حمیدرضا حسینعلی نویسنده و کارگردان نمایش عروسکی «دنیای صدرنگ» با اشاره به اینکه این اثر نمایشی به مسایل محیط زیستی میپردازد عنوان کرد وظیفه هنر کمک به رشد ذهنی بچهها است.
به گزارش پایگاه خبری هیچ یک _ حمیدرضا حسینعلی نویسنده و کارگردان نمایش «دنیای صدرنگ» با اشاره به اینکه جشنواره کودک و نوجوان مهمترین گردهمایی نمایشی هنرمندان این حوزه است، گفت: به دلیل حضور بهترین گروههای نمایشی کودک و نوجوان از شهرهای مختلف و همچنین کشورهای خارجی در جشنواره کودک و نوجوان قطعا این رویداد یکی از مهمترین عوامل برای بالابردن سطح کیفی دنیای نمایش کودک و نوجوان است و حس رفاقت و رقابت را بین هنرمندان تقویت میکند. طبیعتاً هر گروه و کارگردانی که در این حوزه فعال است، با حضور در این جشنواره میتواند اثر خود را بهتر معرفی کند و در مقابل نگاه تماشاگران تخصصی کودک و نوجوان قرار دهد.
وی درباره ویژگیهای نمایش عنوان کرد: نمایش «دنیای صدرنگ» را با توجه به مسایل و مشکلات محیط زیستی که گریبان دنیا را گرفته تولید کردیم، چرا که گویا بزرگترها زیاد گوشی برای شنیدن و راه حلی برای مشکلات محیط زیستی دنیای پیرامون خود ندارند از این رو شاید بتوانیم به رشد ذهنی کودکان در سنی که هر تصویری در آن حک میشود، جهت دهیم تا آینده ای بهتر برای محیط زندگی خود بسازند.
وی افزود: نمایش «دنیای صد رنگ» در اپیزودهایی به آسیبهایی که انسان بر سر حیوانات، آب و هوا، درختان و حتی بر سر انسانهای دیگر میآورد، می پردازد. غافل از اینکه در نهایت خود اوست که تاوان میدهد.
حسینعلی درباره شکلگیری نمایش نیز توضیح داد: قبل از اینکه موضوع شرکت در جشنواره مطرح باشد، ایدهای داشتم و سعی کردم با همفکری دوستانم آن را تکمیل کنم. بهناز مهدیخواه در این مرحله خیلی کمک کردند. حضور در جشنواره که پیش آمد، کار را فرستادیم و خوشبختانه پذیرفته شد. در ابتدا کار آنقدرها با محوریت عروسکها نبود ولی به دلیل حضور خانم مهدیخواه که از هنرمندان تئاتر عروسکی است، حضور عروسکها پررنگتر شد.
این کارگردان تئاتر یادآور شد: این نمایش یک کار عروسکی زنده است. تعداد زیادی عروسک داریم که بهناز مهدیخواه آنها را ساخته و ضمن بازی همه آنها را نیز میگرداند. او در یک صحنه کلی که داریم، بهتدریج شروع به بازی کردن میکند و ساختن صحنهها و عروسکگردانی صحنهها را پیش میبرد.
نویسنده و کارگردان نمایش «دنیای صدرنگ» در پایان با تاکید بر اینکه دوره آموزش انسان ها همان پنج و شش سالگی است و آدمی آنچه در این دوره سنی میآموزد در ذهنش باقی میماند، تصریح کرد: من در این کار از جنگ و محیطزیست و آلودگی هوا و آزار حیوانات و کمبود آب گفتهام، شاید کودک الان با آن دستوپنجه نرم نکند اما قطعا روی سلامت دنیایش تاثیرگذار است. دوست دارم که مطالب بزرگسال در ظرفهای کودکانه به بچهها گفته شود که وقتی آنها به سن من رسیدند، چیزهایی که دغدغه کل دنیا است، برایشان دغدغه بشود و در ناخودآگاهشان شکل بگیرد. هنر وظیفه دارد به رشد ذهنی بچهها در مورد مسایلی که به درد کل دنیا میخورد، جهت بدهد.