مطالعه جدیدی که به رهبری دانشگاه گلاسکو انجام شده است، نشان میدهد، افرادی که با رباتهای اجتماعی در تعامل هستند، در طول زمان بیشتر خودافشایی و کمتر احساس تنهایی میکنند. علاوه بر این، این تحقیق نشان داد تعامل با یک ربات اجتماعی باعث بهبود خلق و خوی افراد در طول زمان می شود.
به گزارش پایگاه خبری هیچ یک _ از تارنمای دیجیت، این مطالعه که به تازگی در مجله بینالمللی رباتیک اجتماعی منتشر شده است، در دوران اوج همه گیری کرونا به صورت آنلاین انجام شد. در این تحقیق افراد ۱۰ بار در مدت پنج هفته از طریق گفت و گوهای ویدیویی با ربات اجتماعی «Pepper» صحبت می کردند. هدف از این مطالعه بررسی آثار استفاده طولانی از ربات های اجتماعی و همچنین خودافشایی مردم با آنها بود.
این تحقیق نشان داد افراد با گذشت زمان خودافشاگری بیشتری داشتند، مدت زمان طولانیتری صحبت میکردند و اطلاعات بیشتری را در این فرآیند به اشتراک میگذاشتند. این افراد دریافتند ربات با گذشت زمان اجتماعی تر و توانمندتر شده است و پاسخ های ربات به طور فزاینده ای آرامش دهنده می شود. این امر به بهبود روحیه و کاهش احساس تنهایی شرکت کنندگان که شامل ۳۹ نفر از سراسر بریتانیا بود، کمک کرد.
خودافشایی یک فرآیند ارتباطی است که در آن فرد اطلاعاتی در مورد خود به دیگری میگوید. این اطلاعات میتواند توصیفی یا ارزش گذارانه باشد و میتواند شامل افکار، احساسات، آرمانها، اهداف، شکستها، موفقیتها، ترسها و رؤیاها و همچنین مواردی که فرد دوست دارد و مواردی که از آنها بیزار است، باشد.
تجزیه و تحلیل دادههای ثانویه این تحقیق نشان داد افرادی که احساسات «منفی» شامل استرس، پایین آمدن روحیه و تنهایی را تجربه می کنند و همچنین افراد درونگرا و کسانی که ربات را آرامش دهنده میدانند، بیشتر با رباتها تعامل دارند.
امیلی کراس، استاد افتخاری دانشگاه گلاسکو و استاد دانشگاه ETH زوریخ، نتایج این مطالعه را هیجان انگیز توصیف کرد که زمینه را برای استفاده از رباتهای اجتماعی برای همصحبتی در آینده فراهم میکند.
وی افزود: در حالی که تعامل با رباتهای اجتماعی برای بسیاری پدیده ای تازه و پرهیجان است، مطمئن نبودیم تعامل مردم با ربات ها تا چه حد میتواند با گذشت زمان پایدار بماند.
کراس گفت: نتایج این تحقیق نشان می دهد بسترهایی وجود دارد که افراد تمایل دارند با این ربات ها به مدت طولانی تعامل داشته باشند و ربات های اجتماعی می توانند ابزاری باشند که به افراد اجازه می دهد در مورد خود صحبت کنند و به سلامت عاطفی افراد نیز کمک می کند.
دکتر گای لابان همکار پژوهشی وابسته در دانشگاه گلاسکو و دانشیار پژوهشی فوق دکتری دانشگاه کمبریج، درباره این مطالعه گفت: مطالعه ما بنیانی برای ایجاد ارتباط با رباتها، قرار دادن آنها به عنوان هم صحبتی ارزشمند و ارائه شواهد حیاتی برای گنجاندن آنها در مداخلات حمایتی سلامت عاطفی است.
وی استفاده از این فناوری را برای منافع اجتماعی و فراهم کردن مکانی امن برای افراد نیازمند، هیجان انگیز دانست و افزود: هنگام انجام این مطالعه در دوران همه گیری کرونا، مشاهده کردیم چگونه یک ربات میتواند روحیه افراد را در دوران بسیار تاریک و در انزوا بهبود بخشد.
این محقق تاکید کرد: با توجه به پیشرفتهای اخیر در هوش مصنوعی مطالعاتی مانند این بسیار مهم است. این تحقیقات به ما کمک می کنند درک بهتری از نحوه برقراری روابط سالم و سازنده با عوامل هوش مصنوعی مانند ربات ها داشته باشیم و از استقرار اخلاقی و مسئولانه این فناوری در آینده حمایت کنیم.
این تحقیق با حمایت مالی برنامه تحقیقات و نوآوری افق ۲۰۲۰ اتحادیه اروپا انجام شده است.