نقشی که بازیگر تئاتر را راهی آسایشگاه ناتوانان ذهنی کرد

فرهاد بقائی‌نیا که هم اینک در نمایش هیچکس جیمی نمی‌شه به کارگردانی هاویر نظری کاکاوندی در عمارت ارغوان ایفای نقش می‌کند در گفت وگو با پایگاه خبری هیچ یک _ اظهار داشت: برای اجرای نمایش مارماهی به کارگردانی جعفر شکرپور و با بازی رحمان تقی‌پور نقش یک ناتوان جسمی و عقب‌مانده ذهنی به من پیشنهاد شد که برای نزدیک شدن به این کاراکتر و راجع به نقش تحقیق و آن را تفسیر کردم؛ نقش یک دیوانه بی‌آزار را از این نقش تجسم کردم و برای این که بتوانم آن را به خوبی بازی کنم چندین ماه به آسایشگاه معلولان رفتم.

وی افزود: در آسایشگاه از هر کدام از افرادی که در آنجا حضور داشتند چیزهایی یاد گرفتم تا بتوانم چکیده آن را در اجرا به کار بگیرم. به گونه‌ای در این نقش ظاهر شدم که در ابتدا همه گمان می‌کردند من واقعا یک معلول ذهنی و جسمی هستم.

بقائی‌نیا گفت: این نقش بقدری خاص است که پس از آسایشگاه هر شب چندین ساعت هم آن را تمرین می‌کردم.

این بازیگر تئاتر همچنین با اعتقاد به این که تئاتر اساس کار تصویر است اظهار داشت: همه بازیگران و هنرجویانی که از تئاتر شروع می‌کنند ورود به عرصه تصویر را در ذهنیت خود دارند اما تئاتر برای این است که کسب تجربه کرده و خاک صحنه بخورند.

تئاتر الفبای کار تصویر و سینما است

بقائی‌نیا با بیان این‌که تئاتر الفبای کار تصویر و سینما است، درباره این که بازیگران تئاتر آیا بهتر از بازیگران تصویر در سینما و تلویزیون نقش‌آفرینی می‌کنند اظهار داشت: نمی‌شود با صراحت چنین گفت اما قطعا کسی که کار تئاتر انجام داده می‌تواند مقداری قوی‌تر و پخته‌تر باشد چرا که به صورت زنده با تماشاچی بازی می‌کند و این منجر به تجربه‌اندوزی‌های بسیاری برای او می‌شود.

وی تاکید کرد: در تئاتر اصلا اجازه خطا نداری بر خلاف تصویر که بارها یک صحنه تکرار می‌شود. تئاتر را سخت‌تر از تصویر می دانم و البته لذت بخش، چرا که به صورت مستقیم با تماشاچی‌ها در ارتباط هستم.