همه چیز درباره ی بیکینگ پودر

بیکینگ پودر چیست ؟

پودر قنادی یا بیکینگ پودر (به انگلیسی: Baking powder) نوعی عامل ورآورنده است که از مخلوط کردن یک باز (کربنات یا بیکربنات) با یک اسید ضعیف تهیه می‌شود و برای ورآمدن خمیر و حجم دادن و اسفنجی شدن انواع نان و کیک استفاده می شود.

از آنجا که بکینگ پودر یک نوع باز است، به محض مخلوط شدن با مایعاتی که خاصیت اسیدی دارند، موجب آزاد شدن گاز دی اکسید کربن می شود که باعث ورآمدن خمیر و ایجاد حجم در نان یا کیک می شود.

پودر پخت یک ماده ترکیبی شیمیایی است که برای پخت استفاده می شود. ارزان است و ماندگاری بالایی دارد. پودر پخت شامل سه ماده است: یک اسید، یک پایه و یک ماده بافر. این ترکیب با ترکیب این سه ماده به نسبت های منحصر به فرد و سپس بسته بندی آنها ساخته شده است.

مارک های مختلف پودر بیکینگ از فرمول های مختلفی استفاده می کنند و همه از ترکیب یکسان به عنوان اسید استفاده نمی کنند. اما یکی از اسیدهایی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد، کرم تارتار است، ماده ای که می توانید در بخش ادویه یا پخت تقریبا هر فروشگاه مواد غذایی خریداری کنید. بنابراین، تا زمانی که جوش شیرین و کرم تارتار داشته باشید، می توانید پودر بیکینگ خود را تنها در چند ثانیه تهیه کنید.

آشنایی با بیکینگ پودر

انواع مختلف بکینگ پودر

پودرهای تک کاره و دو کاره وجود دارند. بیشتر پودرهای پخت تجاری دو حالته هستند ، زیرا به محض جمع شدن مواد مرطوب و مواد خشک، مقداری از گاز خود را آزاد می کنند و سپس گرمای اجاق گاز یا کباب باعث آزاد شدن بیشتر می شود. به همین دلیل است که باید بگذارید خمیر کیک پنکیک شما 20 دقیقه استراحت کند تا تکه ها حل شود.

اگر پودر بیکینگ خانگی درست می کنید، فقط یک ترشح گاز در هنگام مخلوط کردن مواد وجود دارد، نه هنگام پخت و پز. این بدان معناست که شما مجبور نیستید اجاق گاز را بنشینید. در عوض، پس از مخلوط کردن آن، باید آنرا فوراً داخل اجاق گاز قرار دهید. بنابراین، پودر بیکینگ خانگی بهتر است برای نان سریع و کلوچه و مانند آن، به جای کلوچه یا وافل. این کار هنوز هم برای پنکیک و وافل کار می کند، اما شما اجازه می دهید تا اجازه دهید خمیر در هنگام پخت و پز بنشیند.

طرز تهیه بکینگ پودر خانگی :

طرز تهیه بیکینگ پودر خانگی

مواد لازم برای بیکینگ پودر :

طرز تهیه بیکینگ پودر :

مواد را الک کنید. این کار باعث می شود که هوای بین پودرها از بین بروند و توده ای در مخلوط شما ایجاد نشود و همه مواد تشکیل دهنده به طور کامل ترکیب شود. مواد را مخلوط کنید. با استفاده از یک همزن دستی همه ی مواد را به خوبی با هم مخلوط کنید.

بیکینگ پودر خود را در ظرفی در دار نگهداری کنید. تا رطوبت وارد ظرف نشود شما می توانید از این پودر به مدت 7 تا 10 هفته استفاده کنید.

اگر می خواهید بکینگ پودر به میزان کم تهیه کنید می توانید از این میزان استفاده کنید. 1 قاشق چایخوری جوش شیرین، 1 قاشق چایخوری نشاسته ی ذرت و 2 قاشق چایخوری پودر کرم تارتار.

پودر پخت یا بکینگ پودر، غیر سمی است و طعم کمی تلخ دارد. نباید آن را به شکل پودر خورد. این ساخته شده است تا با سایر مواد مخلوط شود.

کاربرد بکینگ پودر :

بیکینگ پودر برای موادی که نیاز به پخت طولانی دارند مصرف می‌شود و تلخی کم‌تری نسبت به جوش شیرین دارد.

عمر مفید این ماده بین ۶ تا ۱۲ ماه است و باید درجای خشک، خنک و در ظرف بسته نگهداری شود.

اگر زمانی که یک قاشق مربا خوری ، بکینگ پودر را در نصف لیوان آب جوش می ریزیم، مخلوط بجوشد، بکینگ پودر قابل استفاده است.

کاربردهای بکینگ پودر

نگهداری از پودر بکینگ پودر :

پودر بیکینگ را باید در یک ظرف در دار در یک مکان تاریک و خشک نگه دارید. به تاریخ انقضا توجه کنید. هنگامی که پودر بیکینگ از تاریخ خود گذشته است، می توانید از آن به عنوان جوش شیرین استفاده کنید. به راحتی می توانید تست کنید که پودر بیکینگ شما هنوز فعال است یا خیر. 1/2 قاشق چایخوری بیکینگ پودر را در یک فنجان بریزید و 1/3 لیوان آب گرم اضافه کنید. اگر این مخلوط به شدت حباب شود، پودر بیکینگ هنوز خوب است. اگر حباب شدید وجود نداشته باشد، پودر بیکینگ منقضی شده است.

تغذیه و مزایای بکینگ پودر

یک قاشق چایخوری پودر بیکینگ دارای 5 کالری و 12 درصد از مقدار توصیه شده روزانه سدیم است. این مقدار کمی کلسیم و پتاسیم را به رژیم غذایی شما می دهد.

مضرات بیکینگ پودر

مولد زخم‌ های سخت معده و روده و تنش‌ های عصبی هستند.

اثر عمیقی روی غدد تناسلی زنان دارند که سبب کوچک شدن و ناکارایی تخمک‌ ها می‌ شوند.

با کلسیم و آهن موجود در بدن کمپلکس تشکیل داده و از جذب این عناصر توسط بدن جلوگیری کنند و سبب بروز کم خونی و پوکی استخوان می شود.

به دلیل دارا بودن مقادیر زیاد سدیم برای بیماران مبتلا به فشار خون مضر است.

ویتامین های آنزیمی را غیر فعال می کند.

از عطر و طعم نان کم می کند و سبب فطیر شدن آن می شود.

موجب اختلال در فعالیت آنزیم های گوارشی و هضم و جذب، افزایش اسیدیته معده و بیمارهای روده ای  می شود.

جالب است بدانید هم اکنون استفاده از این جوش شیرین، این ماده مضر شیمیایی ممنوع اعلام شده است!