پژوهشگران پلتفرم حسگری طراحی کردند که با استفاده از نور لیزر نانوپلاستیک‌ها را در مایعات بدن شناسایی و ترکیبات آن‌ها را تجزیه‌وتحلیل می‌کند.
به گزارش هیچ یک وبگاه سای‌تِک‌دِیلی در گزارشی آورده است: میکروپلاستیک‌ها و نانوپلاستیک‌ها، که از میکروپلاستیک‌ها هم ریزتر هستند، می‌توانند از راه‌های مختلف مانند مصرف غذا یا استنشاق وارد بدن انسان شوند. بخش زیادی از آن‌ها از بدن دفع می‌شود؛ اما برخی از ذرات هم در بدن باقی می‌مانند و در اندام‌ها، جریان خون و سایر مایعات بدن تجمع می‌کنند.
طرح بریج نانو – ویژن (BRIDGE Nano-VISION) که ۲ سال پیش با همکاری استارتاپ برِیو آتالیتیکس (BRAVE Analytics) راه‌اندازی شد، پیامدهای احتمالی نانوپلاستیک‌ها در زمینه چشم‌پزشکی را بررسی کرد.
گروه پژوهشی مؤسسه میکروسکوپی الکترونی و نانوتحلیل در دانشگاه صنعتی گراتس در اتریش به سرپرستی هارالد فیتزک (Harald Fitzek)، به همراه یک چشم‌پزشک روی این موضوع کار کردند.
این طرح روشی موفقیت‌آمیز برای شناسایی و اندازه‌گیری نانوپلاستیک‌ها در مایعات شفاف بدن و همچنین تجزیه‌وتحلیل ترکیب شیمیایی آن‌ها ارائه کرده است.
یکی از سؤالاتی که گروه پژوهشی به دنبال یافتن پاسخ آن با استفاده از این روش است، این است که آیا لنزهای داخل چشمی نانوپلاستیک آزاد می‌کنند یا خیر؟
پژوهشگران مؤسسه میکروسکوپی الکترونی و نانوتحلیل در زمان حاضر تلاش می‌کنند دریابند پس از چه میزان استرس مکانیکی یا قرارگرفتن در معرض انرژی لیزر، عدسی‌های داخل چشمی خودبه‌خود نانوپلاستیک آزاد می‌کنند. یافته‌های این آزمایش‌ها برای جراحان چشم و سازندگان لنز بسیار مهم است و در یک مجله علمی منتشر خواهد شد.
هارالد فیتزک می‌گوید: می‌توان از این روشِ تشخیص میکرو و نانوپلاستیک‌ها برای پاکسازی مایعات بدن مانند ادرار، اشک یا پلاسمای خون استفاده کرد. این روش همچنین، برای نظارت مستمر بر فلوی (جریان) مایعات در صنعت و همچنین آب آشامیدنی و فاضلاب نیز مناسب است.
