فرهاد مجیدی
به گزارش هیچ یک – اگر از واژه «عجیب» برای توصیف اقدام سران این باشگاه استفاده می‌شود، به این سبب است که در فوتبال باشگاهی کشورهای عربی خاورمیانه همواره بی‌صبری خیره‌کننده‌ای در قبال مربیان ناموفق وجود داشته و گاهی حتی کسب سه – چهار نتیجه بد هم برای خلع مربیان ناکام کفایت کرده است. نمی‌دانیم برای توصیف کارنامه مجیدی در اولین فصل سرمربیگری‌اش در اتحاد کلباء از کدام کلمات باید استفاده کرد اما به‌رغم برخی پیشرفت‌های آشکار در روند کار کلباء و نتایجی که برای این تیم به ثبت رسید، این مسأله مبرهن و به دور از تردید است که مجیدی هیچ کار خارق‌العاده و بزرگی در طول فصل انجام نداد تا مدیران کلباء با دلگرمی آن سرمربی ایرانی‌شان را حفظ و در سایه آن نسبت به آینده احساس دلگرمی کنند.
توفیق‌هایی جالب اما گذرا
مجیدی البته در برخی مسابقات این تیم به توفیق‌های خبرساز و قابل ذکر اما مقطعی و گذرایی رسید و در چند دیدار موفق به گریز از شکست در دقایق آخر و حتی رسیدن به پیروزی شد ولی در قبال هر یک از آن بردها، ناکامی‌های محسوس و متعددی هم داشت و تیمش در چندین و چند بازی شکست‌های سنگینی را متحمل شد و در نهایت هم به رتبه‌ای بالاتر از هشتمی در جدول رده‌بندی پایانی فصل نرسید. چه در امارات که صحبت لیگ آن در میان است و چه در قطر، کویت و عربستان مربیان بسیار معروف‌تر، بزرگ‌تر و تواناتر با تحمل پنج ناکامی و حتی سه شکست متوالی مجبور شده‌اند بار و بنه خود را ببندند و یا به کلی به کشور و خانه خود بروند و یا به این امید ببندند که پس از گذشت سه – چهار ماه، تیم دیگری در همان کشور یا کشورهای مجاور خطای نابخشودنی(!) قبلی آنها را نادیده انگارد و دوباره استخدام‌شان کند. اینها نشان می‌دهد میزان بی‌رحمی مدیران این‌گونه باشگاه‌ها در قبال مربیان دور از هدف مانده چقدر اندک است و این روال نه فقط قصه‌ای مختص 5 یا 10 سال اخیر بلکه پروسه‌ای برقرار از همان بدو شروع برگزاری لیگ‌های مدون از سوی فدراسیون فوتبال این کشورها بوده است.
دنیایی فاصله و تفاوت
اتحاد کلباء که هرگز یکی از «قدرت»ها و قطب‌های فوتبال امارات نبوده، زمانی اقدام به استخدام مجیدی کرد که تیم استقالل تهران با سرمربیگری هوشمندانه و مقتدرانه وی موفق به ثبت قاطعانه‌ترین قهرمانی در تاریخ برگزاری لیگ برتر ایران شد. «استقلال مجیدی» به واقع در لیگ بیست و یکم حتی متحمل یک شکست هم نشد و با 5 امتیاز برتری بر رقیب بزرگ دیرینه‌اش استقبال می‌کرد، به عنوان سرمربی جدید خود به‌کار گرفت، با این حال بین آنچه مجیدی در لیگ بیست و یکم ایران انجام داده بود و کارهایی که در فصل گذشته لیگ امارات از او سر زد، دنیایی فاصله و تفاوت وجود داشته است. در واقع مجیدی به‌رغم داشتن سابقه 9 سال بازی در لیگ امارات که به دو مقطع 8 و یک ساله تقسیم می‌شد، هرگز نتوانست با همان توفیق زمان بازیگری‌اش در این لیگ بر فنون و رموز مربیگری موفقیت‌آمیز هم وقوف و تسلط یابد و کارنامه فصل نخست او در اتحاد کلباء آمیزه‌ای از ناکامی‌های آشکار متعدد و بعضی بردهای پرگل و هیجانی بوده است.
آنچه هرگز در فصل گذشته در کار اتحاد کلباء رؤیت نشد، استمرار در ارائه نمایش‌های خوب بود و مجیدی و مردانش هیچ‌گاه از عارضه فراز و فرودهای متعدد رهایی نیافتند و اسباب اطمینان خاطر نشدند. البته باید متذکر شد که کلباء به لطف همت مجیدی برای دومین‌بار در تاریخ حیاتش در طول یک فصل بیش از 30 امتیاز اندوخت و به 233 پوئن رسید که این 5 امتیاز بیشتر از اندوخته این تیم در فصل قبل بود. رتبه هشتمی اتحاد کلباء نیز ارتقایی 3 پله‌ای برای این تیم به حساب می‌آمد که یک فصل پیشتر یازدهم شده بود. کلباء در این فصل به 9 برد، 7 تساوی و 11 باخت دست یافت و سه بازیکنش هم به تیم ملی امارات دعوت شدند و شاید بر پایه این دستاوردها بود که دو هفته مانده به پایان فصل قرارداد مجیدی برای یک فصل دیگر تمدید شد.
آخرین فرصت
اتحاد کلباء برای اینکه از فراز و فرودهایش بکاهد، اقدامات و فعالیت‌های فراوانی داشته است. این تیم 15 روزی است که به کشور اروپایی اسلوونی رفته و اردویی تدارکاتی را در آنجا برای خود برقرار و با وسعت و هر روز دو جلسه تمرین کرده است. مهدی قایدی هم که صید بزرگ و جدید مجیدی در اوایل هفته گذشته بود، به اسلوونی سفر کرده است تا با شرکت در تمرینات و سه مسابقه دوستانه‌ای که کلباء در آن سامان انجام داده، با یاران جدیدش هماهنگ شود و بر خلاف دوره یک‌ساله حضورش در شباب‌الاهلی آنقدر موفق عمل کند که کلباء نه بطور قرضی و نه به شکل دائمی او را به تیم دیگری واگذار نکند.
قایدی، این تکنسین کوچولو و بوشهری فوتبال ایران به واقع سلاح اصلی و جدید مجیدی برای فصل تازه لیگ امارات خواهد بود تا با بازی‌های تکنیکی و زیبایی و فرصت‌سازی‌ها و گلزنی‌هایش که ورد زبان‌ها است، اتحاد کلباء را چنان موفق و پیروز سازد که این مربی 47 ساله بتواند به سومین سال متوالی حضورش روی نیمکت این تیم نیز امیدوارانه فکر و نگاه کند. مجیدی البته نیک می‌داند که تا جامی را نصیب این تیم نکند، ماندنی نخواهد بود و شاید حتی کسب رتبه دوم لیگ هم او را در کلباء نگه ندارد. مقامی که با توجه به توش و توان و میزان کارایی پرسنل این تیم کسب آن بسیار دور از ذهن نشان می‌دهد و به واقع فصل جدید لیگ امارات آخرین فرصت برای اوست. میزان جدی بودن ماجرا به حدی است که امکان دارد اگر شروعی بد برای مجیدی و تیمش به تصویر کشیده شود، او تا هفته دهم هم دوام نیاورد و در همان حوالی و نزدیکی‌ها و حتی پیش از آن برکنار و از سرمربیگری کلبایی‌ها خلع شود و «دو»ی او هرگز «سه» نشود.
