تکیه نکونام به مدافعان بلندقد
آخرین نمونه استفاده از این ظرفیت به بازی با فولاد برمیگردد که روی ارسال جلالی، سلیمی با ضربه سر دروازه حریف را گشود تا استقلال با همان تک گل و درحالی که موفق شده بود با کمک همین مدافعان دروازه را حفظ کند، از سد فولاد بگذرد.
استقلال نه فقط در نمایش آخر مقابل فولاد بلکه در بسیاری از بازیهای خود در فصل جاری با همین سیاق از پس رقبا برآمد.
این ویژگی در واقع به یک استراتژی مهم تاکتیکی نیز تبدیل شده و نکونام قصد دارد در بازیهای باقیمانده هم از همین روش برای عبور از رقبا بهره بگیرد.
اگر نگاهی به تعداد گلهای زده استقلال در فصل جاری بیندازیم رد پای مدافعان در کسب پیروزیها بسیار مشهود است. آرمین سهرابیان و محمدحسین مرادمند نیز این خصیصه را بارها بروز دادهاند و سیلوا نیز شاید اگر از ابتدای فصل در ترکیب آبیها حضور داشت، در همین مسیر قرار میگرفت. آنچه باعث شده عملکرد مدافعان بیش از هر زمان دیگری به چشم بیاید، تنوع تاکتیکی استقلال در فاز هجومی است و جواد نکونام از شاگردانش خواسته به طور ملموس در کارهای هجومی مشارکت داشته باشند. در واقع برخلاف آنچه ادعا میشود که استقلال تیمی دفاعی است اما گلزنی مدافعان نشان میدهد که سرمربی آبیها به دنبال استفاده حداکثری از پتانسیل مدافعان است تا چنانچه کار گره خورد، با گلزنی آنها به ۳ امتیاز دست یابد و جایگاه خود را در لیگ ارتقا دهد.
استقلال در فصل بیست و یکم نیز با برخورداری از این ویژگی به قهرمانی رسید. هرچند در آن فصل بازیکنی همچون امیرحسین حسینزاده در فاز هجومی بسیار کلیدی بود اما مدافعانی همچون یزدانی و مرادمند و بعدها غلامی و سیلوا هم در گلزنی توفیقاتی داشتند و هم در فاز دفاعی تیمی رسوخناپذیر ساختند. در فصل جاری نیز شمهای از آن تیم دوباره شکل گرفته است و شاید استقلال با همان سیاق دوباره به سمت قهرمانی در فصل جاری حرکت کند.