بلاتکلیفی تیم فوتبال المپیک قصه جدیدی در ورزش ایران نیست؛ 41روز پیش رئیس فدراسیون فوتبال در جلسه‌ای با وزیر ورزش و جوانان و دبیرکل وقت کمیته ملی المپیک با قبول مسئولیت کامل تیم فوتبال المپیک به عالی‌ترین مقام دستگاه ورزش وعده داد پیش‌نیازهای اولیه موفقیت این تیم در بازی‌های آسیایی ناگویا را فراهم آورد تا این تیم یکی از بخت‌های مسلم نشان طلا در این رقابت‌ها باشد.
ممکن است از نظر رئیس فدراسیون فوتبال و اعضای هیأت رئیسه آن هنوز زمان زیادی تا برگزاری بازی‌های آسیایی ناگویا باقی مانده باشد اما تجربه نشان داده این روش مدیریتی دستاوردی جز ناکامی و شکست برای ورزش و فوتبال ایران به دنبال نخواهد داشت. اما بی‌تفاوتی مدیران تنها بخشی از سریال غم‌انگیز و پرمخاطره تیم فوتبال المپیک ایران است!
مدیریت فوتبال ایران هنوز برنامه کلان خود در قبال این تیم را روشن نکرده است. به همین خاطر نمی‌توان آینده روشنی برای این تیم متصور بود. مرور اتفاقات امروز شباهت فراوانی به دوره‌های قبلی به‌ویژه بازی‌های آسیایی هانگژو 2023 و بازی‌های انتخابی المپیک پاریس 2024 دارد که به واسطه سوءمدیریت مفرط در حوزه تصمیم‌گیری فوتبال فرصت شکستن طلسم ناکامی از بین رفت تا نسلی از استعدادهای ناب فوتبال ایران در حسرت قهرمانی در بازی‌های آسیا و راهیابی به بازی‌های المپیک باقی بمانند.
حالا اما در شرایطی که 607روز تا شروع بازی‌های آسیایی ناگویا باقی مانده همچنان سرنوشت این تیم گرفتار چرخه معیوب تصمیم‌گیری است تا در کمال ناباوری دوباره شاهد تکرار تاریخ در قبال تیم المپیک باشیم. البته با این تفاوت که دیگر فدراسیون فوتبال نمی‌تواند بحث مدیریت دوگانه در قبال تیم المپیک را عنوان کند؛ چون 46روز قبل در جلسه دنیامالی، مناف هاشمی و رئیس فدراسیون فوتبال مسئولیت تصمیم‌گیری به فدراسیون فوتبال سپرده شد، به همین دلیل دیگر هیچ بهانه‌ای برای توجیه ناکامی از سوی فدراسیون فوتبال وجود ندارد.
نکته بحث‌برانگیز دیگر اینکه رئیس فدراسیون فوتبال روز نوزدهم آذرماه پس از جلسه با احمد دنیامالی و مناف هاشمی در جمع خبرنگاران اعلام کرد: «سرمربی تیم المپیک بزودی انتخاب خواهد شد!» اما با وجود گذشت 46 روز از این اظهارنظر نه‌تنها خبری از معرفی سرمربی تیم امید نیست بلکه اصلاً تیم امید در فهرست کارهای مهم فوتبال ایران قرار ندارد چون همه اتفاقات فوتبال ایران این روزها حول محور برگزاری انتخابات یازدهم اسفندماه می‌چرخد و سایر بحث‌ها از نظر مدیران فوتبال کشور، اولویت اول نیست.
بازخوانی اتفاقات دوره‌های قبل و مقایسه آن با شرایط امروز، واقعیتی تلخ را روایت می‌کند؛ تیم المپیک همچنان قربانی سوءمدیریت مطلق مدیریت فدراسیون فوتبال است. این مسأله مربوط به دوره مدیریت کنونی فوتبال ایران نمی‌شود بلکه هر چهار سال یک‌بار با کارگردانی رؤسای وقت فوتبال تکرار شده است. اما عجیب اینجاست که سهم مدیریت کنونی فدراسیون فوتبال در ناکامی تیم المپیک پررنگ‌تر از سایر نفرات بوده چون پس از سال‌ها در دوره وزارت احمد دنیامالی مسئولیت صفر تا صد تصمیم‌گیری در قبال تیم المپیک به فدراسیون فوتبال تفویض شد اما با وجود این همچنان تیم امید اسیر بی‌تدبیری و سوءمدیریت در حوزه تصمیم‌گیری است و انگار این چرخه معیوب قرار است همچنان فوتبال ما را قربانی کند.
