محققان با بررسی نشانههای ناشی از آلودگی هوا مشخص کردند که برخی مداخلات دارویی با تشخیص اشتباه، موجب افزایش مصرف داروهای ضدمیکروبی شده و این مساله در ایجاد مقاومت دارویی تاثیرگذار است.
به گزارش هیچ یک ن مساله را بررسی کردند که آیا تماس با آلایندههای هوا میتواند به اقدامات درمانی افراد برای مشکلات تنفسی و تجویز و استفاده از داروهای ضدمیکروبی منجر شود.
یافتههای این تحقیق تایید کرد که تماس با آلودگی هوا به طور معمول موجب نشانههای حاد تنفسی میشود، هر چند زمان این تاثیرات بسته به نوع آلایندهها متفاوت است. این درحالی است که متاسفانه این نشانهها در مراکز درمانی با عنوان عفونتهای باکتریایی اشتباه تشخیص داده میشوند و داروهای ضدمیکروبی برای مقابله با تاثیرات آنها تجویز میشود و این مساله به افزایش شدید «دوز روزانه تعریفشده» (DDD) داروها منجر میشود.
این یافتهها ممکن است نشاندهنده وجود یک عامل پنهان در ایجاد مقاومت در برابر داروهای ضدمیکروبی در پاتوژنهای باکتریایی باشند و این تاکیدی بر ضرورت آزمایشهای تشخیصی دقیق برای بیماران یا افراد گلایهکننده از مشکلات تنفسی است.
این مطالعه با عنوان ONAIR یک تحقیق دو مرحلهای فرابخشی با استفاده از تحلیل رشته زمانی اکولوژیک برای ارزیابی رابطه بین تماس با آلودگی هوا و مصرف بعدی داروهای آنتیمیکروبی بوده است. دادههای این مطالعه بین ژوئن ۲۰۱۲ و دسامبر ۲۰۱۹ به دست آمده و شامل ۱۱ شهر پرجمعیت از کاتالونیا اسپانیا بوده است.
فراتحلیل یا متاآنالیز دادههای به دست آمده، دو فرضیه بالقوه را درباره حالت تاثیرگذاری مستقیم و غیرمستقیم آلایندهها مطرح کرد. بر اساس فرضیه مستقیم، تماس با آلایندههای هوا موجب ناراحتی و تحریک در دستگاه تنفسی میشود و در فرضیه غیرمستقیم نیز آلایندههای هوا ممکن است با سیستم ایمنی بدن فرد مداخله کنند. این یافتهها در مجموع افزایش قابل ملاحظه تجویز و مصرف داروهای ضدمیکروبی را مورد تاکید قرار میدهند.
این تحقیق در نهایت ضرورت تلاشهای گسترده جهانی برای مهار آلودگی هوا و همچنین احتیاط در مراکز درمانی در زمینه تجویز مداخلات دارویی در برخورد با نشانههای ناشی از آلودگی هوا شده است.