مگسهای میوه مبتلا به تومورهای شکمی در مقایسه با مگسهای سالم تمایل بیشتری به یک ترکیب تلخ ضدتومور نشان میدهند که یک روش خوددرمانی طبیعی است.
به گزارش هیچ یک از ساینتیست، انسانها به مدت هزاران سال با مشاهده رفتار سایر حیوانات درباره داروهای گیاهی آموختهاند. یک مطالعه جدید نشان داده که بررسی مگسهای میوه در آزمایشگاه میتواند الهام بخش تولید داروهای جدید سرطان باشد.
یک گروه از محققان با هدایت «کریگ مونتل» دانشمند علوم عصبی از دانشگاه کالیفرنیا کشف کرده مگسهای مبتلا به تومور شکمی یک ترکیب خاص تلخ را بیشتر از مگسهای سالم مصرف میکنند که اغلب این ترکیب را پس میزنند. مصرف و هضم این ترکیب تاثیرات نیرومند و پایدار ضد تومور در این مگسها دارد. این یافته اشاره به یک ظرفیت بالقوه برای کشف دارو دارد.
از آنجا که مگسها به علت طول عمر کوتاه خود به ندرت به سرطان مبتلا میشوند این محققان به طور مصنوعی سه مدل سرطانمانند ایجاد کردند تا آزمایش کنند آیا تومورها بر ترجیح مگسها برای ترکیبات مختلف اثر دارند یا نه.
این محققان با مشاهده تغییرات ایجاد شده در ذائقه مگسها سپس مکانیزمهای عصبی دخیل در این تغییرات را بررسی کردند و آزمایشهای مختلفی برای راستی آزمایی فرضیههای مختلف مطرح شده انجام دادند. آنها به این نتیجه رسیدند که تغییر در ترجیحات ذائقه احتمالا در سیستم عصبی مرکزی روی میدهد هر چند جزئیات مساله هنوز نامعلوم است.
این یافتهها نشان میدهد عاملی در مورد سرطان مغز را به شکلی تغییر میدهد که برخی ترکیبات تلخ دیگر ایجاد بیزاری نمیکند.
البته متاسفانه این ترکیب موسوم به اسید اریستولوچیک (aristolochic acid) با وجود تاثیرات ضد توموری که دارد اما برای کلیه و کبد بسیار سمی است و امکان ساخت دارو از آن وجود ندارد. اما رویکرد این مطالعه میتواند راهکارهای امیدوارکنندهای برای کشف ترکیبات دارویی جدید فراهم سازد.