به گزارش پایگاه خبری هیچ یک _  اسپری زخم نقره سیلوسپت کیتوتک به دلیل داشتن ذرات نانو نقره، قادر به ضدعفونی کردن انواع زخم و از بین بردن طیف وسیعی از میکروارگانیسم های بیماری زا شامل ویروس ها، باکتری ها و قارچ ها است.

این اسپری ایران‌ساخت که با فناوری نانو تولید شده محصول شرکت دانش‌بنیان نانو الوند آراد است با حمایت ستاد توسعه فناوری‌های نانو و میکرو معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان ریاست جمهوری به مرحله تجاری‌سازی رسیده است.

این اسپری زخم بر پایه فناوری نانو و با هدف جلوگیری از سرایت و گسترش انواع بیماری های عفونی تولید شده و در مواردی چون زخم بستر، زخم های سوختگی، زخم پای دیابتی و زخم محل جراحی کاربرد فراوان دارد.

اسپری آنتی سپتیک نقره دار سیلوسپت فاقد الکل، رنگ و بو، حساسیت و ایجاد اثر خشکی بر پوست، سمیت سلولی و سمیت ژنی است و ماده موثره نقره سیلوسپت کیتوتک و نانوکلوئید نقره این خواص و ویژگی ها را به این محصول داده است.

نقره دارای یک تاریخ طولانی و جذاب به عنوان یک ماده ضدباکتریایی است. رفتار ضدمیکروبی نقره یا ترکیبات آن نسبت مستقیم با رهایش یون زیست فعال Ag+ و توانایی آن در واکنش با غشاهای سلولی باکتری‌ها و یا قارچ‌ها دارد.

فلز نقره و ترکیبات معدنی آن در حضور آب و یا مایعات بدنی یونیزه می‌شود و می‌تواند با پروتئین‌ها، باقیمانده آمینواسیدها، آنیون‌های آزاد و گیرنده‌های روی بدن پستانداران و غشاهای سلول‌های یوکاریوتیک واکنش دهد.

نقره سمیت کمی در بدن انسان از خود به جا می‌گذارد و ریسک حداقلی در موارد مسایل تنفسی، بلعی و پوستی دارد. با این وجود، مداومت تماس با نقره می‌تواند سبب ایجاد مشکلات پوستی، چشمی و غیره شود.

با کاهش ابعاد ذرات نقره (نانوذرات نقره درون کلوئید) نیز احتمال افزایش رهایش نقره به‌علت افزایش سطح در معرض افزایش می‌یابد.

کلوئید نقره شامل نانو ذراتی (ابعاد زیر ۱۰۰ نانومتر) از جنس نقره است که درون آب به عنوان محیط پایه پایدار شده است. این کلوئید قهوه‌ای است که در تطابق با کلوئیدهای نقره حاوی نانو ذرات زیر ۱۰۰ نانومتر است.

براساس اعلام معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان ریاست جمهوری، از این محصول فناورانه در موارد پزشکی و آنتی‌میکروبیایی، منسوجات و وسایل بهداشتی، تولید بیوداروها، تولید کاتالیست‌ها و صنایع اپتیک و الکترونیک استفاده می‌کنند.

به گزارش گروه علم و آموزش هیچ یک _از «الجزیره»، دانشمندان عضو «کارگروه آنتروپوسن» (AWG) شواهد و مدارکی از این تغییرات را از یک دریاچه در «اونتاریو» کانادا ارائه دادند؛ شواهدی که به باور این دانشمندان میتواند به مشخص کردن نقطه شروع دوران جدید زمین شناسی ناشی از فعالیتهای انسانی کمک کند.

«کالین واترز» زمین شناس از دانشگاه «لایکستر» (Leicester) در کشور انگلیس و رئیس کارگروه آنتروپوسن می گوید: کاملا روشن است که مقیاس تغییرات بطور غیرقابل باوری تشدید شده است و این باید ناشی از اقدامات انسان باشد. وی توضیح داد که فعالیتهای انسان دیگر صرفا بر کره زمین تاثیر نمی گذارد بلکه در واقع آن را کنترل می کند.

اعلامیه منتشرشده از سوی این دانشمندان بر کشفیات انجام شده در «دریاچه کرافورد» در حدود ۶۰ کیلومتری غرب «تورنتو» تمرکز داشته است. رسوبات تجمیع شده در کف دریاچه ها می تواند سابقه ای زمین شناختی از شرایط متغیر زیست محیطی در اختیار دانشمندان قرار دهد.

هر چند که این گروه دانشمندان نمونه هایی از ۱۱ مکان دیگر نیز جمع آوری کرده است اما عمق خاص و منحصر به فرد دریاچه کرافورد امکان شناور شدن نسبتا آزادانه رسوبات به سمت پایین را فراهم کرده و این موجب شکل گرفتن لایه هایی شده است که می توانند نشانگان های متمایز زیست محیطی را مشخص کنند.

از این رو، دانشمندان قادر شدند در میان لایه های رسوبی این دریاچه به شواهدی از یک تغییر شگرف (دراماتیک) و از حیث زمین شناختی ناگهانی در شرایط زمین دست یابند. وجود رسوبات پلوتونیوم در لایه های رسوبی این دریاچه به عنوان مدرک برای بخشی از این تغییرات تلقی شده است. پلوتونیوم به ندرت بطور طبیعی وجود دارد و بنابراین دانشمندان به این نتیجه رسیدند که این مواد ناشی از آزمایشهای هسته ای دهه ۱۹۵۰ میلادی بوده است.

«واترز» زمین شناس در این خصوص گفت: این یک «نشانگان روشن» حاکی از تغییر به دوران «آنتروپوسن» است – عصر انسانها. او و سایر اعضای کارگروه آنتروپوسن پیشنهاد کرده اند که دوره بین سالهای ۱۹۵۰ و ۱۹۵۴ به عنوان سرآغاز این دوره جدید شناسایی و نامگذاری شود.

اگر این پیشنهاد مورد قبول واقع شود، شروع رسمی دوره آنتروپوسن به معنی پایان دوره «هولوسن» (Holocene) است که در مدت ۱۱ هزار و ۷۰۰ سال پیش در جریان بوده است. آنتروپوسن برگرفته از واژه «آنتروپو» به معنی «انسان» است. «واترز» افزود: بیولوژی زمین آشکارا و بطور ناگهانی تغییر کرده است. ما اکنون نمیتوانیم به وضعیت هولوسین برگردیم.

اما ایده ورود به دوره «آنتروپوسن» هنوز بطور رسمی به رسمیت شناخته نشده است. دوره موسوم به آنتروپوسن که اولین بار ۲۰ سال پیش توسط «پل کرتزن» شیمیدان برنده جایزه نوبل پیشنهاد شد، مورد بحث و جدل فراوان بوده است. دانشمندان در خصوص زمان شروع این دوره یا حتی تعریف آن اختلاف نظر دارند.

کارگروه آنتروپوسن در نظر دارد تا شواهد و مدارک خود را به «کمیسیون بین المللی چینه شناسی» ارائه دهد، نهادی که مسئولیت نامگذاری دوره های زمین شناسی در تاریخ زمین را بر عهده دارد. چندین کمیته علمی باید پیش از پذیرش رسمی شروع دوره زمین شناسی جدید در این خصوص رای خود را اعلام کنند. این درحالی است که برخی از دانشمندان از جمله «جان هولدرن» مشاور علمی سابق کاخ سفید آمریکا طرفدار اعلام تاریخ بسیار زودتری به عنوان زمان شروع دوره آنتروپوسن هستند.

وی به آسوشیتدپرس گفت: غرور و نخوت ما موجب این تصور می شود که ما اوضاع را در کنترل داریم اما واقعیت این است که قدرت ما برای تغییر محیط زیست، از میزان فهم ما از پیامدهای این تغییرات و ظرفیت ما برای تغییر مسیر، بسیار فراتر رفته است.

به گزارش گروه علم و آموزش پایگاه خبری هیچ یک _ از روزنامه «ساوت چاینا مورنینگ پست» چاپ هُنگ‌کُنگ، در یک کنفرانس هوش مصنوعی که به تازگی در «شانگهای» برگزار شد، «نیکلاس کارلینی» از محققان «گوگل بِرِین» در این زمینه هشدار داد که مهاجمان می‌توانند با دستکاری تنها بخش کوچکی از داده‌های آموزشی یک سیستم هوش مصنوعی، لطمات شدیدی به کارکرد آن وارد کنند.

کارلینی روز جمعه گذشته در میزگرد خطرات و امنیت هوش مصنوعی در «کنفرانس جهانی هوش مصنوعی» گفت: برخی از تهدیدات امنیتی زمانی برای آزمایش های آکادمیک مورد استفاده قرار می‌گرفت اما اکنون به تهدیدات ملموس در محیط‌های جهان واقعی تبدیل شده‌اند.

وی خاطرنشان کرد: در یکی از شیوه‌های تهاجمی موسوم به «مسموم‌سازی داده»، فرد مهاجم مقدار کمی از داده‌های نادرست و دارای سوگیری را وارد مجموعه داده‌های آموزشی یک مدل هوش مصنوعی می‌کند و این اقدام فریبکارانه موجب «مسموم شدن» مدل هوش مصنوعی در فرایند آموزش شده و در نهایت سودمندی و درستکاری آن مخدوش می‌شود.

این کارشناس شرکت «گوگل» گفت: با آلوده کردن تنها ۰.۱ درصد از مجموعه داده‌های مورد استفاده برای آموزش دادن به یک مدل هوش مصنوعی‌،‌ کل آن الگوریتم به خطر می‌افتد. ما در گذشته این حملات را به عنوان بازی‌های آکادمیک در نظر می‌گرفتیم اما اکنون زمان آن فرارسیده که این تهدیدات امنیتی به رسمیت شناخته و پیامدهای آنها در جهان واقعی شناخته شوند.

فرایند تصمیم‌سازی و قضاوت یک مدل هوش مصنوعی تا حد زیادی از فرایند آموزشی و یادگیری آن ناشی می‌شود که آن نیز وابسته به مقادیر زیادی از داده‌های مورد استفاده است. کیفیت، بی‌طرفی و درستی داده‌های آموزشی تا حد زیادی بر درستی کار مدل هوش مصنوعی تاثیر می‌گذارد.

اگر یک مدل هوش مصنوعی با داده‌های آلوده‌شده با تصاویر و اطلاعات نادرست آموزش داده شود، عملکرد ضعیف و نادرستی خواهد داشت. به عنوان مثال، اگر یک الگوریتم طراحی شده برای شناسایی حیوانات یا عکس یک سگ با برچسب اشتباه گربه آموزش داده شود، آن الگوریتم ممکن است سایر تصاویر سگ را نیز به عنوان گربه اشتباه بگیرد. این نوع حملات که موجب ارائه نتایج اشتباه از سوی مدل‌های هوش مصنوعی می‌شود، می‌تواند خسارات بزرگ یا حتی مشکلات امنیتی را نیز به دنبال داشته باشد.

امروز دانشمندان از مجموعه‌های گسترده داده برای آموزش دادن به مدل‌های پیچیده یادگیری ماشین استفاده می‌کنند. این مجموعه‌های داده که بیشتر آنها «متن باز» (open source) است یا به هر صورت قابل دسترسی عمومی هستند، ممکن است دربردارنده تا حد ۵ میلیارد تصویر باشند. اگر یک فرد مهاجم و بدخواه تصاویر موجود در داده‌ها را تغییر دهد، تمام مدل‌های هوش مصنوعی آموزش دیده با آنها در خطر قرار خواهد گرفت. آزمایش های کارلینی نشان داده است که آلوده کردن یا مسموم‌سازی تنها ۰.۱ درصد از داده‌های موجود در یک مجموعه داده می‌تواند موجب آلوده‌سازی آن مجموعه داده شود.

به منظور پرداختن به این نگرانی‌های امنیتی، «لی چانگ‌شنگ» استاد موسسه فناوری پکن یک شیوه مهندسی معکوس هوش مصنوعی را با هدف تقویت دفاع در برابر داده‌های آموزشی دستکاری شده، پیشنهاد داده است.

«لی» و تیم تحقیقاتی او در مقاله‌ای انتشار یافته در نشریه «نرم‌افزار» یک تکنیک موسوم به «استنباط عضو» (member inference) را معرفی کرده‌اند. در این فرایند، زمانی که یک الگوریتم داده‌ها را دریافت می‌کند،‌ یک الگوریتم کمکی در ابتدا این داده‌ها را برای یک تمرین آموزشی مقدماتی مورد استفاده قرار می‌دهد و نتایج آموزش را مقایسه می‌کند تا ببیند آیا داده‌های دریافتی کیفیت مناسب برای استفاده به عنوان داده‌های آموزشی معقول را دارند یا نه. این تکنیک می‌تواند داده‌های زیان‌بار را پیش از وارد شدن آنها به الگوریتم اصلی حذف کند.

به گزارش پایگاه خبری هیچ یک _  از تارنمای اخبار ساینتیفیک امریکن، ابررایانه جدید به دانشمندان در حوزه اوضاع اقلیمی کمک می کند تا دریابند آیا تزریق ذرات معلق (آئروسل های) مصنوعی مسدود کننده تابش خورشید به استراتوسفر می تواند توفان های رعد و برق و بارندگی را نیز تغییر دهد یا خیر.

ژئومهندسی خورشیدی نوعی ژئومهندسی اقلیمی است که هدف آن دستکاری میزان تابش‌های خورشیدی است که به زمین می‌رسند. بحث برانگیزترین استراتژی انتشار ذرات معلق (آئروسل) بازتابنده درون جو زمین است تا نور خورشید را از زمین دور کند و دمای جهانی را کاهش دهد.

ابررایانه جدید که بودجه آن توسط دولت فدرال تامین می شود به محققان کمک می کند مهندسی زمین خورشیدی را درک کنند.

این ابر رایانه جدید برای تحقیقات اقلیمی به دانشمندان کمک می کند اثرات ژئو مهندسی خورشیدی یا مهندسی زمین خورشیدی را که طرحی بحث برانگیز برای خنک کردن زمین با تغییر مسیر پرتوهای خورشید است، مطالعه کنند.

کریستن راسموسن، دانشمند اقلیمی در دانشگاه ایالتی کلرادو که در حال مطالعه تاثیر طرح استفاده از آئروسل مصنوعی برای تغییر مسیر پرتوهای خورشید، بر الگوهای بارندگی است، گفت: ابررایانه Derecho،‌ کار خود را در مرکز ملی تحقیقات جوی آغاز کرد و به دانشمندان امکان می دهد الگوهای اقلیمی دقیق تری را برای تحقیقات مهندسی زمین خورشیدی تهیه کنند.

راسموسن افزود: سرعت این ابررایانه سه و نیم برابر ابررایانه قبلی است و محققان می توانند الگوهای دقیق تری را در مورد تغییرات منطقه ای بارندگی در اثر انتشار ذرات معلق آئروسل در هوا تهیه کنند. این رایانه به شناخت دانشمندان از خطرات مهندسی زمین خورشیدی کمک می کند و همچنین برای مطالعه سایر مسائل مربوط به تغییرات اقلیمی استفاده خواهد شد.

این محقق اظهار داشت: برای درک تأثیرات خاص این طرح بر روی رعد و برق، نیاز به استفاده از الگوهایی با وضوح بسیار بالا داریم که برای چندین سال اجرا شوند. این ابررایانه پرسرعت، امکان شبیه‌سازی‌های بیشتری را در بازه‌های زمانی طولانی‌تر و با وضوح بالاتر از آنچه در حال حاضر می‌توانیم پشتیبانی کنیم، میسر می سازد.

دولت بایدن با انتشار گزارشی از تحقیق در مورد مهندسی زمین خورشیدی به عنوان راهی برای کاهش سرعت افزایش دمای جهانی پشتیبانی کرد. بودجه مرکز ملی تحقیقات جوی آمریکا عمدتاً از طریق بنیاد ملی علوم، که یک سازمان مستقل از دولت فدرال است، تأمین می شود.

این گزارش به دنبال نامه سرگشاده بیش از ۶۰ دانشمند پیشرو که خواستار تحقیقات بیشتر در مورد “اصلاح تابش خورشیدی” شده اند، منتشر شد. اصلاح پرتوهای خورشیدی یکی از روش های تغییر سامانه های طبیعی زمین برای مبارزه با تغییرات اقلیمی است. سیاستگذاران اتحادیه اروپا نیز اخیرا با انتشار بیانیه‌ای خواستار ارزیابی بین‌المللی خطرهای مرتبط با مهندسی زمین شدند.

اتحادیه اروپا در این بیانیه اعلام کرد: این فناوری‌ها خطرهای جدیدی را برای مردم و زیست بوم ها ایجاد می‌کنند، در حالی که می‌توانند عدم توازن قدرت بین ملت‌ها را افزایش دهند، جرقه درگیری‌ها را برانگیزانند و مسائل اخلاقی، حقوقی، حکومتی و سیاسی بی‌شماری را ایجاد کنند.

منتقدان مهندسی زمین می گویند استفاده از ذرات معلق در هوا و سایر مواد برای تغییر تابش خورشید از زمین می تواند به ظهور الگوهای آب و هوایی ناشناخته و مخرب بینجامد. آنها همچنین ادعا می کنند که مهندسی زمین خورشیدی می تواند به وابستگی جهانی منجر شود، زیرا در صورت توقف این فرآیند، دما می تواند ناگهان افزایش یابد.

راسموسن گفت: ابررایانه جدید به دانشمندان امکان می‌دهد الگوهای پیچیده‌ای را برای ارزیابی خطرات مرتبط با مهندسی زمین بسازند و اجرا کنند.

وی افزود: تغییرات جزیی در ترکیب جو می‌تواند تأثیراتی بزرگ نه تنها در الگوهای بارندگی منطقه مورد مطالعه، بلکه بر کل زیست بوم از جمله جوامع انسانی بگذارد.

آکادمی های ملی علوم، مهندسی و پزشکی در سال ۲۰۲۱ گزارشی منتشر کرد و از دانشمندان خواست تا تأثیرات مهندسی زمین را مطالعه کنند. راسموسن آن را آخرین راه حل برای پرداختن به تغییرات اقلیمی توصیف کرد.

وی گفت: باید بسیار محتاط باشیم. به هیچ وجه از پیشبرد هیچ یک از این نوع تلاش‌هاحمایت نمی‌کنم. بهترین کار این است که تا آنجا که می‌توانیم انتشار سوخت‌های فسیلی را متوقف کنیم.

به گزارش گروه علم و آموزش پایگاه خبری هیچ یک _ از سایت جئو، در حالی که تغییر اوضاع اقلیمی آثار منفی خود را به صورت گرمایش زمین نشان می دهد، کارشناسان محیط زیست هشدارهای تازه ای درباره افزایش غیرعادی دمای سطح آب در اقیانوس اطلس شمالی اعلام کرده اند که می تواند حیات دریایی را نابود کند.

بر اساس گزارش سایت سی بی اس نیوز، با بازگشت ال نینو، پیش بینی می شود افزایش دمای بالاتر از حد میانگین ماندگار باشد و بر حیات دریایی و یخ دریاها تأثیر بگذارد.

کریستوفر هویت، مدیر خدمات اقلیمی سازمان جهانی هواشناسی گفت: ما در قلمروی ناشناخته بسر می بریم و می توان انتظار داشت با ادامه ال نینو رکوردهای بیشتری از دما ثبت شود و این تأثیرات تا سال ۲۰۲۴ ادامه یابد.

اداره ملی اقیانوس و جو (NOAA) آمریکا اواخر ماه ژوئن هشدار داد نیمی از اقیانوس‌های جهان ممکن است تا سپتامبر موج گرمای دریایی را تجربه کنند.

دیلون آمایا دانشمند تحقیقاتی نیز گفت: طی ده ها سال سنجش دما توسط آزمایشگاه علوم فیزیکی این سازمان، هرگز چنین افزایش دمای گسترده ای مشاهده نشده بود.

آمایا می‌گوید: به طور معمول، ممکن است انتظار داشته باشیم تنها حدود ۱۰ درصد از اقیانوس‌های جهان به حدی گرم شوند که به عنوان موج گرمای دریایی قلمداد شوند؛ بنابراین رسیدن به آمار ۴۰ یا ۵۰ درصد حتی با گرم شدن طولانی‌مدت قابل توجه است.

دمای دریاهای جهان در ماه‌های مه و ژوئن به بالاترین حد خود در این دوره از سال رسید

دکتر مایکل اسپارو، رئیس بخش تحقیقات اقلیمی جهانی سازمان جهانی هواشناسی، گفت: دما از آنچه که الگوهای هواشناسی پیش بینی کرده بودند، بسیار بالاتر است.

سازمان خدمات تغییرات اقلیمی کوپرنیک وابسته به اتحادیه اروپا در گزارشی در ماه ژوئیه تاکید کرد که این دماهای بالا تا حدی قبل از شروع ال نینو که با دمای بالای اقیانوس ها مرتبط است، ثبت شده است.

بر اساس اعلام این سازمان، با افزایش دما، یخ های آب های قطب جنوب در ماه ژوئن به کمترین میزان خود،‌ از زمان شروع رصدهای ماهواره ای و ۱۷ درصد کمتر از میانگین رسید و با اختلاف قابل توجهی رکورد قبلی ژوئن را شکست.

اسپارو گفت: این منطقه معمولاً در مقایسه با قطب شمال، نسبتاً پایدار است.

کارشناسان هشدار دادند: دمای بالای اقیانوس ها نیز باعث سفید شدن مرجان ها می شود که می تواند این موجودات را در برابر بیماری های کشنده آسیب پذیر کند.

زیست بوم های مرجانی مهد پرورش ماهی ها محسوب می شوند. سفید شدن مرجان ها یکی از مشهودترین و زیانبارترین آثار اکولوژیکی دریایی ناشی از افزایش دمای اقیانوسی است.

بر اساس اعلام سازمان جو و اقیانوس آمریکا، افزایش دمای اقیانوس ها بر صنعت ماهیگیری نیز تأثیر می گذارد؛ زیرا موجودات دریایی برای خنک ماندن به سمت قطب ها حرکت می کنند. این بدان معناست که ماهی ها از محدوده صید ماهیگیران خارج می شوند. صنعت ماهیگیری از ۱.۷ میلیون شغل و ۲۵۳ میلیارد دلار فروش در سال ۲۰۲۰ در آمریکا پشتیبانی می کند.

گرم شدن اقیانوس ها می تواند باعث مرگ ماهی ها شود؛ زیرا میزان اکسیژن آب های گرم کمتر از آب های سرد است. در ماه ژوئن، هزاران ماهی تلف شده به دلیل پایین آمدن اکسیژن محلول در آب،‌ به ساحل خلیج تگزاس آمدند.

امواج گرمای دریایی همچنین می‌تواند نقاط داغی برای جلبک‌های مضر ایجاد کنند. این جلبک ها سمی به نام اسید دوموئیک تولید می کنند که می‌تواند در صدف‌ها تجمع کرده و خوردن آن را خطرناک کند.