فوتبال گاهی وقت‌ها درس‌هایی می‌دهد که آدم‌ها ممکن است مشابه آن را در زندگی به خوبی لمس نکنند. مثل اینکه هیچ وقت امیدت را از دست ندهی یا اینکه نگاه از بالا به حریفت نداشته باشی.
به گزارش هیچ یک – اینها نشانه‌هایی بود که به وضوح در بازی ایران برابر ژاپن مشاهده شد. تیم ملی در حالی در این بازی به میدان رفت که بسیاری پیش‌بینی می‌کردند که این مسابقه به سود سامورایی‌ها به پایان برسد. نمایش شاگردان هاجیمه موریاسو در جام جهانی 2022 و پس از آن هم در بازی‌های دوستانه تیم‌هایی مثل آلمان و ترکیه باعث شده بود بسیاری مردان کشور آفتاب تابان را مدعی اصلی قهرمانی جام ملت‌ها بدانند. این در حالی است که اتفاق‌های بازی با سوریه و باگ‌هایی در نوع بازی ملی‌پوشان مشاهده شده بود که تردیدهایی را درباره موفقیت این تیم به وجود می‌آورد اما ورزشگاه اجوکیشن‌سیتی انتظار اتفاق‌های دیگری را می‌کشید. امیر قلعه‌نویی برای این بازی ترکیبی را روانه میدان کرد که متفاوت‌تر از ترکیب‌های ایران در دیدارهای قبلی بود. او به غیر از پست دروازه، در خطوط بعدی تغییرات ویژه‌ای را به وجود آورده بود. استفاده از میلاد محمدی در دفاع چپ به جای احسان حاج‌صفی، بازگشت محمدحسین کنعانی‌زادگان به دفاع میانی به جای روزبه چشمی، حضور امید ابراهیمی در ترکیب اصلی و بازی در کنار سعید عزت‌اللهی به عنوان دو هافبک دفاعی، خروج مهدی قایدی از ترکیب و استفاده از محمد محبی به جای او از جمله تغییراتی بود که سرمربی تیم ملی ایجاد کرده بود. با این حال، فضای حاکم در پیش از بازی، جوی را به وجود آورده بود که ملی‌پوشان خودباوری لازم را نداشته باشند و با اینکه فرصت‌های خوبی برای گلزنی به دست آوردند اما این ژاپن بود که در اکثر دقایق توپ و میدان را در اختیار داشت و توانست گل اول را هم وارد دروازه علیرضا بیرانوند کند. اما این گل مانند شوکی بود که به تیم ایران وارد شد و آنها رفته رفته به این باور رسیدند که می‌توانند ژاپن را درهم شکنند. تیمی که انگار با این حس از دیگر تیم‌ها برتر است و سدی در راه قهرمانی‌اش نیست وارد این دوره از جام ملت‌ها شده بود اما نشان داد تیمی شکننده است. آنها در بازی با ویتنام دو بار دروازه‌شان باز شد یا در بازی با عراق شکست غیرمنتظره‌ای را تجربه کرده بودند. در این شرایط و در نیمه دوم ورق برگشت و ایران بازی را از خود به نمایش گذاشت که در چند سال اخیر کمتر شاهد آن بودیم.
هر توپی که بازیکنان تیم ملی به روی دروازه ژاپن می‌ریختند، تبدیل به یک موقعیت ویژه می‌شد که یکی از آنها با هوشیاری سردار و پاس خوب او به محبی گل شد، دیگری گل آزمون که با بدشانسی او و قرار گرفتنش در آفساید میلی‌متری رد شد و موقعیت‌های بسیار خوب دیگری که از دست رفت. با این حال، تلاش فوق‌العاده یوزها در لحظات آخر به ثمر نشست. کنعانی در جایی که قاعدتاً نباید می‌بود، بود و پنالتی گرفت تا علیرضا جهانبخش ضربه‌اش را گل کرد تا به حضور ژاپن در جام ملت‌ها پایان بدهد. نکته‌ای که در این میان نباید از آن غافل شد این بود که قلعه‌نویی به ترکیبی که عالی بازی می‌کرد دست نزد تا به هدفش برسد و نیمه مربیان را برنده شود. او مهم‌ترین بازی دوران مربیگری دوباره‌اش در تیم ملی را برد تا از آزمونی سخت به سلامت عبور کند. حالا ژنرال در آستانه کسب افتخاری بزرگ قرار گرفته که به مثابه خامه روی کیک دوران مربیگری‌اش است. باید صبر کرد و دید چه می‌شود. فوتبال بیش از 90 دقیقه است.
