سازشگران عرب در سایه تشدید محاصره غزه غذای تازه به اسرائیل می‌فرستند

گروه اقتصاد پایگاه خبری هیچ یک _ با تشدید تنش در دریای سرخ در نتیجه حملات نظامی آمریکا و انگلیس به یمن و تاکید نیروهای مسلح یمن بر تداوم حمله به کشتی‌های مرتبط با رژیم صهیونیستی تا زمان توقف تجاوز و محاصره علیه نوار غزه، عبور و مرور کشتی‌ها از تنگه باب المندب در جنوب دریای سرخ دچار اختلال شده است در حالی که ۱۲ درصد از تجارت جهانی  که سالانه حدود یک تریلیون دلار برآورد می شود از این آبراهه عبور می‌کند.

در همین حال شش کشور اروپایی، کمک‌های مالی خود به آژانس امدادرسانی سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی به دنبال ادعاهای رژیم صهیونیستی مبنی بر دست داشتن برخی از کارکنان این سازمان در عملیات هفتم اکتبر متوقف کردند.

رسانه‌های رژیم صهیونیستی تاکید کرد که برخی از شرکت‌های حمل و نقل بین المللی در مدت اخیر به استفاده از کریدور زمینی دبی به حیفا متوسل شدند که از امارات، عربستان سعودی و اردن تا سرزمین‌های اشغالی امتداد دارد.

برای رژیم صهیونیستی اما این کریدور اهمیت زیادی پیدا کرده به ویژه در خصوص واردات و صادرات کالاهایی با ماندگاری کوتاه مانند محصولات غذایی تازه و همچنین مواد اولیه و محصولاتی که نیاز به تحویل سریع به مشتریان دارند.

بر اساس گزارشی که توسط وبگاه عبری زبان «واللا» منتشر شده است، دو شرکت ترانزیتی «تراکنت» اسرائیلی و «پیورترنس» امارات کامیون‌ها را از بندر دبی به بندر تل آویو در حیفا ارسال می‌کنند. در دسامبر گذشته این دو شرکت از امضای توافق همکاری برای ایجاد پل زمینی بین بندر دبی و حیفا خبر داده بودند.

کریدور  زمینی کم‌هزینه‌تر و سریع‌تر است

این دو شرکت تاکید کردند که ایجاد این جاده جدید به صرفه جویی بیش از ۸۰ درصد از هزینه حمل و نقل کالا از طریق دریا کمک می‌کند که در درجه اول به نفع امارات متحده عربی بود، زیرا این کشور خلیج فارس از عمیق‌ترین روابط سازشکارانه بین کشورهای عربی با اسرائیل برخوردار است و نسبت به تداوم حملات یمنی‌ها نگران است .

نهاد اسماعیل کارشناس اقتصادی در گفت‌‌وگو با العربی الجدید هم با بیان اینکه ایده کریدور زمینی دبی-حیفا به دنبال انعقاد توافق سازش بین امارات و تل آویو در سال ۲۰۲۰ مطرح شد گفت: این کریدور به عنوان جایگزین کانال سوئز ایجاد نشده بلکه به عنوان یک مکمل اضافی کانال محسوب می‌شود و حتی  می‌تواند بنادر مصر را به دریای مدیترانه و از آنجا به اروپا متصل کند.

به عقیده این کارشناس عرب، هدف از راه اندازی پروژه مذکور، تغییر نقشه سیاسی و اقتصادی در منطقه به نفع رژیم صهیونیستی است به نحوی که با طرد شدن اسرائیل در دریای سرخ این رژیم در اقتصادهای کشورهای حاشیه خلیج فارس ادغام شود که این یک هدف راهبردی برای اشغالگران صهیونیست محسوب می‌شود.

اسماعیل گفت برخی کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس که شریک در این کریدور زمینی هستند هم از فواید اقتصادی آن بهره مند می‌شوند که از جمله آن صرفه جویی هفت تا ۱۰ روزه در مقایسه با حمل و نقل دریایی است اما در هر حال  بزرگترین ذینفع از چنین پروژه‌ای اسرائیل است.

اسماعیل گفت با این وجود رسانه‌های اسرائیلی تاکید دارند که کانال سوئز گذرگاه جهانی اقتصادی برای انتقال میلیون‌ها بشکه نفت و هزاران تن گاز و کالاهای دیگر است که به یک گذرگاه دریایی و نه زمینی نیاز دارد بنابراین نیاز اسرائیل به دریای سرخ به قوت خود باقی خواهد ماند.

عامر الشوبکی کارشناس اقتصادی دیگر نیز گفت تغییر مسیر کشتی‌ها از باب المندب به سمت جنوب آفریقا علاوه بر اینکه هزینه‌های حمل و نقل را چهار برابر کرده یکی دو هفته هم به طول سفر افزوده است که در برخی موارد به سه ماه هم می‌رسد، زیرا کشتی‌ها در بنادر آفریقا پهلو می‌گیرند بنابراین کریدور زمینی سریع‌ترین مسیر برای رسیدن محموله‌ها به اسرائیل شده است.

الشوبکی در عین حال گفت که این کریدور اقتصادی با کریدور پیشنهادی آمریکایی‌ها که هند را از طریق جزیره العرب به اروپا متصل می‌کند(کریدور  آیمک) تفاوت دارد.

عربستان به ایجاد کریدور برای لبنان کمکی نمی‌کند

این کارشناس با اشاره به اینکه اردن هم از طریق این کریدور زمینی واردات خود را از امارات انجام می‌دهد گفت با این وجود درخواست لبنانی‌ها برای ایجاد کریدور زمینی رساندن کالاهایشان به کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس با عبور از خاک عربستان سعودی مورد موافقت قرار نگرفته است.

الشوبکی گفت با توجه به اینکه بخشی ازبارگیری و تخلیه بار در بندر جبل علی امارات(یک شاهراه بزرگ تجارت جهانی در امیر نشین دبی) و برخی از الدمام عربستان(در سواحل خلیج فارس) انجام می‌شود این دو بندر هم با گشوده شدن کریدور دبی-حیفا نفع برده اند.

این کارشناس گفت که بنادر دیگری از کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس نظیر بندر صلاله در عمان هم می‌تواند به این کریدور افزوده شود به خصوص که بندر الدمام در ساحل خلیج فارس هم به دلیل اینکه کالاهای زیادی را که از دریای سرخ به عربستان سعودی می‌رسد تحویل می گیرد از ازدحام زیادی برخوردار است؛ کالاهایی که پیش‌تر به ینبع در ساحل دریای سرخ می‌رسید و حالا به بنادر شرق عربستان در ساحل خلیج فارس می‌رسد.