نقش تکنولوژی و به‌خصوص هوش مصنوعی (AI) در فرآیندهای انتخاباتی بیش از هر زمان دیگری مورد توجه قرار گرفت. هوش مصنوعی می‌تواند قدرتی بالقوه برای بهبود یا تهدید دموکراسی داشته باشد و نحوه تأثیر آن بر انتخابات در کشورهایی مثل آمریکا و دیگر نقاط جهان، موضوع مهمی است که نباید نادیده گرفته شود.
در دهه‌های اخیر، فناوری به‌طور مداوم در حال تحول بوده و هوش مصنوعی به عنوان یکی از پیشروترین دستاورد‌های بشری، وارد عرصه‌های مختلف زندگی شده است. یکی از حوزه‌هایی که AI به آن نفوذ کرده، فرآیندهای انتخاباتی است. از تحلیل داده‌های رأی‌دهندگان تا پیش‌بینی نتایج انتخابات، هوش مصنوعی نقش بسزایی ایفا می‌کند. اما این نفوذ فناوری، همواره با نگرانی‌هایی همراه بوده است.
فرصت‌ها و مزایا
هوش مصنوعی می‌تواند فرآیندهای انتخاباتی را بهبود بخشد. با تحلیل داده‌های بزرگ، AI قادر است الگو‌های رفتاری رأی‌دهندگان را شناسایی کرده و به ستاد‌های انتخاباتی در تدوین استراتژی‌های مؤثر کمک کند. به‌عنوان مثال، در انتخابات اخیر ایالات متحده، کمپین‌ها از الگوریتم‌های هوش مصنوعی برای هدف‌گیری دقیق‌تر تبلیغات استفاده کردند. علاوه بر این، AI می‌تواند در شناسایی تقلب‌های انتخاباتی مفید باشد. با تحلیل داده‌های رأی‌گیری، الگوریتم‌ها می‌توانند ناهنجاری‌ها را شناسایی کرده و از وقوع تقلب جلوگیری کنند.
تهدیدات هوش مصنوعی برای دموکراسی
با وجود مزایای ذکر شده، هوش مصنوعی می‌تواند تهدیداتی نیز برای دموکراسی به همراه داشته باشد. یکی از نگرانی‌های اصلی، تولید محتوای جعلی است. به‌عنوان مثال، در جریان انتخابات، تماس‌های تلفنی با صدای جعلی رئیس‌جمهور بایدن انجام شد که رأی‌دهندگان را از شرکت در انتخابات منصرف می‌کرد. این تماس‌ها با استفاده از تکنیک‌های هوش مصنوعی تولید شده بودند و نگرانی‌هایی را درباره تأثیر AI بر انتخابات ایجاد کردند. همچنین، استفاده نادرست از AI می‌تواند به انتشار اطلاعات نادرست منجر شود. در انتخابات ۲۰۲۴ آمریکا، تصویری از تیلور سوئیفت، بازیگر معروف آمریکایی، با لباس عموسام منتشر شد که حمایت او از کمپین انتخاباتی ترامپ را نشان می‌داد. این تصویر توسط هوش مصنوعی ساخته شده بود و اطلاعات نادرستی را به مخاطبان منتقل می‌کرد.
چالش‌های اخلاقی و قانونی در استفاده از هوش مصنوعی در انتخابات
استفاده از هوش مصنوعی در انتخابات، مسائل اخلاقی و قانونی متعددی را مطرح می‌کند. یکی از این مسائل، حریم خصوصی رأی‌دهندگان است. جمع‌آوری و تحلیل داده‌های شخصی توسط AI می‌تواند به نقض حریم خصوصی منجر شود. همچنین، نبود قوانین مشخص برای استفاده از هوش مصنوعی در فرآیندهای انتخاباتی می‌تواند به سوءاستفاده‌های احتمالی منجر شود. به‌عنوان مثال، در پروژه ۲۰۲۵ که توسط بنیاد هریتیج در آمریکا پیشنهاد شده است، تغییرات گسترده‌ای در ساختار دولت فدرال با استفاده از فناوری‌های نوین مانند AI مطرح شده که می‌تواند به تمرکز قدرت اجرایی منجر شود. هوش مصنوعی با تمام مزایا و معایبی که دارد، به‌سرعت در حال تغییر دادن چهره سیاست و دموکراسی است. برای بهره‌برداری بهینه از این فناوری و جلوگیری از تهدیدات احتمالی، لازم است چارچوب‌های قانونی و اخلاقی مناسبی تدوین شود تا هوش مصنوعی به ابزاری برای تقویت دموکراسی و نه تضعیف آن تبدیل شود.
