
به گزارش هیچ یک ، تیمی که قرار بود در دل کویر بذر شادی بکارد و مردم سختکوش و قانع کرمان و سیرجان را غروری تازه بخشد، این روزها حال و روز خوبی ندارد. گل گهر با وجود چشم‌انداز زیبایی که برایش ترسیم شده بود در سال‌های اخیر جز طوفان چیزی درو نکرده است.
قلعه‌نویی که طبق معمول در تیم‌هایش ریخت و پاش بی‌حساب و کتاب می‌کند در گل گهر هم بنا به هزار و یک دلیل که اصلی‌ترینش شاید عدم اعتقاد و تعصب بود ره به جایی نبرد و تیم را در میانه راه رها کرد و به دستیارش سپرد. برای فصل جدید هم آنها سراغ سرمربی یونانی رفتند اما باز هم آنچه که در ذهن پرورانده بودند، نشد و اکنون گل‌گهر نه جامی به دست آورده و نه حتی سهمیه‌ای کسب کرده است. واقعیت این است که تیم سیرجانی‌ها از دور نمای ترسناکی دارد اما به دلیل خریدهای اشتباه و پر سر و صدا زوری برای پیروزی و پیشروی ندارد.
این در حالی است که متأسفانه گل‌گهر با وجود زیرساخت‌های مناسبی که در این سال‌ها به وجود آورده و آکادمی‌های گرانی که ایجاد کرده خروجی خوبی از نظر بازیکن استخوان‌دار نداشته است و هنوز هم چشم به بازیکنان دیگر شهرها دارد. شاید اگر کارخانه بازیکن‌سازی سیرجانی‌ها زودتر به بازدهی برسد و تعصب به شهر و دیار هم در بدنه تیم جاری شود، این تیم نتیجه بهتری بگیرد.
چه بخواهیم، چه نخواهیم آنان که پای میز مذاکره با گل‌گهر می‌نشینند قبل از هر مسأله‌ای برای‌شان پولی مهم است که در این دیار نقد است. اما فوتبال برای موفقیت در شهرها و دیارهای دور از مرکز به عنصری به نام تعصب و عِرق بومی هم در ایران نیازمند است.
سال‌هاست که در تیم‌های مختلف شهرستانی، این ستاره‌های بومی هستند که بار تیم را از نظر فنی و مالی به دوش می‌کشند. امروز هم به نظر می‌رسد سیرجانی‌ها بد نیست یک بار دیگر در سیاست‌های خود تجدیدنظر کنند و تیمی را برای فصول بعد بسازند که برای کویر و مردمانش جان دهند نه برای پول نقد گل‌گهر.
