دعواها بر سر «ناپلئون» ریدلی اسکات بالا گرفت
در حالی‌که منتقدان فرانسوی روایت سینمایی ریدلی اسکات از زندگی ناپلئون را به دلیل آن‌چه «خطاهای تاریخی» عنوان شده، نپسندیده‌اند، واکین فینیکس بازیگر این نقش نیز به اسکات پیوسته و معتقد است که تفسیر شخصی از زندگی این امپراتور به جذابیت فیلم کمک کرده است.
در حالی‌که انتقادهای متعددی از «ایرادات تاریخی» فیلم «ناپلئون» در روزهای اخیر مطرح شده است، فینیکس در دفاع از اسکات عنوان کرد که اگر داستان زندگی ناپلئون بدون تفسیر دراماتیک به تصویر کشیده شود، خسته‌کننده و حوصله‌سربر خواهد بود.
فینیکس در مصاحبه‌ای با فوربز گفت که بخش زیادی از زندگی ناپلئون وابسته به تفاسیر شخصی‌ست؛ «با این‌حال نمی‌توان بعضی چیزها را تغییر داد.»
«ویدئوی از دو استاد دانشگاه که کتاب‌هایی درباره ناپلئون نوشته بودند، می‌دیدم. یک ساعت و نیم فقط درباره حقایق بحث می‌کردند، درباره زندگی او، و با یکدیگر هم‌نظر نبودند. بنابراین، فقط درمورد برخی رویدادهای تاریخی اجماع‌نظر وجود دارد.»
بازیگر «جوکر» و «او» در ادامه گفت «اما وقتی به روابط شخصی او نگاه می‌کنیم، می‌فهمیم که او نابالغ بوده و چگونگی ارتباط برقرار‌کردن با زنان را نمی‌دانسته. چگونه چنین موضوعی را می‌توان به تصویر کشید؟ گاهی اوقات به نقطه‌ای می‌رسید که می‌گویید هدف این سکانس این است و اطلاعاتی که داریم این؛ و این به شدت کسل‌کننده است.»
وی معتقد است این دقیقا جایی است که باید تصمیم بگیرید که تفسیر شخصی خود را وارد داستان کنید یا با همان اطلاعاتی که در اختیار دارید زندگی قهرمان‌تان را به تصویر بکشید.
«این به نظر جذاب‌تر می‌رسد و البته شاید هم نباشد؛ ممکن است شکست بخورید و یا گاهی تصمیم اشتباهی بگیرید، اما اگر انعطاف نداشته باشید و فقط حقایق را در نظر بگیرید… ممکن است افرادی بخواهند فیلمی بر مبنای واقعیت‌های تاریخی بسازند، و من شخصاً از تماشای آن آثار لذت می‌برم. این فیلم یکی از آن‌ها نیست.»
عمده روایت «ناپلئون» بر روی قدرت‌گرفتن وی و رابطه‌اش با جوزفین بوهارنه (با بازی ونسا کربی) متمرکز است؛ با این‌که به گفته‌ی منتقدان فرانسوی صحنه‌های نبرد فیلم فوق‌العاده از کار درآمده و بازی فینیکس و کربی درخشان است، اما چشم‌پوشی بر روی ایرادات تاریخی فیلم، خصوصا «نبرد پیرامیدز» و نحوه حضور ماری آنتوانت، غیرممکن است.
در حالی که «ناپلئون» اکثراً نقدهای مثبتی از منتقدان دریافت کرده است، اما نشریات فرانسوی نسبت به فیلم جدید اسکات مهربان نبوده‌اند. روزنامه‌ی فیگارو، با اشاره به فیلم «باربی»، نوشته است که «ناپلئون» می‌تواند به «باربی و کن تحت امپراتوری» تغییر نام دهد.
جی‌کیو فرانس نیز می‌نویسد: تماشای سربازان فرانسوی که در سال ۱٧٩٣ با لهجه آمریکایی فریاد می‌زنند «زنده‌باد فرانسه»، عمیقاً ناشیانه، غیرطبیعی و خنده‌دار است.
مورخ فرانسوی پاتریس گوئنیفی نیز فیلم را «ضدفرانسوی» و «حامی بریتانیا» توصیف کرده است.
اسکات در واکنش به این انتقادات تندوتیز به بی‌بی‌سی گفت: فرانسوی‌ها حتی خودشان را هم دوست ندارند. مخاطبین فیلم در مراسم افتتاحیه پاریس آن را خیلی پسندیدند.
«ناپلئون» در گیشه بهتر از آن‌چه درباره فیلمی تاریخی حماسی انتظار می‌رود، عمل کرده و شانه‌به‌شانه‌ی انیمیشن جدید دیزنی، «آرزو»، و پیش‌درآمد «عطش مبارزه»، «عطش مبارزه: تصنیف پرندگان آوازخوان و مارها»، به کارگردانی فرانسیس لاورنس سینماروها را به سالن‌ها کشاند.
جدیدترین اثر سازنده‌ی «گلادیاتور» و «بلید رانر» در کنار «قاتلان ماه گل» مارتین اسکورسیزی از امیدهای فصل جوایز به‌شمار می‌رود.
