پیگیری تحقیق و توسعه در صنایع و بنگاههای اقتصادی، به بهرهوری منابع گوناگون، از سرمایه گرفته تا نیروی انسانی کمک میکند. برای تحقق این امر، بایستی سیاستهای مناسبی مانند مشوقهای مالیاتی در نظر گرفت.
گروه علم و پیشرفت خبرگزاری هیچ یک_ تحقیق و توسعه نه تنها میتواند باعث بهبود بهرهوری شود، بلکه میتواند به رشد و توسعه پایدار و ایجاد توانمندیهای نوآورانه در کشور کمک کند. برای بهرهمندی از ثمرات و مزایای تحقیق و توسعه در صنعت و اقتصاد لازم است تا به کمک سیاستهای تشویقی، شرکتها و بنگاههای مختلف را به انجام تحقیق و توسعه ترغیب کرد.
افزایش بهرهوری در استفاده از منابع به کمک نوآوری و فناوری
مفهوم بهرهوری، به نسبت میزان خروجی به هزینه انجامشده اشاره دارد. سازمانی که بهرهور عمل میکند، سعی دارد بیشترین خروجی را با کمترین مصرف منابع به دست آورد. در سازمانهای بهرهور، فرایندهای تولید محصول یا خدمت باید به گونهای اصلاح شوند که منابع مصرفی مختلف مانند سرمایه و بودجه، انرژی، منابع طبیعی، منابع انسانی و… به بیشترین میزان کمیت و کیفیت در تولید منجر شود.
نوآوری و بهرهوری از جهت اینکه هر دوی آنها به ارزش منابع در بخش تولیدی مرتبط هستند، با یکدیگر ارتباط و تعامل مستقیم دارند. به عبارت دیگر، یکی از اهداف نوآوری این است که منابع را به نحوی مصرف نماید که بهرهوری و در نهایت سود حاصل از تولید افزایش یابد.
از طرفی برای بالا بردن سطح نوآوری و افزایش بهرهوری در سازمانها بایستی از فناوریهای روز بهره برد. فناوریهایی که خروجی فعالیتهای تحقیق و توسعه در سازمانها و شرکتها هستند، بسیاری از فرایندها را بهبود میبخشد و موجب مصرف بهینه منابع میشوند. به این ترتیب، فناوری و نوآوری، هر دو میتوانند منجر به افزایش بهرهوری، کاهش هزینهها و افزایش کیفیت محصولات و خدمات شود.
ایجاد فرایندها و فناوریهای جدید به کمک تحقیق و توسعه
ورود فناوری نوآوری در صنایع، به کمک فعالیتهای تحقیق و توسعه انجام میشود. این فناوریها میتوانند فرآیندها و محصولات را بهبود بخشند و عملکرد کارآمدتری را ممکن سازند.
باید توجه داشت که بهرهوری در استفاده از منابع، از سرمایه گرفته تا منابع انسانی را شامل میشود. در واقع حجم سرمایهگذاری بیشتر و بهکارگیری ثروت بیشتر، لزوما به افزایش تولید منجر نمیشود، بلکه استفاده بهینه از منابع و امکانات به همراه خلاقیت و نوآوری است که موجب افزایش تولید میشود.
یکی از منابع مهم پیش روی یک سازمان، مغزافزار یا منابع انسانی است که باید به صروت بهینه به کار گرفته شود. با توجه پیشرفت سریع صنایع و فناوریهای آن، بهرهوری در استفاده از نیروی انسانی، نیازمند افزایش سطح علمی و فنی کارکنان است. به همین دلیل، مسؤولان سازمانها تلاش میکنند نسبت به تعلیم و آموزش، اقدامات مؤثری را به عمل آورند و زمینه رقابت سالم و همهجانبه را در میان کارکنان ایجاد کرده تا در نهایت بهبود کیفی نیروی کار و محصول ایجاد شود.
ضرورت افزایش بهرهوری، موجب بروز انواع مختلفی از فعالیتهای تحقیق و توسعه در مشاغل میشود. تحقیق و توسعه میتواند باعث استفاده از فناوریهای بهروز شود و یا در بهینهسازی فرایندها و مدیریت منابع سازمانها کمک کند. از طرفی، فناوری پیشرفته و توسعه آن مرهون دانش روز است که از طریق تحقیقات کاربردی و بهکارگیری آن میسر میگردد.
بنابراین، تحقیق و توسعه میتواند موجب بهبود عملکرد صنعتی و بهتر شدن فرایندهای مختلف میشود. این عملکرد بهبود یافته میتواند بهبود قابل توجهی در بهرهوری و عملکرد کلی صنایع و بخشهای مختلف اقتصادی ایجاد کند.
بهبود فضای کسبوکاری به کمک فعالیتهای دانشبنیان
تحقیق و توسعه در صنایع و کسبوکارهای مختلف با هدف تولید محصولات و فرایندهای جدید انجام میشود. این امر که عمدتا به دلیل افزایش رقابتپذیری صورت میپذیرد، با ریسک بالایی همراه است. برای پوشش این ریسک و افزایش تمایل صنایع به تحقیق و توسعه، سرمایه نقش مهمی را ایفا میکند.
با ارتقای فناوری و انجام تحقیق و توسعه، میزان سرمایهگذاری در صنایع و حوزههای مختلف افزایش مییابد. این سرمایهگذاری میتواند به ایجاد اشتغال، رشد اقتصادی و افزایش سطح بهرهوری کمک کند. با بهرهبرداری از فناوریهای به روز و فعالیتهای نوآورانه، صنایع و کسبوکارها میتوانند رقابتپذیری خود را نیز افزایش دهند.
همچنین تمرکز بر فناوری و تحقیق و توسعه میتواند منجر به توسعه صنایع فناوری پیشرفته و ارتقای قدرت علمی و فناوری کشور شود. این صنایع معمولاً بهرهوری بالا و افزایش ارزش افزوده را به همراه دارند. بنابراین، سرمایهگذاری در فناوری و تحقیق و توسعه و رسوخ آن در صنایع و حوزههای مختلف میتواند بهبود بهرهوری را تسهیل کرده و توانمندیهای اقتصادی کشور را افزایش دهد.
افزایش بهرهوری نیروی انسانی، در نتیجه انجام پروژههای تحقیقاتی
انجام فعالیتهای تحقیقاتی در یک بنگاه اقتصادی هم به اشتغال افراد متخصص کمک میکند و هم منجر به افزایش دانش کارکنان میشود.
با استفاده از تحقیق و توسعه، میتوان محصولات و خدمات جدید را توسعه داد و برای این کار بایستی از افراد متخصص و با دانش بهروز کمک گرفت. با انجام پروژههای تحقیقاتی و آموزشی، دانشمندان و کارشناسان به روز و آگاهی در زمینههای مختلف را تجربه میکنند. تحقیق و توسعه نیز میتواند همکاری بین دانشگاهها، موسسات تحقیقاتی و صنعت را ترویج دهد. این همکاری میتواند به انتقال فناوری و دانش فنی بین این مراکز کمک کند و از تجربیات و ابتکارات مشترک بهرهبرداری شود.
تحقیق و توسعه همچنین منجر به ارتقای دانش و مهارتها در جامعه علمی و صنعتی میشود و باعث میشود افراد شاغل در صنایع به کمک طرحهای تحقیقاتی، دانش خود را همگام با دانش روز جهانی بهبود دهند.
سرمایهگذاری در تحقیق و توسعه نیازمند سیاستهای مشوق است
فعالیتهای تحقیق و توسعه در صنایع و کسبوکارها نیازمند سرمایه بالایی است و با ریسک بالایی نیز همراه است. از طرفی، این فعالیتها در نهایت بر رشد اقتصادی و پویایی اقتصاد مکشور نیز کمک خواهد کرد. به همین دلیل لازم است تا سیاستهای تشویقی و حمایتی در راستای پیگیری پروژهها و طرحهای تحقیقاتی در صنایع اتخاذ شود.
یکی از ابزارهای مهم در جهت تشویق شرکتها و سازمانها به سرمایهگذاری در طرحهای نوآورانه تحقیق و توسعه، مشوق مالیاتی است. این اقدامات مالیاتی معمولاً به منظور تشویق فعالیتهای نوآورانه، تحقیقات فناورانه و ایجاد توسعههای فناورانه در صنعت و اقتصاد کشور صورت میگیرد.
مزایای مشوقهای مالیاتی بر تحقیق و توسعه
سیاستهای تشویقی، از جمله اعتبار مالیاتی برای سرمایهگذاری در تحقیق و توسعه شامل مزایای زیادی برای صنایع و کشور دارد. از جمله اینکه هزینههای مربوط به فعالیتهای تحقیق و توسعه را کاهش میدهد و شرکتها را تشویق کند تا سرمایه بیشتری را در این حوزه سرمایهگذاری کنند. این افزایش سرمایهگذاری میتواند به افزایش نوآوری و بهبود عملکرد صنعتی کمک کند.
برای اینکه انجام امور تحقیق و توسعه در صنایع دنبال شود و اثرات مثبت آن بر اقتصاد کشور محقق شود، بایستی برای صنایع، سیاستهای حمایتی در نظر گرفت.
مشوقهای مالیاتی میتوانند شرکتها را ترغیب به انجام تحقیقات نوآورانه و ابداع فناوریهای جدید کنند. این اقدامات میتوانند به توسعه و ارتقای نوآوریهای صنعتی و ایجاد مزیت رقابتی کمک کنند. این امر، همانطور که گفته شد، به افزایش بهرهوری در استفاده از منابع نیز کمک خواهد کرد.
تسهیلات مالیاتی میتوانند همکاری بین صنعت و دانشگاهها را ترویج دهند. این همکاری میتواند به انتقال فناوری و دانش فنی بین این دو بخش کمک کرده و توسعه را تسریع کند. در واقع فعالیتهای تحقیق و توسعه نیازمند دانشی است که در دانشگاهها تولید میشود و توسعه دانش نیز به کمک فناوریهای نو تسریع مییابد.
اعتبار مالیاتی در قانون جهش تولید دانشبنیان
قانون جهش تولید دانشبنیان را میتوان یکی از نقاط عطف زیستبوم دانشبنیان ایران قلمداد کرد. یکی از سیاستهایی که در ذیل قانون جهش تولید دانشبنیان در ایران دنبال میشود، سیاست اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه است. اعتبار مالیاتی در واقع مشوقی برای صنایع، بنگاهها و شرکتها است تا در تحقیق، توسعه و نوآوری سرمایهگذاری کنند.
با استفاده از این قانون، بنگاهها و صنایع مختلف میتوانند معادل با هزینهای که در تحقیق و توسعه دارند، از دولت اعتبار مالیاتی کسب کنند. این امر باعث ورود فناوری به صنایع و دانشبنیان شدن بنگاهها و صنایع، مخصوصا صنایع بزرگ خواهد شد.
سیاست اعتبار مالیاتی در واقع مشابه با سیاستی است که مدتها قبل برای هزینه در امر ورزش و تأسیس تیمهای ورزشی توسط صنایع بزرگ در نظر گرفته شده بود. در نتیجه این اقدام حمایتی، صنایع مختلف معادل با نسبتی مشخص از هزینهکرد در امر ورزش، در سالهای بعدی از مشوق مالیاتی برخوردار میشوند.