هیچ یک،تغییرات تکنولوژی انقلاب به پا کرده است، آنانی که به هر دلیلي، چشم بر روی تحولات در عرصه نوآوری‌ها در تکنولوژی می‌بندند و درک و تحلیل درستی از شرایط کنونی انقلاب دیجیتال ندارند، آینده کشور و ملت و سرنوشت نسل آینده را به فنا خواهند داد. متاسفانه هنوز هم برخی مسئولان کشور راه‌های رشد و توسعه و اشتغال‌زایی را صرفا در تاسیس صنایع سنگین مانند فولاد، خودرو سوخت‌هاي فسیلی با شیوه آموزش چند دهه گذشته مدارس و دانشگاه‌ها و… می‌دانند چون اصل تغییر را متوجه نشده‌اند. ما باور داریم که اقتصاد کشور ما در یک تندپیچ تاریخی قرار گرفته و باید سریعا تمامی زیرساخت‌های رشد و توسعه در جهت حرکت توسعه جهانی و ارتباطات جهانی قرار گیرد. در حوزه‌ی خودروسازی، چند کشور اروپایی تا بیست سال آینده تردد خودروهای با سوخت فسیلی را در سطح خیابان‌ها ممنوع اعلام خواهند کرد. کمپانی‌های تولید خودرو برقی مانند تسلا اخیرا موفق به ساخت خودرویی شده که با یک شارژ کامل باتری‌هایش مسافت 500 کیلومتر را طی می‌کند و کمپانی‌هایی مانند بی.ام.و و… هم در این مسیر گام برمی‌دارند.اقتصاد دانش‌بنیان به سرعت دارد جای خود را محکم می‌کند در حالی که ابعاد استراتژیک چنین اقتصادی هنوز برای خیلی از مسئولان کشورمان مجهول است. دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی در اکثر کشورهای دنیا تغییر استراتژی داده و به تربیت و آموزش متخصصان متناسب با دوران اقتصاد دانش‌بنیان در حوزه روابط بین‌الملل، حقوق بازرگانی بین‌الملل، طراحی سیاست خارجی، آي‌تي، ارتباطات، خدمات الکترونیک و مهندسی الکترونیک و الکتریک و… همت گمارده‌اند.
در مورد کشورمان ایران هم، به دلیل ادامه خشکسالی و کمبود شدید آب، محور توسعه بهتر است بر پایه اقتصاد دانش‌بنیان قرار گیرد، از سوی دیگر تحولی جدی باید در سیاستگذاری و خط‌مشی آموزش و پرورش و آموزش عالی به وجود آورد. آموزش را باید در ارتباط تنگاتنگ با تکنولوژی و تحولات آن قرار داد و دانش‌های جدید مانند هوش مصنوعی و روبات و نانو را به برنامه‌های آموزشی افزود، اگرچه ممکن است مربیان و استادان لازم را نداشته باشیم ولی با تعامل با همه کشورهای جهان و ارتباط سیستماتیک با دانشگاه‌های معتبر و محافل علمی و صنعتی دنیا می‌شود کارهایی انجام داد. كساني كه مسئولیت اداره بخش‌های مختلف کشور را بر عهده دارند، بهتر است زمان را از دست ندهند، الگوی توسعه به مقدار لازم هست، مالزی، سنگاپور و… از سوی دیگر اقتصاد دیجیتال انقلابی به پا کرده است و کشورها وارد عرصه‌های جدیدی از رقابت شده‌اند، فرصت شغلی و رشد جدیدی پدیدار شده و مسئولان ما اگر پویایی و مدیریت مدرن لازم را در این میدان رقابت نداشته باشند، کشور برای همیشه از قافله رشد جهانی عقب خواهد ماند.
از آنجا که در شرایط کنونی، اقتصاد ایران به نفت وابسته است، باید اعلام کنیم که در صورت عدم تغییر و عدم بهره‌گیری از دانش و تکنولوژی مدرن شرکت‌های پیشرفته و با توجه به ادامه خشکسالی در آن‌هم دچار مشکل خواهیم شد.
در جهان کنونی و در صنعت نفت هم ضرورت استفاده از تکنولوژی هوش مصنوعی، روبات‌ها و مدیریت دانش‌بنیان بیش از پیش الزامی است، چون با این روش هزینه‌های تولید کاهش خواهد یافت و باید قدرت رقابت در عرصه بازار جهانی را داشته باشیم.
موضوع دیگر، همانطور که در اول مطلب به آن اشاره شد، تغییرات سریع و برنامه‌ریزی‌شده و با استفاده از الگوهای موجود در کشورهای پیشرفته، در بخش آموزش و پرورش و آموزش عالی است. با توجه به ادامه خشکسالی، رشته‌هایی مانند مدیریت بحران و مهندسی جمع‌آوری، انتقال و بازیافت فاضلاب و زباله بايد کاملا جدی گرفته شود، به جای تربیت انبوه مدرک‌داران مهندسی کشاورزی و دامپروری، تربیت متخصص در رشته‌هایی مانند آی‌تی، هوش مصنوعی، نانو، ریاضی، فیزیک، شیمی، مدیریت بازرگانی، امور مالی و بانکی، حقوق بین‌الملل و علم سیاست بايد در چارچوب استراتژی جدید تعریف‌شده در جهت توسعه در عصر انقلاب اینترنت، به‌صورت کیفی و جدی دنبال شود. چه دوست داشته باشیم چه نه، علوم جدید در عرصه اقتصاد دیجیتال در آینده‌ای بسیار نزدیک خود را به ملل جهان تحمیل خواهد کرد. گذشت آن دوران که براي حل مشکل اشتغال و بیکاری، صرفا به سیاستگذاری و روش‌های توسعه چند دهه پیش اروپا فکر کنیم، دیگر گذشت آن دوران که چند سوله و کارخانه وسیع در اطراف شهرها تاسیس كنيم و با چیدن چند دریل صنعتی و ماشین‌تراش و… و جذب چند کارگر، تصور ایجاد اشتغال داشته باشیم. همین الان در راستای توسعه دنیای دیجیتال، میلیون‌ها نفر فرصت‌های شغلی جدیدی یافته‌اند که تا ده سال پیش در تخیل کسی هم نمی‌گنجید، فقط در سیلیکون ولی کالیفرنیا بیش از دویست هزار نفر در حوزه آی‌تی، نانو، هوش مصنوعی و سایر تکنولوژی‌های نو مشغول کارند، تلاش در راه توسعه انرژی‌های تجدید‌پذیر و به‌ویژه فتوولتائیک ده‌ها هزار فرصت شغلی پدید آورده است، دولت‌های مدرن در سنگاپور، کره جنوبی، ژاپن، کانادا و… این موضوع را دقیقا متوجه شده‌اند و در این راه با کوچک‌کردن حجم دولت و حمایت واقعی از بخش خصوصی کمک زیادی به توسعه و رفاه مردمشان کرده‌اند که می‌تواند الگویی برای دولتمردان و سیاستگذاران کشور ما هم باشد، به غیر از آن کشور و مردم توانایی بالقوه در توسعه و ایجاد اشتغال در بخش‌های دیگری مانند صنعت هنر (موسیقی، سینما، تئاتر و نقاشی)، صنعت ورزش، توریسم، صنایع دستی و صنعت حمل‌و‌نقل را دارد و با مدیریت‌کردن درست می‌شود در راه ارتباطات جهانی و ایجاد روابط تجاری بین‌المللی گام‌های عملی برداشت. باید بارها تکرار کرد که مهم‌ترین هدف مخالفان مردم ایران، نگه‌داشتن کشور در فقر و جهل و انزواست، پس بیاییم از همین امروز رشد اقتصادی کشور را با روش‌های نو و درک صحیح از شرایط و تحولات بین‌المللی به اقتصاد جهانی پیوند بزنیم. این راهی مطمئن برای تضمین آینده‌ای روشن برای مردم ایران است.
پایگاه خبری
