برای ارزیابی کیفیت نتایج تیم‌ها در لیگ برتر می‌شود نتایج آنها در مقاطع و بازه‌های زمانی 5 هفته‌ای را بررسی کرد که این مسأله در مورد پرسپولیس نکات جالبی را پیش رویتان قرار می‌دهد.
پرسپولیس با جدایی اوسمار ویرا و بعد از قهرمانی دقیقه نودی در لیگ فصل قبل و البته پس از جدایی شوک برانگیز چند بازیکن مهم، یک سرمربی اسپانیایی به خدمت گرفت که با وجود حضور در فوتبال منطقه از پرسپولیس و مختصات پیچیده فوتبال ایران چندان شناختی نداشت
و همین مسأله باعث شد تا زمستان تهران را ندیده و زودتر از پایان نیم فصل اول اخراج شود.
پرسپولیس در مقطعی با هدایت کریم باقری به عنوان سرمربی موقت پیش رفت و به خاطر فشردگی مسابقات و تعطیلی بسیار کوتاه نیم فصل و در پیش بودن سوپرجام، این مربی در چند مسابقه هدایت سرخ‌ها را به عهده گرفت تا بعد از تلاش 5 هفته‌ای مدیران باشگاه، اسماعیل کارتال باز هم بدون شناخت کافی از پرسپولیس و فوتبال ایران روی نیمکت
این تیم بنشیند.
پرسپولیس جدا از 8 مسابقه لیگ قهرمانان آسیا (6 بازی تحت هدایت گاریدو و دو مسابقه با سرمربیگری کارتال)، دو مسابقه جام حذفی(یکی در دوره گاریدو و دیگری با کارتال) و یک مسابقه سوپرجام(تحت مربیگری کریم باقری) تا اینجا و بدون احتساب بازی هفته بیست و ششم مقابل نساجی، در 25 بازی لیگ برتر و 5 مقطع 5 هفته‌ای به میدان رفته که می‌توان هر کدام از این مقاطع را بررسی و با هم مقایسه کرد. در این تعداد بازی خوان کارلوس گاریدو در دو مقطع اول و سه بازی از مقطع سوم، در مجموع 13 بازی لیگ سرمربی بود، سپس کریم باقری در چهار بازی (دو بازی از مقطع سوم و دو بازی از مقطع چهارم) سرمربیگری سرخ‌ها را برعهده داشت. اسماعیل کارتال نیز سه بازی از مقطع اول و کل مقطع پنجم را پشت سر گذاشت و حالا باید در ششمین و آخرین مقطع 5 هفته‌ای تیمش را سربلند از زمین بیرون بیاورد تا جایی که اگر قهرمانی از دست رفت- که ظاهراً از دست رفته- حداقل عنوان دومی را به دست بیاورد.
اما بررسی 5 مقطع 5 هفته‌ای این فصل پرسپولیس در لیگ برتر نشان می‌دهد سرخ‌ها در مقطع اول و دوم بهترین نتایج را گرفته و بیشتر امتیاز جمع کرده‌اند.
مقطع سومی از این حیث بدترین بوده و مقاطع چهارم و پنجم که به نوعی تکرار پنج هفته اول و دوم بوده در مقام مقایسه ضعیف‌تر بوده است. به عبارتی پرسپولیس در مقطع چهارم تحت هدایت باقری و کارتال و مقطع ششم با سرمربیگری مربی ترک نسبت به دو مقطع ابتدایی تحت هدایت گاریدو کمتر امتیاز جمع کرده که نکته عجیبی است. در عین حال بهترین مقطع 5 هفته‌ای سرخ‌ها بازه زمانی دوم بوده که تیم 13 امتیاز گرفته و بدترینش هم مقطع سوم و پایانی نیم فصل بوده که سه شکست متوالی باعث شد تا فقط 6 امتیاز اندوخته تیم باشد.
مقطع اول: تساوی مقابل ذوب‌آهن و تراکتور و سپس سه برد متوالی مقابل فولاد، گل‌گهر و آلومینیوم اراک(جمعاً 11 امتیاز)
مقطع دوم: چهار برد متوالی مقابل استقلال، چادرملو، ملوان و شمس‌آذر و در نهایت باخت به استقلال خوزستان(جمعاً 13 امتیاز)
مقطع سوم: سه شکست متوالی مقابل نساجی، مس رفسنجان و استقلال که منجر به اخراج گاریدو شد و سپس دو برد متوالی مقابل خیبر و هوادار با هدایت باقری(جمعاً 6 امتیاز)
مقطع چهارم: روند یک در میان مساوی و برد مقابل ذوب‌آهن، تراکتور، فولاد، گل‌گهر و آلومینیوم، دو بازی اول تحت هدایت باقری و سه مسابقه بعدی با کارتال(جمعا 9 امتیاز)
مقطع پنجم: سه برد متوالی مقابل استقلال، چادرملو، ملوان، شکست مقابل شمس‌آذر و تساوی با استقلال خوزستان، تفاوت مهم با مقطع مشابه نیم فصل اول باخت به شمس‌آذر بود(جمعاً 10 امتیاز).
بررسی این مقاطع 5 هفته‌ای نشان می‌دهد پرسپولیس غیر از دو مقطع سوم و چهارم که جمعاً 6 و 9 امتیاز گرفته در سه مقطع دیگر به حد نصاب میانگین دو امتیاز از هر بازی رسیده است اما حداقل برای رسیدن به عنوان دوم باید در مقطع ششم
و آخرین بازه زمانی 5 هفته‌ای 9 تا 10 امتیاز به دست بیاورد و احتمالاً با کسب 59 امتیاز عنوان دومی‌اش قطعی خواهد بود.
