35روز تا برگزاری انتخابات فدراسیون فوتبال باقی مانده است و همچنان این سؤال بزرگ برای اهالی فوتبال، افکارعمومی و صاحبنظران مطرح است که برنامه طلایی نامزدهای متقاضی پست ریاست فدراسیون فوتبال برای برون‌رفت فوتبال ایران از وضعیت کنونی و حرکت به سمت توسعه و پیشرفت چیست؟
برابر زمانبندی اعلام شده از سوی کمیته انتخابات و مطابق آیین‌نامه مقررات انتخابات فدراسیون فوتبال 14روز دیگر فرایند بررسی صلاحیت‌ها به پایان خواهد رسید و نامزدهای متقاضی حضور در انتخابات یازدهم اسفندماه به صورت رسمی از سوی دبیرکل فدراسیون به فیفا معرفی خواهند شد. شاید برخی نامزدها به دلایل مختلف فرصت حضور در انتخابات را پیدا نکنند و از ادامه حضور در کارزار انتخابات فوتبال محروم شوند اما آنچه از موضوع تأیید صلاحیت‌ها مهم‌تر است موضوع برنامه‌محوری کاندیداها برای کسب موفقیت در هرم تصمیم‌گیری فدراسیون فوتبال است.
در حال حاضر دغدغه تمام کاندیداها به رایزنی‌ها و لابی‌های پنهانی برای موفقیت در مجمع یازدهم اسفندماه ختم می‌شود، اما خبری از برنامه راهبردی و ایده برای ایجاد تحول در فوتبال نیست، در حالی که این آیتم یکی از مهم‌ترین ارکان شرکت در انتخابات است و اعضای دارای حق رأی در مجمع برابر منطق بایستی پس از بررسی برنامه کاندیداها بهترین گزینه را به‌عنوان کاندیدای اصلح برای مدیریت فوتبال انتخاب کنند.
اما انگار در این فقره نیز فوتبال ایران با تمام دنیا تفاوت دارد، روایت پنهانی و زمزمه‌های برخی چهره‌های فوتبالی نشان از این دارد که در مقطع کنونی بازار وعده‌های رنگارنگ حسابی داغ است، تا سهم آرای موفق در سبد کاندیداها افزایش یابد، اتفاقی که می‌تواند آینده فوتبال را بشدت تهدید کند. وضعیت کنونی و ابهاماتی که روزبه‌روز بیشتر می‌شود سبب شده طیف قابل توجهی از کارشناسان و صاحبنظران با نگرانی درباره نتایج انتخابات صحبت کنند تا شائبه فرمایشی بودن انتخابات یازدهم اسفندماه دوباره جدی شود.
عدم ارائه برنامه از سوی نامزدها به اعضای مجمع و بی‌‌تفاوتی کاندیداها در موضوع برنامه‌نویسی ضعف آشکار فوتبال ایران در حوزه تصمیم‌گیری را نشان می‌دهد، در حالی که در فوتبال دنیا و کشورهای صاحب‌سبک همه چیز براساس برنامه پیش می‌رود و موفقیت در گرو اجرای سیاستگذاری‌های کلان و استراتژیک است اما در فوتبال ایران تنها مقوله‌ای که هیچ اهمیتی ندارد نظام برنامه‌نویسی و تعیین راهبردهای استراتژیک است به همین دلیل در بیشتر اوقات با ناکامی‌های سریالی مواجه شده‌ایم.
وقتی در سطح کلان مدیریت، برنامه‌ریزی معنا و مفهوم پیدا نمی‌کند طبیعی است در لایه‌های زیردست چالش‌ها و اشکالات متعدد شکل گیرد؛ دقیقاً همان روالی که در سال‌های اخیر در فوتبال ایران رقم خورده و هیچ دستاورد بزرگی در تاریخ به نام ایران ثبت نشده است. نقطه مقابل این وضعیت را در فوتبال کشورهای حاشیه خلیج همیشه فارس به وضوح مشاهده می‌کنید تا این حقیقت به اثبات برسد که اساس و لازمه کسب موفقیت، داشتن برنامه‌ای منسجم، قوی و کارشناسی شده است، قطعاً اگر فوتبال عربستان امروز به کانون توجه رسانه‌های جهان تبدیل شده صرفاً به دلیل پول‌پاشی آنها در این حوزه نبوده، بلکه آنها براساس یک برنامه اصولی و محوری کار را جلو بردند تا از مزایای صنعت فوتبال بهره‌مند شوند، اما در فوتبال ایران رفتارهای پوپولیستی و سناریوهای تبلیغاتی جای همه چیز را گرفته تا فوتبال ایران روزبه‌روز ضعیف‌تر و فرسوده‌تر از روز قبل شود.
به اعتراف بسیاری از کارشناسان و صاحبنظران، تا زمانی که سازوکار فعلی در فوتبال ایران حاکم باشد، امیدی به ایجاد تغییر نیست و داستان هر بار به نوعی تکرار می‌شود تا قصه غم انگیز فوتبال ایران تداوم داشته باشد.
