تک نمونه‌ی ساخته شده از آئودی آووس با نوآوری‌های جالب توجه و فراتر از زمان خود، سال ۱۹۹۱ رونمایی شد. این مدل مجهز به پیشرانه‌ی ۱۲ سیلندر با آرایش W نصب شده در عقب وسط بود.
نمایشگاه خودروی توکیو ۱۹۹۱ برای معرفی آئودی آووس کواترو انتخاب شد. جی مِیز (J Mays) و مارتین اسمیت این خودروی استثنایی را طراحی کردند.
علاوه‌بر ساختار آیرودینامیک و چشم‌نواز در نمای بیرونی خودرو، دو نکته‌ی مهم آووس را از دیگر تولیدات آئودی متمایز می‌کرد. بدنه‌ی آلومینیوم شفاف و آینه‌ای به ضخامت ۱/۵ میلی‌متر، با هدف کاهش وزن خالص استفاده شده بود؛ درحالی‌که موتور W12 نیز تا آن زمان، برای خودروهای گروه فولکس واگن تازگی داشت. موتور مذکور، ۱۰ سال بعد از رونمایی آئودی آووس، به تولید انبوه رسید تا روی آئودی A8 و بنتلی کنتیننتال ۲۰۰۱ نصب شود.در کابین، صندلی‌های چرم و اسپرت قرمر زنگ، همراه با پوشش خاکستری داشبورد، سقف و تودری‌ها استفاده شد. تزئینات چوب و فلز نیز داخل اتاق وجود داشت. آووس به شکلی طراحی شده بود که سقف بزرگ و شیشه‌ای با پنجره‌های بزرگ، پیرامون سرنشینان را فرا گیرد و حس فضاپیما را منتفل کند.
مشخصات پیشرانه‌ی ۶ لیتر W12 برای آووس در زمان معرفی خودرو مشخص نبود اما آئودی ادعا کرد ۵۰۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کند. نسخه‌ی نهایی از آئودی A8 با موتور ۶ لیتر W12 در سال ۲۰۰۱، قدرت ۴۲۰ اسب بخار و گشتاور ۵۵۰ نیوتن‌متر داشت. دیگر اطلاعات منتشر شده برای آووس، شامل سرعت‌گیری صفر تا صد کیلومتر برساعت ۳ ثانیه و نهایت سرعت ۳۳۴ کیلومتر برساعت است.فراتر از پیشرانه و بدنه‌ی آلومینیوم که وزن خالص آووس را به ۱۲۵۰ کیلوگرم رساند، نوآوری‌های جالبی در طراحی خودرو دیده شد. مثلا نصب آینه بغل نزدیک سقف، کانال هدایت هوا بالای بدنه، سقف تمام شیشه‌ای و خمیده در پشت، نکات جذاب و خلاقانه در آئودی آووس هستند.
از دیدگاه طراحی، چراغ‌های جلوی خودروی ساخته شده در سال ۱۹۹۱، شباهت غیرقابل انکار به نمونه‌ی نصب شده روی بوگاتی ویرون در سال ۲۰۰۵ دارند. آووس هرگز به تولید انبوه نرسید و حتی فاقد توانایی فنی برای حرکت داخل پیست بود؛ اما تاثیر زیادی بر تولیدات تاریخ‌ساز گروه فولکس واگن در قرن ۲۱ گذاشت. آووس هم‌اکنون در موزه‌ی آئودی (Audi museum mobile) شهر اینگولشتات آلمان نگه‌داری می‌شود.
